Smoleńsk związał siły Obozu III RP

  Co to znaczy "związał siły"?  Ano, w czasie wojny często zdarza się, że wielka armia napotyka na silny opór stosunkowo nielicznych oddziałów przeciwnika.  Jest potężna, ale nie może ruszyć naprzód bez  ich pokonania.  Została przez nie "związana " i nie jest w stanie realizować swoich strategicznych celów.  W podobnej sytuacji znalazła się obecnie Platforma Obywatelska, a ogólniej cały obóz budowniczych III RP /dawna Unia Wolności, SLD, Palikot/.  Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że jest wręcz przeciwnie.  Wskutek tragedii smoleńskiej PO przejęło wszystkie ważniejsze instytucje państwa i trzykrotnie wygrało wybory.  To są niewątpliwie sukcesy, lecz tylko taktyczne.  A co z celami strategicznymi ?
  Najpierw trzeba sobie powiedzieć, na czym one polegają.  Podobnie jak w czasach komunizmu chodzi o przekształcenie Polaka w nowego człowieka - prawdziwego Europejczyka, przedkładającego tożsamość europejską nad narodową, a prawa człowieka, permisywizm i tolerancję nad tradycyjne wartości chrześcijańskie.  Temu służyła "pedagogika wstydu" uprawiana przez "Gazetę Wyborczą, czy hasła typu "wybierzmy przyszłość", głoszone przez Aleksandra Kwaśniewskiego i całe SLD.  Tusk dokładał swoje obiecując "cuda", "zieloną wyspę" oraz "ciepłą wodę w kranie" - ideał pogodnego życia wypełnionego jedynie konsumpcją.
  Tragedia smoleńska spowodowała, że perspektywa realizacji takich pomysłów gwałtownie się oddaliła.  Nagle wielu ludzi przypomniało sobie o patriotyzmie, o obronie krzyża, o haśle "Bóg, Honor, Ojczyzna".  Takie hasła zaczęto głosić jawnie, nie wstydząc się ich.  Establishment naturalnie stara sie dawać odpór.  Powielanie kłamstwa smoleńskiego jest coraz trudniejsze i pochłania coraz więcej sił, których nie można już użyć na tworzenie "wzorowych Europejczyków".  Oczywiście niecierpliwi patriotyczni działacze narzekają nieustannie, że wciąż za mało ludzi walczy o wolną Polskę, a zwłaszcza, iż za mało młodych się angażuje.  Procesy społeczne wymagają jednak czasu.  Czy w roku 2002, a nawet w 2008 ktokolwiek mógłby sobie wyobrazić dziesiątki tysięcy Polaków demonstrujących na ulicach polskich miast w obronie Telewizji Trwam?
  Najlepszym dowodem na to, że tak właśnie sprawy się mają, było wczorajsze przemówienie Tuska w Sejmie  /TUTAJ/.  Większość komentatorów zwróciła uwagę przede wszystkim na jego agresywność i histeryczny ton.  To prawda, premier nie dorównuje jeszcze Hitlerowi w słynnej scenie z filmu "Upadek", lecz stara się na nim wzorować.  Ważniejsza jest jednak treść tej mowy.  Oto Tusk stara się odwrócić kota ogonem, próbując wykazać, ze to PiS działa na korzyść Rosji i szkodzi Polsce.  Usiłuje więc odwołać się do wartości narodowych, z których kiedyś szydził /"polskość to nienormalność"/.  Motywy Tuska dobrze rozszyfrowała Barbara Fedyszak-Radziejowska w portalu Wpolityce.pl  /TUTAJ/:
  "Ale myślę, że przemówienie D. Tuska trzeba umieścić w szerszym kontekście.
Po pierwsze tego, co wydarzyło się 10 kwietnia, w drugą rocznicę tragedii smoleńskiej. W wielu miastach i miasteczkach Polski, ale przede wszystkim w Warszawie pojawili się już nie gniewni, oburzeni i postrzegający samych siebie jako wykluczonych, lecz  pewni siebie, opanowani, spokojni obywatele. Już wiedzę, że nie są wariatami i nie szukają w mediach potwierdzenia dla swojej normalności. Od Archikatedry św. Jana szli Krakowskim Przedmieściem obywatele demokratycznego państwa, godnie i spokojnie reprezentując wszystkie grupy i stany społeczne. Można powiedzieć, że była to "demograficzna reprezentacja wszystkich, także młodych  pokoleń”, sporo inteligencji, ale także górale z Podhala, stoczniowcy ze Stoczni Gdańskiej, czy delegacje "Solidarności".
I to był pierwszy powód wystąpienie premiera".
  Uważam, ze próba przejęcia terminologii i haseł narodowych przez premiera świadczy o strategicznej porażce Obozu III RP.

  Jak dotrzeć do moich notek? - patrz  /TUTAJ/.