Droga do PRL-bis dowcipami politycznymi brukowana

  Po protestach w sprawie ACTA zaszła znacząca zmiana.  Nagle tematem  dowcipów i kpin stał się Tusk oraz jego rząd.  Furorę w Internecie zrobiła przeróbka sceny z filmu "Upadek" z Tuskiem jako szalejącym Hitlerem.  Pojawiły się polityczne kawały na temat obecnych władz.  Prawicowi publicyści i blogerzy ucieszyli się bardzo, uważając to za dobry znak.  Czy jednak słusznie?
  W tym roku miną 33 lata od ukazania się słynnej książki Tadeusza Konwickiego "Mała Apokalipsa", pisanej w końcu lat 70-tych.  Znajduje się w niej scena zdemaskowania przez głównego bohatera Tadzia z prowincji, który okazuje się SB-ekiem.  Czytamy:
"Jak cię zwerbowali? - Piszę im wiersze.  Wymyślam takie dowcipy.  Dla departamentu propagandy i badań nastrojów ludności".  I dalej:
"Dowcipy to na ludzi z rządu.  Dwa rodzaje anegdot.  Jedne sondażowe, aby sprawdzić, jak tłum reaguje, a drugie przeciwko działaczom, którzy wylatują z obiegu.".
  Można teraz zapytać: czy ta inwazja dowcipów politycznych, to wynik spontanicznej twórczości  ludowej, czy też owoc działalności kolejnej generacji "Tadziów z prowincji"?  Pamiętam dobrze drugą połowę lat 70-tych i wiem, że był to czas największego rozkwitu politycznych anegdot.  Nieznajomi ludzie w pociągach licytowali się ich znajomością.  Zjawisko to zmniejszyło się znacznie po stanie wojennym i kompletnie zanikło po "transformacji ustrojowej".  Były wprawdzie próby reanimacji w czasie "wojny na górze" /broszury typu "100 dowcipów o Wałęsie"/, ale bezskuteczne.  Nagle wszystkie te wice okazały się niepotrzebne.  Ich obecny renesans może wskazywać na to, że analogie między obecną sytuacją, a schyłkiem ery Gierka są głębsze niż mogłoby się wydawać.  Wielu je zresztą dostrzegało.  Ja sama napisałam w październiku 2010 notkę "My żyjemy teraz w roku 1976"  /TUTAJ/.
  Ciekawą rzeczą jest przejrzenie "Małej Apokalipsy pod tym katem.  Wiele z tej książki się oczywiście zdezaktualizowało.  Ale nie wszystko.  Obraz społeczeństwa pogrążonego w letargu i skapcaniałej opozycji wygląda dość znajomo.  Jeszcze bardziej złowroga jest postać doktora Hansa Juergena Gonsiorka - kierownika delegacji na pertraktacje z rządem polskim w sprawie kupna województwa zielonogórskiego.  Dawniej Gruenberg.
  Kawałki podobne do tego: "Milcząca większość śpi w letargu.  Urządziła się jakoś, wynalazła ciepłe zakątki, obrosła w kokony względnego dobrobytu.  Ta wielka epidemia łapówek uratowała system (...) Płyniemy po bezkresnym oceanie usankcjonowanego złodziejstwa.  Nasz okręt nigdy nie rozbije się o przybrzeżne skały, bo nigdy już nie zobaczymy brzegu.", czytam obecnie na wielu prawicowych blogach.   A jednak pomimo tego, co pisał wtedy Konwicki - ujrzeliśmy brzeg.  Niestety nie wyszliśmy na niego i teraz po trzydziestu paru latach znów mamy ten sam problem.  Warto zaglądać czasem do "Małej Apokalipsy".