http://www.youtube.com/watch?v=kR5ByG-5NFI
Ląd czy ocean – rejs ma trwać!
Zoppot - Rybaków Plac & ludzi czynu,
w soczewce świat – z ciemnego szkła,
Wszystkie „komórki” – w folii z glinu.
Wtedy nikt nie podsłucha nic,
(port mikro z falownikiem).
W RP - czas cieknie w sejmu ściek,
tu konwój – Tytanic za Tytanikiem...
We wrak - obróci los i tak
- z Honorem lec – pisane
- jak TNT – rozpruje burtę
Nadzieja znika jak kilwater,
SOS - tu nie wzywają (!),
łopoce Jolly Roger – tam chichoce
Dyżurny Dureń Kraju.
I w abordażu bitwy zgiełk
i z mar do tej przystani,
zszedłeś jak schodzą do podziemia
konfederaci & niepokonani.
..........................................................
Idzie wieczór z widokiem na Hel
pewnie sprawdzasz wachtę na blogach,
bo wokół hell – bo ten sam cel,
jasny jak tum Michała Archanioła**
* - Tomek Mierzwiński – kapitan ż.w., bloger, patriota – odszedł 1.05.2013r.
** - XII – wieczny kościółek na Oksywiu obok cmentarza marynarzy
POŻEGNANIE „SEAWOLFA”
Zatrzaśnięto nad Tobą trumny ciężkie wieko.
Pożegnano Blogera, Ojca i Człowieka...
Wypito za Twą pamięć, polecono Bogu
I znicze zapalono przed ostatnią drogą...
Lecz ja wciąż nie kasuję Twego telefonu,
Kroku zwalniam, gdy mijam róg Twojego domu,
Na blogach wypatruję ikonki okrętu,
Szukam „mejli” od Ciebie wśród spamu odmętów...
Dwie miłości Cię wiodły: Ojczyzna i Morze;
Obu serce oddałeś... I wszystko, coś tworzył...
Byłeś nam jak latarnia, jak polarna gwiazda –
Pośród mielizn podłości, pośród raf zaprzaństwa...
Gdzie dziś Twoi prześmiewcy – lemingowe burki?
Sprzedajni ujadacze? Internetne szczurki?...
Żyli światłem odbitym, grzali się w Twej sławie;
Gdy zabrano im słońce – odeszli... W niepamięć...
Nie wiem, ilu nam jeszcze nowy dzień przyniesie
„Seryjnych samobójców”? „Brzóz pancernych” w lesie?
Co wymyślą „flanelki” mediów z prawdą sprzecznych?
Czym błyśnie „Pan Prezydęt” – co „oby żył wiecznie”?...
A tyle jeszcze mógłbyś nowych ksiąg otworzyć,
Tyle myśli niesfornych do głów naszych włożyć...
Odszedłeś nazbyt wcześnie, ledwieś tu zagościł;
Braknie nam dziś Twych żartów, odwagi, mądrości...
Żegluj spokojnie, „Wilku”, płyń w Charona łodzi;
Wszak zasiałeś już ziarno... Ono właśnie wschodzi...
My kurs Twój uchronimy przed dryfem niewoli,
Bo „Alfabet Seawolfa” będzie nam busolą!
PS Czas mija, życie musi toczyć się dalej. Numer Tomka wykasowałem już z pamięci telefonu. C'est la vie. Ale w mej własnej pamięci "Wilk Morski" pozostanie na zawsze, do mojego kresu...