Hańba Jad Waszem

Stosunkowo niedawno zszargali pamieć i splugawili imię tych, których mieli zachwać na wieczną i świętą pamiątkę oraz imię proroka z którego zaczerpnęli swą nazwę. Popełnili też przestępstwo  ścigane przez prawo – dopuścili się oświęcimskiego kłamstwa.

Nie mieści się w głowie, ale wydarzyło się to naprawdę, na swoich stronach zamieścili parę miesięcy temu zwrot o „polskich obozach koncentracyjnych” - puszczoną kiedyś w obieg przez niemieckiego nazistę zbitkę - siejąc tym samym zamęt i chaos, w którym krew ich milionów pomordowanych współbraci blaknie na rękach katów -  niemieckich zbrodniarzy, a  pojawia się na rękach Polaków.

Po protestach, jakie popłynęły z różnych stron owa „Ręka i Pamięć” umieściła sprostowanie, niczego nim nie prostując, a nawet pogłębiając popełnione przez siebie obrzydlistwo. Napisali, w nim, że były to obozy w „nazistowskiej Polsce” i tyle. Czyli w bycie, który nie istniał w czasie, gdy Niemcy urządzili na tej ziemi obozy i  masowo mordowali w nich więźniów. I który też nie istniał tu nigdy przedtem ani potem.
Po czymś takim tylko jedno przychodzi na myśl: niech się zastanowią, czy nie właściwe byłoby uzupełnienie  nazwy Jad Waszem, czyli Ręka i Pamieć  słowem "srebro" i zamiana jej na  Ręka i Pamieć oraz Srebro, albo dodanie w formie uzupełnienia czegoś w stylu: "sprzedam pamięć w dobrej cenie", lub "sprzedam dobrą pamięć, cena do uzgodnienia".

Mieliśmy niedawno pretensje do pewnego dupka z FBI, tylko, czy po czymś takim mógł mówić inaczej? Albo, czy możemy żądać od biednych Niemców, żeby po sowitym opłaceniu się odrzucili coś, za co zapłacili?
Wygląda na to, że jeszcze nie możemy i nie będziemy mogli tak długo, jak długo, tu u nas, nie szczędzi się sił i środków na to, żeby świat traktował nas z pogardą.

No i dopóki nie porozmawiamy uczciwie z Żydami, to znaczy niczego nie pomijając, o odszkodowaniu za pożydowskie mienie. Ale kamieniczniczka Hanna Gronkiewicz raczej tego nie zrobi.

Wszystko, co dotyczy sprawy użycia przez Jad Waszem tej ohydnej zabitki wziąłem z listu otwartego, jaki ks. Placyd  Koń skierował do tej instytucji. List wraz z licznymi odsyłaczami można znaleźć na portalu Areopag XXI