Wspomnienia ze wsi umarłej - czas barbarzyńców

Wspomnienia ze wsi umarłej

czyli

Czas barbarzyńców.


Miśkowi dopierdzielili karę

Chował świniaka na wesele i  bez zgody czynników

I to nie na swoje  wesele.

Bez zgody - Nie lzia,  verboten

dawniej sybir i wróg narodu

dziś kara dotkliwa pieniężna

Każdy świniak ma godność  i numer w uchu

Możesz ich mieć setki albo jednego

Nic to nie zmienia

Każdy musi mieć przestrzeń życiową  i dywan nasączony

wonnościami

i umywalkę wyłożoną glazurą jak do niego wchodzisz

umyj ręce brudne i zapukaj

i walonki musisz zdjąć i ręce umyć  w ługu i najlepiej cały

i ...

Na cóż czekamy, zebrani na rynku?
Dziś mają tu przyjść barbarzyńcy.
Dlaczego taka bezczynność w senacie?
Senatorowie siedzą – czemuż praw nie uchwalą?
Dlatego że dziś mają przyjść barbarzyńcy.
Na cóż by się zdały prawa senatorów?
Barbarzyńcy, gdy przyjdą, ustanowią prawa.
Dlaczego nasz cesarz zbudził się tak wcześnie
i zasiadł – w największej z bram naszego miasta –
na tronie, w majestacie, z koroną na głowie?
Dlatego że dziś mają przyjść barbarzyńcy.
Cesarz czeka u bramy, aby tam powitać
ich naczelnika. Nawet przygotował
obszerne pismo, które chce mu wręczyć –
a wypisał w nim wiele godności i tytułów.
Czemu dwaj konsulowie nasi i pretorzy
przyszli dzisiaj w szkarłatnych, haftowanych togach?
Po co te bransolety, z tyloma ametystami,
i te pierścienie z blaskiem przepysznych szmaragdów?
Czemu trzymają w rękach drogocenne laski,
tak pięknie srebrem inkrustowane i złotem?
Dlatego że dziś mają przyjść barbarzyńcy,
a takie rzeczy barbarzyńców olśniewają.
Czemu retorzy świetni nie przychodzą, jak zwykle,
by wygłaszać oracje, które ułożyli?
Dlatego że dziś mają przyjść barbarzyńcy,
a ich nudzą deklamacje i przemowy.
Dlaczego wszystkich nagle ogarnął niepokój?
Skąd zamieszanie? (Twarze jakże spoważniały.)
Dlaczego tak szybko pustoszeją ulice
i place? Wszyscy do domu wracają zamyśleni.
Dlatego że noc zapadła, a barbarzyńcy nie przyszli.
Jacyś nasi, co właśnie od granicy przybyli,
mówią, że już nie ma żadnych barbarzyńców.
Bez barbarzyńców – cóż poczniemy teraz?
Ci ludzie byli jakimś rozwiązaniem.
(przeł. Z. Kubiak)

Już są  barbarzyńcy i cóż poczniemy teraz?