Memento poetów dla zjednoczonej(?) prawicy

Krasicki:
“Pstry jeden, czarny drugi, a bury najmniejszy,
Trzy wilczki wadziły się, który z nich piękniejszy.
Mówił pierwszy: ja rzadki!
Mówił drugi: ja gładki!
Mówił trzeci: ja taki jak i pani matka!
Trwała zwadka.
Wtem wilczyca nadbiegła;
Gdy w niezgodzie spostrzegła:
Cóż to – rzecze – same w lesie
Wadzicie się!
Więc one w powieść, jak się rzecz działa.
Gdy wysłuchała:
Idzie tu wam o skórę – rzekła – miłe dzieci,
Która zdobi, która szpeci.
Nasłuchałam się tego już to razy kilka,
Nie przystoi to na wilka
Wcale.
Ale
Jak będziecie tak w kupie
Dysputować się, głupie,
Wiecie,
Kto nie zbłądzi?
Oto strzelec was pozwie, a kuśnierz osądzi.”
 
Młynarski:
“A więc: faceci wokół się snują co są już tacy,
Że czego dotkną, zaraz zepsują. W domu czy w pracy
Gapią się w sufit, wodzą po gzymsie wzrokiem niemiłym.
Na niskich czołach maluje im się straszny wysiłek,
Bo jedna myśl im chodzi po głowie, którą tak streszczę:
“Co by tu jeszcze spieprzyć, Panowie? Co by tu jeszcze?”
 
Wyspiański:
“Miałeś, chamie, złoty róg,
Miałeś, chamie, czapkę z piór:
Czapkę wicher niesie,
Róg huka po lesie,
Ostał ci się ino…
 
Sekator
 
PS.

- Sądzisz, że będzie powtórka z roku 2007? - pyta mój komputer.
- Mam nadzieję, że się opamiętają i cytat z Kochanowskiego:
“Cieszy mnie ten rym: Polak mądry po szkodzie;
Lecz jeśli prawda i z tego nas zbodzie,
Nową przypowieść: Polak sobie kupi,
Że i przed szkodą i po szkodzie głupi.”
Okaże się zbędny.