Konia kują, a żaba nogę podstawia

1. Wczoraj zakończyło się dwudniowe posiedzenie Rady Europejskiej w Brukseli, poświęcone w dużej mierze polityce imigracyjnej Unii Europejskiej i okazało się, że 28 krajów członkowskich doszło w tej sprawie do porozumienia.

To tym bardziej zaskakujące, że jeszcze tydzień podczas zwołanego przez przewodniczącego KE - Jean Claude Junckera posiedzenia Rady, w którym udział wzięło 16 krajów UE poświęconego także imigracji, nie wydano nawet komunikatu.    

W piątek nad ranem po wielu godzinach negocjacji okazało się, że porozumienie jest możliwe i co więcej zawiera ono, wszystkie postulaty zgłaszane w sprawie imigracji przez kraje Grupy Wyszehradzkiej.

2. Przypomnijmy, że po powstaniu w Polsce rządu Zjednoczonej Prawicy późną jesienią 2015 roku i zmianie stanowiska naszego kraju w sprawie polityki imigracyjnej, państwa Grupy Wyszehradzkiej przygotowały wspólne stanowisko w sprawie imigracji i od wielu miesięcy przedstawiają je konsekwentnie na wszystkich unijnych forach.

Główne jej założenia to: żadnych nowych tzw. kontyngentów uchodźców, zdecydowane uszczelnienie granic zewnętrznych Unii, ścisłe respektowanie reguł Schengen, czyli odsyłanie do krajów pochodzenia wszystkich tych imigrantów, którzy nie otrzymali azylu w poszczególnych krajach członkowskich, wreszcie finansowanie obozów uchodźców w tzw. krajach bezpiecznych (głównie w Turcji, Libanie i Jordanii), a także zawarcie porozumienia z Libią, przez którą obecnie płynie największa fala imigracyjna.

Tego rodzaju działania osłabią kolejne fale imigracyjne, a ci imigranci, którzy już w Europie są muszą zostać poddani wszystkim regułom Schengen z natychmiastowym odsyłaniem do krajów macierzystych tych, którzy azylu w danym kraju UE nie otrzymali.

3. Przypomnijmy także, że przez wiele miesięcy temu Polska i inne kraje Grupy Wyszehradzkiej, były bardzo mocno krytykowane przez establishment europejski za zdecydowany sprzeciw wobec polityki imigracyjnej Unii Europejskiej.

Sprzeciw wobec obligatoryjnego rozdziałowi imigrantów przez te kraje, został nawet zaskarżony przez Komisję do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu, choć jakiś czas później sama KE wycofała się z tego pomysłu, zastępując systemem dobrowolnych przyjęć przez poszczególne kraje członkowskie.

Także przewodniczący Rady Europejskiej Donald Tusk nie szczędził krytyki wobec krajów Grupy Wyszehradzkiej w związku z ich sprzeciwem w sprawie imigracji do UE, a Polskę wręcz straszył nieuchronnymi wysokimi karami idącymi w miliardy złotych.

4. Po wczorajszym sukcesie krajów Grupy Wyszehradzkiej, którym przyznano racje w sprawie polityki imigracyjnej, przyjmując komunikat, w którym znalazły się wszystkie jej postulaty, w portalach społecznościowych, pojawiły się komunikaty europosłów Platformy między innymi Janusza Lewandowskiego, stwierdzające, że w roku 2015 w apogeum kryzysu imigracyjnego zarówno ówczesna premier Ewa Kopacz jak i przewodniczący Rady Europejskiej domagali się dobrowolności w przyjmowaniu imigrantów przez kraje członkowskie.

Ponieważ „internety nie płoną” natychmiast zaczęto przywoływać ówczesne wypowiedzi zarówno Ewy Kopacz, Donalda Tuska i kilku jeszcze innych polityków Platformy, z których jednoznacznie wynika, że nie tylko zgodzili się oni na obligatoryjny system rozdziału uchodźców, co więcej Donald Tusk po zmianach władzy w Polsce jak już wspomniałem, przystąpił do straszenia naszego kraju karami finansowymi, jeżeli nie będziemy przyjmować imigrantów w ilości wynikającej z „unijnego rozdzielnika”.

Ta mistyfikacja politykom Platformy zupełnie się nie udała, zostali w internecie wręcz wyśmiani, bo rzeczywiście wczorajsze ich komunikaty wpisywały się idealnie w znane polskie porzekadło „konia kują, a żaba nogę podstawia”.