Ewa Stankiewicz poleca wykłady profesora Andrzeja Nowaka

Jarosław Kaczyński namaścił Andrzeja Dudę na przyszłego prezydenta Polski z ramienia Prawa i Sprawiedliwości.
I mam problem.
Czytelnicy mojego blogu wiedzą, że od dłuższego czasu pisałem, iż Polskę należy powierzyć w ręce ludzi młodych, gdyż pokolenia 60 Plus są już nieodwracalnie zainfekowane mentalnie komuną. 
Jako Krakus marzyłem by prezydentem Polski został ktoś z mojego miasta i nie ukrywam, że moim faworytem był profesor Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego pan Andrzej Nowak. 
Prezes postawił jednak na Andrzeja Dudę.
Tak się składa, że mam zaszczyt znać osobiście obu panów i wiem, że jeden i drugi są bez reszty oddani Polsce. Jeden i drugi są ludźmi młodymi i obydwu wykształciła Jagiellońska Wszechnica.
Ale.
Pan profesor Andrzej Nowak to moim zdaniem urodzony mąż stanu, który o Rzeczpospolitej wie, jeśli nie wszystko to prawie. Moim zdaniem to człowiek klasy Ignacego Jana Paderewskiego, w chwilach ważkich, jak powietrze potrzebny Polsce. Ale być może to jeszcze nie ten moment.
Zaś pan poseł Andrzej Duda to tylko, a może na dzień dzisiejszy aż, uzdolniony polityk potrzebny Polsce w trybie awaryjnym, by zrobić porządek w kraju, gdzie zdeptano polityczny obyczaj. A żeby tego dokonać trzeba mieć przede wszystkim prawniczą przebiegłość, grubą skórę i silne łokcie. Być może Prezes namaścił właśnie jego przeczuwając, iż wrażliwość i subtelne wnętrze pana profesora Nowaka może prostactwa III RP po prostu nie wytrzymać. 
Wierzę, że Andrzej Duda się na mnie nie obrazi, jak z całym dla Niego szacunkiem powiem, iż w kategoriach szerokości horyzontów intelektualnych on i pan profesor Nowak to mniej więcej tak, jak liga okręgowa w porównaniu z Champion Ligą.
Więc życząc panu Andrzejowi Dudzie jak najlepiej zobowiązuję go, że jeśli mu się uda wygrać wybory prezydenckie będzie czerpał z dorobku i wiedzy pana profesora Andrzeja Nowaka, na którego mam nadzieję też przyjdzie kolej, jak już Rzeczpospolita dojrzeje do kategorii cywilizowanego, europejskiego państwa.
Krzysztof Pasierbiewicz