Dzień, w którym zacząłem myśleć

Wysoko w Alpach budowalismy Jego Kosciol w Nadziei , ze ON w nim zamieszka.Trud z tym zwiazany byl wielki.Bracia i siostry zmeczeni praca oczekiwali z utesknieniem pozno wieczornych godzin w Adoracji Jego Najswietrzej Obecnoci wsrod nas..Wrocilem do swojego pokoju po mojej godzince zachwytu jego OBECNOSCI..anielsko szczesliwy i potwornie zmeczony.Ciezkie drewniane belki ,ktore nosilem i instalowalem caly dzien naznaczyly moje rece i dlonie..Zdarta skora,krwawiace i poprzecinane dlonie nie mialy czasu sie wygoic..Polozylem sie na luzko i nic nie pamietalem.
Obudzila mni won.Zapach..tak intensywny ,ze moglem go prawie dotknac.Byl to znany mi zapach mirry i olibanu..Slodki i pojacy zapach Roz i nnych wonnych kwiatow..Byl to marzec.Roze i inne kwiaty jeszcze nie kwitly..przemknelo mi przez glowe..Postanowilem zlokalizowac zrodlo tego zapachu.Klucz tkwil w drzwiach mego pokoju.Przekrecilem go i wyjrzalem na korutarz...Byla pozna noc,nikogo w kolo. Wrocilem do pokoju.Zapach byl rownie intensywny..wypelnial caly pokoj..Zaklopotany i lekko wystraszony co do stanu moich zmyslow ,postanowilem upewnic sie czy nie snie.Poszedlem obudzic mojego Brata Thomasa ktorego pokoj byl obok.Obudzilem go i mpoprosilem o sprawdzenie stanu rzeczywistego..To samo..Razem juz powaznie zaniepokojeni wonnymi zapachami obudzilismy Ojca przeora..Przyszedl ,powciagal powietrze wyraznie usatysfakcjonowany wonia kwiatow powiedzial:"musiales mu dzisiaj niezle zajsc za skore, ze przyszedl ci sie dokladniej przyjrzec"..Przeprosilem Ojca,przeprosilem Brata za to ,ze ich obudzilem.Poszli,ja usiadlem na lozku i zasnalem..Rano wczesnie jak zwykle glos dzwonka budzacego nas na poranne Laudes przypomnial mi nocna historie..Popatrzylem na rece i dlonie..Byly czyste bez ran i zadrapan tak jak bym je wczoraj otrzymal..wciagle pachnialy Rozami..

Zacny druchu w drodze...Nie ma czegos takiego jak "przypadek".. Jego Akt Stworzenia i Jego Wola ktora mu towarzyszy byla i jest przyczyna Wszystkiego.
Stworzyles tutaj dla Nas Pustelnie..Miejsce gdzie mozemy odpoczac po trudzie.Miejsce gdzie Serce moze swobodnie rozmawiac.
Niechze wiec ta Pustelnia pozostanie miejscem w ktorym pozwolimy naszym strudzonym Sercom rozmawiac..Dzielic sie tym Serc odwaga..
Twoja rozmowa Serca i zwiazana z nia odwaga sprawila, ze i ja chcialbym sie z toba podzelic odwaga serca mojego..
Bog Abrahama byl Dobrym Bogiem.Bogiem Milosci.Bogiem Nadziei.Bogiem Milosiedzia,Kochal Wszystkie dzieci tak jak potrafi kochac Ojciec.Wdzieczne dzieci czcily i oddawaly holdy Jego Milosci.Ofiarowalu Mu to co mialy najcenniejsze..samych siebie..swoim spiewem chwalily jego Potege,Milosierdzie i Madrosc.Tancem oddawaly nalezne Mu holdy.Przynosily mu w podziece wonne i pachnace i najpiekniejsze Kwiaty..Mascily Jego oltarze olejkami pachnacymi,mirra i olibanem ..Dobry i Milosciwy Bog zmienil oblicze. Synowie Judy i Beniamina wsluchujac sie w nauki o nim im gloszone przez swoich swietych kaplanow Lewitow widzieli innego juz boga.Boga ktorego pragnieniem byly holdy na krwia ociekajacych oltarzach.Boga ,ktory juz tylko "WYBRANYE" dzieci zapraszal do obcowania ze soba.Boga ,ktorego tylko "wybrane i posluszne dzieci" w swojej nienasyconej i laknacej krwia woli ,spelnialy jego poslannictwo..