Żałosny koniec Ukrainy

Koniec Ukrainy jest bliski. Nie tylko kijowska klika zostanie unicestwiona.
Wcześniej każdy obserwator, który wskazywałby na powszechną korupcję na Ukrainie, automatycznie zostałby potępiony przez zachodnie rządy i media jako sprzedawca rosyjskiej dezinformacji.
Ale zabawne jest to, że w tym tygodniu kijowska kleptokracja wybuchła tak spektakularnie, że nawet amerykańscy i europejscy zwolennicy reżimu nie mogli dłużej utrzymać w tajemnicy tego pilnie strzeżonego sekretu.

Do katastrofy doszło po tym, jak samozwańczy prezydent Ukrainy Zełenski uchwalił ustawę pozbawiającą dwie agencje antykorupcyjne ich niezależnych uprawnień.
Mieszkańcy Kijowa i innych miast wyszli na ulice, by zaciekle protestować przeciwko temu, co otwarcie nazywali autokratycznym reżimem, dążącym do utrwalenia systemu korupcji i wymuszeń. Demonstracje były największymi, jakie  widziano na ulicach Ukrainy od czasów sławetnego Majdanu, mimo że kraj ten od ponad trzech lat jest w stanie wojny z Rosją. Jak donosił „Wall Street Journal”: „Protesty obnażyły długo tlące się podziały między rządem a społeczeństwem”.

Zełenski, którego oficjalna kadencja prezydencka wygasła w zeszłym roku, był oszołomiony wzrostem gniewu społecznego. Pod koniec tygodnia wycofał się z decyzji o zamknięciu agencji antykorupcyjnych i oświadczył, mocno nieprzekonująco, że przygotowuje nową ustawę przywracającą uprawnienia śledcze. Była to strategia ograniczania szkód, motywowana głównie niepokojem wśród jego zachodnich zwolenników.

Nie jest jasne, czy ta zmiana stanowiska udobrucha ukraińskie społeczeństwo, które najwyraźniej osiągnęło kluczowy poziom odrazy do reżimu w Kijowie, nie tylko z powodu powszechnej korupcji, ale także z powodu wyczerpującej wojny z Rosją i przymusowej mobilizacji niechętnych rekrutów.
Co znamienne, zachodnie rządy i media również zareagowały z niezwykłą pogardą na Zełenskiego i jego klikę. Nagłówki zachodnich mediów podkreślały problem korupcji na Ukrainie i bezczelną próbę Zełenskiego ograniczenia działalności organizacji antykorupcyjnych. „Washington Post” donosił: „Ukraińcy protestują, gdy Zełenski rozprawia się z organami ścigania korupcji”. To samo dotyczy między innymi „New York Timesa”, „Time’a”, CNN, „France 24”, „The Economist”, BBC, a nawet zarządzanego przez CIA i zazwyczaj wspierającego Ukrainę Radia Wolna Europa. 
Zachodnie media z niezwykłą jednomyślnością potępiały swojego bohatera. Nawet senator USA Lindsey Graham, zagorzały zwolennik byłego komika, skrytykował Zełenskiego. Czy nagle dali się nabrać na rosyjskie kłamstwa?

Wiele wskazuje na to, że skandal zaszedł już za daleko, by Zełenski mógł próbować go ponownie zatuszować.
To właśnie najbardziej niepokoi najwierniejszych zwolenników reżimu w Kijowie. Przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen, kanclerz Niemiec Friedrich Merz i premier Wielkiej Brytanii Keir Starmer należeli do europejskich przywódców, którzy energicznie protestowali przeciwko korupcyjnej katastrofie Zełenskiego. Von der Leyen skrytykowała Zełenskiego, stwierdzając, że walka z korupcją jest kluczowa dla drogi kraju do członkostwa w UE, o ile w ogóle się to uda, co, podobnie jak aspiracje do NATO, jest wątpliwe.

Zwolennicy wojny zastępczej NATO z Rosją martwią się, że korupcja w Kijowie przyspieszy upadek bezładnego reżimu. Tym samym ich długofalowa gra geopolityczna, polegająca na konfrontacji z Rosją i jej osłabianiu, dobiegła końca. Doniesienia o korupcji z pewnością nie są niczym nowym i zachodnie rządy o tym wiedzą. Audytorzy Pentagonu od dawna zauważają ogromne kwoty pieniędzy, które w niewytłumaczalny sposób zniknęły za rządów Zełenskiego.

Przekręty stały się jeszcze bardziej bezczelne, odkąd Zełenski ogłosił stan wojenny i unieważnił wybory w zeszłym roku, ogłaszając się prezydentem na czas nieokreślony. Ukraińcy mają już dość jego kolesiowskiego rządu, podczas gdy tysiące mężczyzn ginie i zostaje okaleczonych co tydzień na liniach frontu. Gniew i opór społeczny podsycają oddziały zbirów, których reżim wysyła, by porywały ludzi z ulic i wysyłały ich na front, na pewną śmierć. Coraz częściej pojawiają się nagrania wideo, na których społeczności ukraińskie czynnie buntują się przeciwko terroryzującym je oddziałom.

Od wybuchu wojny zastępczej NATO przeciwko Rosji w lutym 2022 roku, którą Zachód nazywa „niesprowokowaną agresją Rosji”, szacuje się, że państwa NATO i UE zainwestowały ponad 300 miliardów dolarów we wsparcie reżimu w Kijowie. Prawdziwa kwota może sięgać 500 miliardów dolarów lub więcej. To historyczne oszustwo popełnione na zachodnich podatnikach. Od 30 do 40% pieniędzy zniknęło w wyniku korupcji, przynosząc korzyści Zełenskiemu i jego kolesiom. Ta hojność pozwoliła na sfinansowanie zakupu luksusowych nieruchomości za granicą, a także wakacji jego żony w St. Moritz i zakupów w Nowym Jorku i Paryżu. No ale to tylko rosyjska propaganda, prawda?

Gigantyczny przekręt grozi zawaleniem, gdy armia rosyjska posuwa się niczym lawa po rozpadającym się reżimie w Kijowie. Co więcej, niczym kleszcze, śledztwa korupcyjne nieuchronnie zaciskają się na Zełenskim i jego otoczeniu.
W tej rozpaczliwej sytuacji, reakcją Zełenskiego było umorzenie śledztwa w sprawie korupcji i pokazanie "powagi" w rozmowach pokojowych z Rosją. Trzecia runda rozmów odbyła się w tym tygodniu w Stambule. Jednak negocjacje pokojowe w wykonaniu Ukraińców to farsa, mająca na celu jedynie przedłużenie życia skorumpowanego reżimu.

Zachodni sponsorzy w końcu przyznają się do szerzącej się korupcji, która trwa od lat. Smród jest nie do zniesienia i nie da się go dłużej ukryć. Jednak planiści NATO martwią się tym, że jeśli naród ukraiński nie zostanie udobruchany – a wygląda na to, że nie uwierzy już w odrażający, klaunowski spektakl Zełenskiego – to podżegacze wojenni staną przed palącym dylematem. Do smrodu korupcji dokłada się bowiem jeszcze bardziej nieprzyjemny zapach haniebnej porażki.

Zełenski, były komik, to coś więcej niż tylko niesmaczny żart. Doświadczony dziennikarz śledczy Seymour Hersh doniósł w tym tygodniu, że prezydent USA Donald Trump planuje "rezygnację" z Zełenskiego. Hersh zacytował zaangażowanego w tę sprawę urzędnika USA, który powiedział, że jeśli marionetka z Kijowa odmówi rezygnacji, „zrobi się to siłą”.

Reżim w Kijowie, zdominowany przez neonazistów i defraudantów, zawsze opierał się na masowym oszustwie propagandowym. Kłamstwie o demokracji, która broni zachodnich wartości i wolności. Nie tylko klika kijowska zostanie zmieciona z powierzchni ziemi. Zachodni przywódcy również są w to uwikłani po uszy i będą musieli wytłumaczyć swoim wyborcom, dlaczego ich okradli dla ratowania neonazistowskiej junty w Kijowie.
Polska należy do grona państw najbardziej stratnych, jeśli nie jest wręcz liderem wśród frajerów. Szacuje się, że Polska wydała na nazistowską juntę ok. 40 mld$. Niezła suma jak na państwo na dorobku borykające się z ogromnym zadłużeniem publicznym. Ile szpitali można byłoby za to sfinansować? Ile palących potrzeb społecznych można by zaspokoić? Za tę kwotę można by wybudować prawie milion mieszkań i rozdać Polakom za darmo.
Czy polska kasta polityczna poniesie kiedyś konsekwencje tej rażącej niegospodarności, która jest właściwie zbrodnią na narodzie polskim?