ALLACH AKBAR!

Przez kilka dni większość medialnych przekazów zdominował komunikat z Londynu; oto dwóch czarnoskórych muzułmanów, urodzonych już i wyedukowanych  w brytyjskich szkołach – w biały dzień, na oczach zdumionych przechodniów  zabija (tasakiem, nożem) młodego angielskiego żołnierza... Następnie – obcinając mu głowę – bez paniki, ze stoickim spokojem urządza sobie na środku ulicy krwawą „konferencję prasową”, pełną odnośników do Allacha... Przyzwyczajone do licznych dziwacznych happeningów społeczeństwo nie od razu pojmuje grozę sytuacji... Dopiero przyjazd policji i zatrzymanie postrzelonych uprzednio, nawiedzonych wyznawców islamu budzi otrzeźwienie gapiów...
 
Właściwie nie powinno nas to zbytnio martwić czy obchodzić; mamy (jeszcze) społeczeństwo dość jednolite narodowościowo, a fatalny system zasiłków nie zachęca śniadych czy ciemnoskórych imigrantów do masowego osiedlania się nad Wisłą. Obecni w Polsce od czasów Jagiełły Tatarzy są już tak zasymilowani, że (wspierani przez swe kobiety, nie gustujące w niezbyt twarzowych  burkach) – staną ramię w ramię z nami w ewentualnej walce z krwawym „dżihadem”... Najliczniejsza jak dotąd napływająca do nas ludność ze wschodu (Ukraińcy, Białorusini, Rosjanie) – przynajmniej jeśli chodzi o korzenie religii nie różni się od nas aż tak drastycznie...
Tak czy inaczej dla Polski ten problem jest tylko odłożony nieco w czasie... Nie łudźmy się, że prawo  szariatu zatrzyma się nagle na Odrze i Nysie...
 
Nie wiem, jak ten problem rozwiążą Anglicy, Francuzi, Niemcy... Ale wiem, że wszyscy pożyteczni idioci bagatelizujący dotąd nabrzmiały problem mniejszości islamskiej muszą teraz przyznać: dla Europy idą ciekawe, ciężkie czasy... A piękna bajka o zresetowaniu wojen na naszym kontynencie ląduje właśnie na śmietniku historii...
 
Lech Makowiecki
 
P.S. Przypominam mój stary wierszyk z Naszego Dziennika... I ledwie powstrzymuję się przed stwierdzeniem: „A nie mówiłem?”...
 
   VENIMUS, VIDIMUS ET DEUS VICIT*
 
 
„Te kościoły już jutro będą meczetami!”
Wołał Kara Mustafa pod Wiednia murami.
Trzysta tysięcy gardeł ryknęło pod niebo:
„Allah akbar!**  Mahomet jest prorokiem jego!”
I każdy z nich był gotów umrzeć za swą wiarę,
I czuło się moc wielką nad wojsk tych bezmiarem...
 
Słysząc to garść obrońców na murach struchlała,
Już ni siły, ni ducha do walki nie stało,
Zwłaszcza, że król Leopold –  by chronić dynastię – 
Uciekł z oblężonego przez Osmanów miasta
I z bezpiecznej oddali czekał rozwiązania;
Bez wiary... Bez nadziei... Bez woli przetrwania...
 
Lecz nim przyszło zapalać żałobne gromnice
Człek pobożny nadciągnął z północnej granicy.
Wiódł za sobą skrzydlato-barwny hufiec zbrojny
Dzielnych i w stal zakutych mężów bogobojnych,
Gotowych życie oddać za swych ojców Wiarę...
 
Z Bogiem w sercach, z Madonną Czarną na sztandarach,
Król Jan Trzeci Sobieski (on ci był tym wodzem)
Spadł jak jastrząb na wroga, utopił w pożodze,
I zastępy sułtana spod Wiednia przegonił...
Tak na ponad trzy wieki wolność nam obronił!
 
Na koniec, gdy tłum gromko głosił jego męstwo
Rzekł: „Starły się dwa Światy. Bóg nam dał zwycięstwo!”
 
Dziś bez walki Europę Islam wziął, niestety;
Wykupuje kościoły, zmienia je w meczety...
Tolerancja przekracza dopuszczalne ramy;
Już sami swe korzenie (głupcy!) wycinamy...
 
Goście – gospodarzami? Wszak to chwila bliska;
W puste miejsce po Krzyżu Półksiężyc się wciska.
Bezideowa tłuszcza przegrywa z kretesem;
Nikt nie zechce umierać za tęczowy deseń!
 
Zbrakło Wiary. Idei. Nie masz Sobieskiego.
Kończy się multi-kulti. Ucz się arabskiego...
 
 
 * „Przybyliśmy, zobaczyliśmy i Bóg zwyciężył” – z listu króla Jana III Sobieskiego do papieża Innocentego XI
 * Bóg jest wielki!

I z cyklu - znalezione  w sieci: "Tylko mnie Boże prowadź" z płyty "Obudź się, Polsko"