Ударим клизмой! czyli skąd ten gamoń wyskoczył z tą lewatywą

   Nie, nie. To, co  wygadywał ostatnio (ku uciesze bynajmniej nie uczestników marszu Szlakiem Pierwszej Kadrowej, ale po prostu lokalnej platformiano-postkomuszej żulii – proszę przejrzeć sobie stosowny film i zobaczyć, kto go oklaskiwał) nie ma nic wspólnego z Austro-Węgrami, Szwejkiem i całymi tymi C.K. klimatami, należącymi w jakiś sposób do naszego lokalnego krakowsko-galicyjskiego folkloru.
   Zresztą, skąd mniemany hrabia Wiaczesław Skomoroszkin, który nagle postanowił przedzierzgnąć się w oberleutnanta von Lewatywę, może czerpać inspiracje? Chyba z góry wiadomo!
   Jest trochę tak jak w znanej anegdocie o radiu Erewań:
   Czyli, wcale nie w żadnych czasach austrowęgierskich, tylko w czasach współczesnych.
   W ogóle nie w Austro-Węgrzech tylko po prostu w Rosji (no bo skąd inąd?)
   I nie żaden tam lekarz wojskowy tylko niejaki Charczenko, Główny Lekarz Sanatorium Maszuk-Akwa-Term w Żeleznowodsku-Inozemcewie w słynącym ze stosowania lewatyw Kraju Stawropolskim.

   Tylko w naszym sanatorium codziennie robimy pacjentom ponad sto lewatyw! – chwalił się wspomniany medyk 18.06.2008 r. podczas odsłonięcia Pomnika Lewatywy w sanatoryjnym parku, przy wejściu do którego umieszczono także hasło „Ударим клизмой по разгильдяйству и заторам!” (udarim klizmoj po razgildiajstwu i zatoram – klizma to lewatywa, razgildiajstwo to kulturalny odpowiednik razpizdiajstwa).
   Więcej na temat strategicznego znaczenia lewatywy oraz odsłonięcia wspomnianego pomnika przeczytać można w Komsomolskiej Prawdzie.

   A Pomnik Lewatywy wygląda tak.

(fot:Wikipedia)