Z całą mocą potępiam Grzegorza Brauna. Jego hucpiarskie, wredne zachowanie. Potępiam też prezydenta RP, za jego drętwość i całokształt. Potępiam Donalda Tuska i Jarosława Kaczyńskiego. Obaj siebie warci, niegodni wielkiego narodu Polskiego, który powołał ich na najwyższe w historii stanowiska. Potępiam z całą stanowczością mur na granicy z Białorusią oraz brak tego muru, a szczególnie protestujących i aktywiszcza uwłaczające godności polskiego munduru. Potępiam marszałka Hołownię i wicemarszałka Bosaka. Innych nie znam żebym mógł ich potępić. Potępiam przede wszystkim media, które zajmują ludzi rzeczami tak, żeby byli głupi. Potępiam zabijanie karpi na Święta, bo mogłyby sobie żyć, pływać, doświadczać wolności. Potępiam zabijanie zwierząt i protesty przeciw zabijaniu zwierząt. Potępiam ludzi. Są tak głupi, że dzięki nim właśnie cały ten burdel zwany rzeczywistością się odbywa na naszych oczach, a niektórzy nawet biorą osobisty udział w jego przedstawieniach, rozrywkach i uciechach. Potępiam siebie, za głupotę i za całokształt, bo - zbadawszy w mgnieniu oka - doszedłem do wniosku, że moje potępianie jest jeszcze mniej warte od mojej głupoty. Potępiam też ciebie, nienażarty na nowości czytelniku, o przepraszam może czytelniczko, a ponieważ kobiety powinny być zawsze wymieniane na pierwszym miejscu, ale dlaczego właściwie powinny być zawsze wymieniane na pierwszym miejscu? Nie ważne. Ważne, żeby potępiać. W zasadzie lubię to potępianie. W zasadzie nie mogę bez niego żyć. W zasadzie potępiam się także za to potępianie. Jestem do niczego. Zamiast zaistnieć w jakiejś partii politycznej, sensownej organizacji religijnej, jakimś porządnym burdelu, to zająłem się potępianiem i co z tego mam? Chwilę satysfakcji, tak jak wszyscy? Która mija z prędkością światła i zostaje tylko czarna dziura, pustka zionąca koniecznością napełnienia jej kolejnym potępianiem.
Więc w górę głowy. Jest szansawtralalaszympansa. Razem możemy się zjednoczyć. Już powiewają chorągwie, już jesteśmy awangardą, kolumną, może nawet piątą! Już nasze potępianie staje się częścią wspólnego, zaszczytnego, jedynie chwalebnego potępiania. Ksiądz podniósł palec i wierni zamarli. Drugi ksiądz wskazał na pierwszego palcem i następni zamarli. Braun podniósł gaśnicę, a prowadzący obrady marszałek doznał ścisku na siedzeniu i w gardle. Prezydent rozluźniony w karnym szeregu, Kaczyński uśmiechnięty, po daniu głosu w trybie. Tusk się całuje z Von der Leyen, bo to blondynka i dobrze się trzyma. Fur Deutchland. I w tym wszystkim ja, ty, my, szukający nadziei. Znajdujący ją w tym, czy innym fragmencie przybytku, jakim uczyniliśmy, po części też sami, otaczającą nas rzeczywistość. Gdzie ludzkie słowa utraciły substancjalność, materialność, zwykły sens. Gdzie poezję zastąpiło YouTube. Gdzie z ośmiorga mijanych dzieci wracających ze szkoły, piątka ma wyciągnięte ekraniki piorące mózg i nie idzie, nie gada z kolegami, co zrobimy dzisiaj, tylko jest tam, w tej otchłani świecącej ekranem wprost ku oczom. Może i my wszyscy, i ja też jesteśmy w tej szaleńczej otchłani. Mieniącej się taką ilością doznań, szarpnięć, szaleństw i kolorów, że po prostu nie sposób oderwać od tego uwagi? Czy potrafię oderwać? Choćby na tydzień? Bo jest adwent? Jaki adwent? Jaki Bóg? Boga unieważniliśmy skutecznie i profesjonalnie. Najlepiej jak tylko się dało, umieszczając go po prostu w odpowiedniej przegródce, z napisem głoszącym jego winę: "Używać wyłącznie w okolicznościach obyczajowych, zwyczajowych, śmierci lub potrzeby chwilowego uzasadnienia własnego postępowania, jeśli naprawdę już inaczej się nie da".
Więc potępiam. Wszystko i wszystkich, siebie oczywiście włączając i ciebie też, żebyś nie myślał. Na co właściwie zasługuje ten świat? Na co zasługujesz ty? Masz o sobie dobre zdanie - prawdopodobnie - i dlatego też zasługujesz na potępienie. Znajdzie się wielu, co cię uświadomi, a ty uświadomisz innych. Wbrew pozorom za oknem jest ciemno, chociaż ranek. Jest w trakcie roku taki czas, gdy światła jest coraz mniej, a jak śnieg zetleje, to już całkiem jak w du*ie u Afroamerykanina. Jeszcze tylko plandemii brak. Ale spoko, pewnie przyjdzie, bo jaki jest sens żyć w tej rzeczywistości? Moim sensem jest potępianie. I nadzieja, że potępieni przegrają, a my - ja? - wygramy. To takie wielkie zawody sportowe. Angaże, kontrakty, pomyłki sędziów. Te zapasy owej pani z posłem Braunem w chmurze białego pyłu, też były świetne. Nasza rzeczywistość do tego właśnie została sprowadzona. Do kolejnych dawek zapasów, gaśnic, walk. "Na zachodzie bez zmian" - pisał Remarque. Istotnie. Istotnie...
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 2378
Braun to nie moja parafia, ale doceniam jego talent oratorski - przy nim, te wszystkie prezydenty, marszałki, ministry, posły - oraz wszyscy potępiający - to popierdułki 😎
A ja potępiam pastora Zbyszka_Ś, bo potępia przyzwoitego Kaczyńskiego. Wal się niemiecki cieciu !
Potępianie i pogarda to wstęp do użycia siły przeciwko pogardzanym i potępianym. A siła często jest kojarzona z mocą.
PS. Nie mogę znaleźć ilu pastorów donosiło dla STASI - podejrzewam, że praktycznie wszyscy, jak popowie w ZSSR dla KGB. Byli pastorowie politycy, Markus Meckel (jest przeciwko reparacjom dla Polski), czy Rainer Eppelmann (jest przeciwko lustracji). Ojciec Angeli Merkel to również pastor, który ponoć wyemigrował z RFN do DDR. Bardzo dziwna geschichte :-)
Dokładnie tak to wygląda. Opisał to brytyjski pisarz J.R.R Tolkien, w historii przemiany Elfów w Orki. To generalnie jest opis metody pracy zła. Ono posługuje się ludźmi, którzy podejmują działania by wyrządzić krzywdę, dowolnego rodzaju, drugiemu człowiekowi. By sprawić mu jakąś formę bólu. Stale, "bezinteresownie", bezwzględnie. Dodatkowo zło, stwarza takiego rodzaju sytuację, środowisko, układ, że nie daje osobie krzywdzonej skutecznej możliwości zaradzenia doznawanej krzywdzie, zaś krzywdziciele mają wolność sprawiania bólu i krzywdy innym, oraz zasoby do stwarzania kłamliwego swojego obrazu, oraz środki i zasoby by prowadzić swoją działalność.
Człowiek znajduje się w sytuacji NIEMOCY reakcji na krzywdę, wyrządzaną mu przez pełne PYCHY zło. To prowadzi - jak słusznie napisane w komentarzu - do POGARDY, ja dodam do NIENAWIŚCI, bo to jest właśnie pragnienie zła, które napędza swoje dzieci, swoje sługi, potwory w ludzkich postaciach, zajmujące się sprawianiem innym bólu, niszczeniem innych.
Ale POGARDA I NIENAWIŚĆ, to nie jest rozwiązanie. One nic nie dają. One Elfy u Tolkiena zamieniają w obrzydliwe Orki, one ludzi zamieniają w to, co ich krzywdzi lub skrzywdziło. Człowiek zaczyna żyć POGARDĄ i odczuwać chęć, potrzebę, żeby dla odmiany innych skrzywdzić, żeby im oddać "pięknym za nadobne" i w ten sposób, sam przechodzi na stronę zła czyli ostatecznie już przegrywa, bo samo cierpienie, bycie krzywdzonym jeszcze ostateczną przegraną wcale nie jest.
Więc rada "kochajcie nieprzyjaciół" nie odnosi się być może do owych nieprzyjaciół i bywa kompletnie opacznie rozumiana i tłumaczona przez "licencjonowanych nauczycieli". Ta rada odnosi się do nas samych. To rada udzielona nam z miłości. Z miłości do nas. Byśmy ocaleli. Bo przyjdzie czas, kiedy wszystko stanie, czy się zmieni. Biada wtedy ludziom, którzy ulegli złu i zaczęli innymi GARDZIĆ, ich krzywdzić i nienawidzić. A to możemy być my, jeśli NIEMOC w reakcji na KRZYWDĘ, przekujemy w POGARDĘ i NIENAWIŚĆ, by oddać "pięknym za nadobne".
Właśnie się dowiedziałem, że Kiszczak został ambasadorem pełnomocnym Belzebuba przy rządzie Tuska.
Kiszczak ma tam lepsze koneksje od samego Stalina. Działania Kiszczaka były bardziej pro-rozwojowe w tej dziedzinie.
I już szykuje ciepłą posadkę dla Tuska.
No chyba, że nasz prezydent pojedzie do Knesetu i zawiesi tam krzyż, albo wreszcie ta cała Hołownia z lewackimi poślicami zgodzą się na ustawienie adwentowych świec w sejmie !!!
wszyscy ludzie na tym świecie, jesteśmy już przy urodzeniu potępieni, poza dwoma wyjątkami, część dostaje szansę na zmycie hańby, a nieliczni całkowitego oczyszczenia.
Pewien akademik napisał najkrótszą pracę doktorską, była zawarta w jednej linijce, to dopiero sztuka konkretu, jego mowa była tak, tak!
Bez utraty tchu,słowa i milczenie,jak miło by bylo jakby ktoś przytulił mnie teraz czule,zapalił miłości ogień,a nazajutrz ważny jest tylko dotyk i szept kogokolwiek.