7 sierpnia 1999 r, zmarł podporucznik Ludwik Mikołajczak pilot 308 dywizjonu myśliwskiego. Został pochowany w Bydgoszczy na Cmentarzu katolickim przy ulicy Kossaka.
Urodził się 15 sierpnia 1918 r w Łagiewnikach, woj. poznańskie. 7 klas gimnazjalnych ukończył w Bydgoszczy w 1934 r. W 1938 r ukończył szkołę jako mechanik samolotowy w Bydgoszczy.
Został przydzielony do 5 Pułku Lotniczego w Lidzie i wcielony do 51 eskadry rozpoznawczej. Ukończył w 1 Pułku Lotniczym w Warszawie, kurs mechaników pokładowych i powrócił do 51 eskadry rozpoznawczej. Jako eksternista uzyskał maturę w 1939 r w Lidzie.
Brał czynny udział w kampanii wrześniowej 1939 r w ramach Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Narew". Na rozkaz kapitana pilota Hrabkiewicza Leopolda, latał z różnymi załogami przy przebazowaniach eskadry na stanowisku strzelca samolotowego, ponieważ nie zawsze rzuty kołowe nadążały za eskadrą.
W dniu 17 września wylądował na lotnisku w Lidzie i na skutek postrzelenia, samolot przy lądowaniu został rozbity. W tym samym dniu, z kapralem pilotem Sawaśko na samolocie PWS-26, polecieli do Łotwy i wylądowali na lotnisku w Dyneburg (Dźwińsk) i tam był internowany, pracując ochotniczo w leśnictwie, a później w przemyśle.
Od 2 września 1940 r przebywał w obozie internowanych na terenie Sowietów w Juchnowie, a następnie na półwyspie Kola poza kręgiem polarnym, gdzie pracował przy rozładunku okrętów na redzie z zaopatrzeniem dla wojsk sowieckich.
Wstąpił ochotniczo 2 września 1941 r do organizującego się Wojska Polskiego i został przydzielony do Zgrupowania Lotników i Marynarzy, przy 6 Dywizji Piechoty w miejscowości Kołtubanka koło Buzułuk, gdzie znajdowało się Dowództwo Polskich Sił Zbrojnych na terenie sowieckim.
Stan Zgrupowania Lotników składał się - jeden oficer łącznikowy, trzech podoficerów pilotów i piętnastu podoficerów mechaników różnych specjalności.
Na przydzielonym samolocie, typu R-5. Zgrupowanie Lotników zostało przeszkolone na lotnisku Tockoje koło Kujbyszewa.
1 stycznia 1942 r został awansowany do st. plutonowego. Po przebazowaniu 6 Dywizji Piechoty w rejon Samarkandy, w okresie od 1 lutego do 31 lipca, ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy przy 6 Dywizji Piechoty w miejscowości Szachiriziabs w stopniu sierżanta podchorążego i powrócił do Zgrupowania Lotniczego.
Z końcem sierpnia był ewakuowany przez Krasnowodz - Morze Kaspijskie i Persję do Iraku, miejscowości Mosul na pustyni. Było to miejsce koncentracji i reorganizacji n Korpusu Polskich Sił Zbrojnych na terenie ZSRR - Buskiego i Środkowego Wschodu.
W listopadzie, wraz ze Zgrupowaniem Lotników i Marynarzy został skierowany drogą morską przez Basra - Karaczi - Bombaj - poprzez Ocean Indyjski do portu Durban w Południowej Afryce.
28 lutego 1943 r był załadowany na okręt "Empress of Canada".
2 tys pasażerów: ok 250 żołnierzy i oficerów polskich oraz 70 kobiet Pomocniczej Służby Kobiet (PSK) 13 marca, zostali storpedowani i zatopieni na wysokości równika na Oceanie Atlantyckim. Straty wyniosły ogółem ponad tysiąc osób, w tym dwudziestu czterech Polaków i jedna Polka.
Największe straty uczyniły rekiny. Po trzech dobach pobytu na sprzęcie ratowniczym, rozbitków uratowały trzy okręty brytyjskiej marynarki wojennej.
Rozbitków wyleczono z ran w porcie Freetown i w dniu 9 kwietnia na okręcie "Maurytania" bez eskorty przybył do Wielkiej Brytanii i został skierowany do Bazy Blackpool, gdzie otrzymał numer służbowy RAF P-705663.
Został przeniesiony 10 czerwca 1943 r na Stację EAF Hucknall. Ochotniczo zgłosił się do służby w personelu latającym i 9 września na Stacji RAF Brighton rozpoczął kurs teoretyczny dla kandydatów na personel latający (ITW).
Wyszkolenie wstępne pilotażu rozpoczął 28 marca 1944 r i ukończył podstawowe wyszkolenie 5 grudnia. Następnego dnia rozpoczął: końcowe wyszkolenie wól Jednostce Wyszkolenia Bojowego (OTU) i 21 marca 1945 r był wcielony do 308 dywizjonu myśliwskiego, 1 stycznia był promowany podporucznikiem.
Zawarł związek małżeński 22 sierpnia. Wylatał około 600 godzin. Wykonał 45 lotów bojowych w 87 godzinach nad Francją, Belgią, Holandią i Niemcami.
Po zakończeniu działań wojennych, był z 308 dywizjonem w siłach okupacyjnych w Niemczech, na lotnisku Alhorn do grudnia 1946 r. Powrócił do Wielkiej Brytanii i 15 czerwca 1947 r powrócił do Polski z żoną i synkiem.
Ukończył w Bydgoszczy Technikum Ekonomiczne w 1962 r. W okresie od 1947 do 1959 r, pracował w przemyśle lotniczym. 12 października 1978 roku został awansowany do stopnia porucznika rezerwy.
.
Został odznaczony
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Złotym Krzyżem Zasługi,
Krzyżem Walecznych,
Medalem Lotniczym,
Medalem "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939",
Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945,
Złotym Medalem "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny",
dwukrotnie Brązowym Medalem "Za Zasługi dla Obronności Kraju",
Odznaką Grunwaldzką,
1939-45 Star, France Germany Star i War Medalem.
(https://www.facebook.com…)
Źródło: Encyklopedia. Szkoła Podoficerów Lotnictwa. Mieczysław Jasiński, Poznań 1993
