Pani Profesor Pawłowicz przeciwko śmierci niewinnych

Przeczytałem Pani wystąpienie w Naszym Dzienniku... znając  Panią z innych wystąpień gdzie widać, słychac i czuć tą swadę sarmacką człowieka walczącego o fundamenty chrześcijańskie Polski i świata, wyczułem, smutek. Rozumiem go w zupełności... chodzi o dzieci... małych ludzi którzy są pod szczególna ochroną Boga (Jezus wspomniał coś o kole młyńskim u szyi...nie bez powodu jak sądzę)...każdy kto przyłoży rękę do zabójstwa choćby jednego niewinnego dziecka...będzie musiał odpowiedzieć za to przed straszliwym sędzią... BOGIEM... nie jestem święty...ale są rzeczy do których ręki nie przyłożę... bo nie chce mieć przeciwko sobie JEGO.
Czy ci ludzie nie zdają sobie sprawy z kim zadarli ? Tu nie chodzi o te 400 tys. ludzi którzy  podpisali się pod tym projektem... tu chodzi o GŁOS BOGA.
Jezeli oni nie chca, zeby on ich bronił to kto ich obroni na sądzie ostatecznym ? Przyznam się, że stawiajac się w pozycji kopacz, czuję strach... ona pewnie także dlatego sprzeciwia się nazwaniu rzeczy po imieniu ale rzeczy przez to nie  ulegną zmianie... morderstwo nadal będzie morderstwem...niezależnie od tego jak kopacz czy alikot będa usiłowali to zmienić...
Pisze pani o pamięci i o swoim rozczarowaniu wobec ludzi którzy powinnibyć przeciw a byli za odrzuceniem projektu... Szanowna Pani Profesor, co z tego, że będziemy pamiętać nazwiska tych posłów  kiedy oni posłami zostali z łaski pańskiej szefów partii...taki jest system wyborczy, że głosujac na człowieka wcale nie oznacza, że ten człowiek wejdzie do Sejmu. Jestem zwolennikiem JOW. Mieszkam i pracuję w kraju gdzie JOW są i działaja całkiem nieźle ale...koń jaki jest każdy widzi...zatem UK jakie jest każdy widzi... z jednej strony polityczna poprawność z drugiej strony, bojkot  British Airways za wyrzucenie  stewardessy bo nie chciała zdjąć krzyżyka... Pani Profesor, gdyby pani wsparła inicjatywę JOW... byłaby duża szansa na możliwość rozliczenia każdego posła bezpośrednio przez jego wyborców z jego okregu wyborczego...a tak ? Kązdy z nas widzi... Obecnie Sejm to zbieranina ludzi którzy  znaleźli się w nim często przez przypadek...nawet Pani. Czy zastanawiała sie pani kiedyś nad tym ? Wyrażam także solidarność z panią Kają Godek i podziw, że zniosła z powagą gówniarskie zachowanie palikota i innych typków a takze wyrazam oburzenie stronniczym zachowanie kopacz... dla mnie ona nie dorosła do stanowiska marszałka Sejmu RP.
Dziękuję za Pani wpis który popieram...też ze smutkiem. http://naszdziennik.pl/polska-kraj/55208,sejm-nie-darowal-dzis-zycia-chorym-dzieciom.html  Najnowszy wpis prof. Krystyny Pawłowicz na blogAiD

Dzisiejszy dzień w Sejmie był bardzo smutny, a jednocześnie pokazał prawdziwe oblicze wielu ludzi kreujących się na wrażliwych; pokazał oblicze wielu lekarzy zasiadających w Sejmie, którzy przysięgą Hipokratesa składali przyrzeczenie ochrony życia, a nie dążenia w kierunku jego zabijania i niszczenia. Emocjonującym przedmiotem obrad w Sejmie był dzisiaj obywatelski projekt ustawy podpisany przez ponad 400 tys. osób. Projekt dotyczył ograniczenia aborcji w kierunku wyłączenia istniejącej dzisiaj możliwości zabicia dziecka z powodu podejrzenia u niego ciężkiej choroby. Wniosek przedstawiała pani Kaja Godek, która mimo swojego młodego wieku uzasadniła projekt w sposób dojrzały i godny.

    Dzisiejsze obrady wykazały chamstwo posłów lewej strony: Ruchu Palikota, SLD, jak również części posłów Platformy Obywatelskiej i PSL. Pani Godek spotkała się z wyzwiskami, posłowie Ruchu Palikota i SLD przezywali ją i kazali jej „się wynosić z sali”. Niestety, pani marszałek Kopacz nie reagowała odpowiednio, czym doprowadziła do zachowań absolutnie naruszających godność wnioskodawców i powagę miejsca. Pani Godek wyjaśniła w oparciu o orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości i art. 2 polskiej, obowiązującej ustawy o Rzeczniku Praw Dziecka definicję dziecka jako istoty od chwili poczęcia, co oczywiście spotykało się z barbarzyńskimi, ciągłymi atakami, chamskimi wyzwiskami z lewej strony sali, w czym celowali Armand Ryfiński i sam Palikot.

    Pani Kopacz nie tylko nie reagowała na to niegrzeczne, grubiańskie traktowanie przedstawicielki prawie pół miliona obywateli polskich pragnących skorzystać z możliwości wprowadzenia zmian ustawy, ale sama zwróciła pani Godek uwagę, aby nie używała sformułowania „zabijanie dzieci”. Bardzo asertywnie zachowała się pani Godek, która na głos poinformowała salę, czego pani Kopacz po cichu od niej zażądała. W dalszych ciągu swego wystąpienia używała tego zwrotu, który po prostu oddaje przecież stan faktyczny.

    Projekt poparty ponad 400 tys. podpisów, bez zagłębiania się w jego treść przez większość posłów, głosami PO, Ruchu Palikota, SLD i części PSL Sejm odrzucił, nie dopuszczając go do dalszych prac ustawodawczych.

    Jak zwykle rzecznik praw dziecka Marek Michalak ani nikt w jego imieniu nie zabierał w tej sprawie głosu.

    Obecna możliwość zabicia dzieci tylko ze względu na podejrzenie u nich choroby jest nieludzka. Warto przypomnieć sobie, jakie boje toczono w Sejmie przy projekcie ustawy zakazującej rytualnego uboju i ustawie o ochronie zwierząt. Dzisiaj Sejm pokazał większością lewackich głosów, że wyżej ceni sobie dobro i zdrowie zwierząt niż życie chorych, bezbronnych, ludzkich dzieci. Szczególnie naganna jest w tej sprawie rola ministra zdrowia, który nie udostępnia informacji o licznych aborcjach przeprowadzanych w polskich szpitalach.

    Przy wyborach musimy pamiętać nazwiska posłów, którzy dziś opowiedzieli się przeciwko życiu chorych dzieci. Przeciwko ofiarowaniu życia dzieciom chorym np. z zespołem Downa, które – jak wiemy – dochodzą niekiedy do sukcesów naukowych, startują na olimpiadach, są szczęśliwe i kochane przez swoich rodziców i bliskich, głosowało dziś wielu posłów czczonych na pierwszych stronach gazet.

Wśród posłów głosujących przeciwko obywatelskiemu projektowi byli np. z PO: sportowcy Leszek Blanik i Iwona Guzowska – wydawałoby się ludzie, którzy potrafią mieć większą wrażliwość, związkowiec Jerzy Borowczak, poseł Andrzej Halicki, który niedawno walczył z okrutnym ubojem zwierząt, ale – jak widać – nie ma wrażliwości dla chorych i bezbronnych dzieci, którym nie chce dać szansy na urodzenie się. To, co wzburzało szczególnie, to głosowanie przeciwko dalszemu procedowaniu tej ustawy przez lekarzy (!): przez panią marszałek Kopacz, a także panią poseł Halinę Szymiec-Raczyńską, która nawet przyznała się, że jest lekarzem ginekologiem.

    Przeciwko tej ustawie, co było dla mnie osobiście ogromnym szokiem, głosowały też dwie osoby niepełnosprawne z PO: pan Sławomir Piechota i poseł Marek Plura, obaj jeżdżący na wózkach inwalidzkich. Oni się urodzili, byli z pewnością kochanymi dziećmi, zrobili kariery w życiu publicznym, zostali posłami, a teraz sami odmawiają możliwości prawa urodzenia się innym niepełnosprawnym. Przeciwko dalszemu procedowaniu głosował też pan premier Tusk. Co było osobiście dla mnie zaskoczeniem, przeciwko głosował również członek Tatrzańskiego Pogotowia Górskiego pan Piotr van der Coghen.

Przywołuję te nazwiska, by pamiętać o nich przy wyborach. Podobnie z PSL, które mieni się jako tradycyjna partia ludowa, a której czołowi przedstawiciele także głosowali przeciwko prawu chorych dzieci do urodzenia się. Na przykład poseł Jan Bury czy poseł Stanisław Żelichowski. Pamiętajcie rolnicy, zapamiętajcie chłopi na wsi te nazwiska. Pamiętajcie też, że mimo iż na sali był prezes PSL pan Janusz Piechociński, to nie zagłosował, nie chciał poprzeć tej ustawy.

    Natomiast nie było tutaj zaskoczeniem, że nad dalszymi pracami zagłosowało całe Prawo i Sprawiedliwość oraz Solidarna Polska, a także kilka osób, które odeszły z PO, m.in. pan poseł John Godson.

    Dzień, w którym odrzucono projekt obywatelski, jest dniem kolejnej klęski Polaków, którzy mogą się przekonać, że deklaracje konstytucyjne o ich prawach do demokratycznego, bezpośredniego udziału w sprawowaniu władzy jako suwerena w państwie polskim są mitem, są jedynie papierowym zapisem konstytucyjnym. Skorzystanie z tego prawa uniemożliwia Polakom obecny układ władzy PO – PSL, SLD i cale lewactwo z Ruchu Palikota, które okopało się z pychą w polskim Sejmie.

    Pani Kai Godek należą się ogromne podziękowania za godne znoszenie w Sejmie wszystkich upokorzeń i Pan Bóg jej za to zapłaci.