Jakiego Państwa tak naprawdę chcemy?

Przykro o tym pisać, ale w całej swojej ponad tysiącletniej historii Rzeczpospolita nigdy dla nikogo nie była wzorem do naśladowania. Przede wszystkim nigdy nie miała elit, które dbałyby o pomyślność własnego narodu. Zawsze miała sprzedajne elity, które dbały tylko i wyłącznie o własny interes, kosztem reszty społeczeństwa, które było bezlitośnie wyzyskiwane.Ta” wspaniała” Rzeczpospolita, była ostatnim państwem w Europie, która stosowała najgorszy rodzaj niewolnictwa, jakim był ustrój pańszczyźniany. Okres w naszej historii nierozliczony do dzisiejszego dnia. Nierozliczony przez nas samych.Czy się to komukolwiek podoba, czy nie, ale niewolnictwo na terenach Rzeczpospolitej znieśli dopiero zaborcy, choć uczciwie należy przyznać, że w niektórych przypadkach tylko formalnie. Dlatego, kiedy I Brygada wyruszyła z krakowskich Oleandrów ludzie okiennice zatrzaskiwali, bo im się Rzeczpospolita z niewolnictwem kojarzyła.
I nie pomylili się. Po odzyskaniu niepodległości Ustawa z dnia 20 marca 1931 r. o zniesieniu żelarstwa, która miała zlikwidować pańszczyznę, też niczego niestety w tej kwestii nie zmieniła.
Po micie najdłuższej wojny nowoczesnej Europy, stworzyliśmy, już całkiem realne, najgorsze Państwo ówczesnej Europy. Przypomnę tylko, że pod względem dobrobytu mieszkańców, II RP zajmowała drugie od końca miejsce w Europie i nigdy nie osiągnęła poziomu rozwoju z okresu zaborów. W żadnym z zaborów.
Faktem niezaprzeczalnym jest, że nikt nie chciał narzuconego nam po 1945 roku ustroju zwanego socjalizmem, który z socjalizmem miał tyle wspólnego, co kino „Łuna” z lotem na księżyc.
Nikt rozsądny jednak nie chciał powrotu tego sanacyjnego dziadostwa, które stworzyliśmy z całym jego „urokiem” w postaci biedy, bezdomności i głodu.
Po wojnie odbudowaliśmy kraj ze zniszczeń. Nie komuniści a nasi rodzice ciężką pracą odbudowali i rozwinęli kraj tak, że w pewnym okresie, w produkcji sprzedanej, był ósma potęgą gospodarczą Świata. Niestety gospodarka pracowała na potrzeby kogoś innego a nie własnego społeczeństwa, na co nie mieliśmy wpływu.
Rodzice jednak mówili nam, że trzeba pracować dla kraju, bo komunizm kiedyś się skończy i wszystko, co zbudujemy będzie służyło wolnej Polsce i nam samym, byle tylko nie powtórzyć błędu z 1918 r.
I co zrobiliśmy, jak już odzyskaliśmy wolność?
Przywróciliśmy w pełni sanacyjne dziadostwo a wszystko to, co zbudowali nasi rodzice zniszczyliśmy i pozwolili rozkraść.
Po trzydziestu latach budowy kolejnego jedynie słusznego ustroju, należy zadać sobie pytanie.
Jakiego Państwa tak naprawdę chcemy dla nas i dla naszych dzieci?
Państwa, które będzie się rozwijało w tempie kilkunastu procent rocznie, w którym warto żyć i pracować, czy wystarczy nam to, co dotychczas zbudowaliśmy?
A zbudowaliśmy „ tygrysa Europy”, w którym statystyczny rodak jest czterokrotnie biedniejszy od statystycznego Greka, którego kraj podobno kilka lat temu zbankrutował.

[Od Admina:]