Ekskomunika dla członków SLD, PO , PSL i RP

Żądam aby Kościół i hierarchia kościoła zgodnie z nadanym mu przez Papieża prawem nałożył ekskomunikę na członków tych partii politycznych  które popierają aborcje , związki homoseksualne , walczą z Krzyżem i Kościołem , propagują eutanazje przy In vitro , uczą polskie dzieci o gejach i lesbijkach , atakują poprzez telewizje , prasę i książki wiarę katolicką , walczą z polską rodziną , kradną i sieją nienawiść wobec 10 przykazań  .Wielokrotnie już chodziliśmy do tych „braci” zwracając im uwagę iż źle czynią , nie usłuchali .Braliśmy na to świadków  , prosiliśmy kościół o interwencje . Niektórzy księża nawet nie byli zainteresowani naszymi skargami a wręcz popierali tych grzeszników . Więc niech będą nam jak  poganie i celnicy……….
 
”Gdy twój brat zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków opierała się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi. A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik.”
Ewangelia
Mt 18, 15-20
Podstawą ekskomuniki jako wykluczenia ze wspólnoty i konsekwencji z tym związanych jest przekaz biblijny, według którego Jezus przedstawia sposób postępowania przy wzajemnym upominaniu. Brak właściwej reakcji na upomnienie pociąga za sobą wiążącą konsekwencję wykluczenia.
WYKAZ EKSKOMUNIK LATAE SENTENTIAE (1)
I. Ekskomunice zastrzeżonej Stolicy Apostolskiej specialissimo modo podlega:
 1) kto znieważa postacie eucharystyczne, kan. 2320. 
2) kto czynnie znieważa papieża, kan. 2343 § 1.
II. Ekskomunice zastrzeżonej Stolicy Apostolskiej speciali modo podlega:
1) odstępca od wiary, heretyk i schizmatyk, kan. 2314.
2) a) kto wydaje książki apostatów, heretyków lub schizmatyków, b) kto broni książek apostatów, heretyków lub schizmatyków, albo książek zabronionych imiennie przez pa­pieża, c) kto świadomie czyta lub przechowuje książki wymienione pod b), kan. 2318 § 1.
3) kto naucza młodzież zasad niezgodnych z wiarą i moralnością chrześcijańską, C. Off., 28 VII 1950.
5) kto knuje przeciwko prawowitej władzy kościelnej lub w knowaniu bierze udział, C. Conc., 29 VI 1950. 
8) kto wydaje ustawy przeciw wolności lub prawom Kościoła albo stawia przeszkody wykonywaniu jurysdykcji kościel­nej, uciekając się w tym celu do władzy świeckiej, kan. 2334. 
10) kto czynnie znieważa kardynała, legata papieskiego, patriarchę, arcybiskupa lub biskupa, kan. 2343 §§ 2 i 3. 
14) duchowni, zakonnicy, członkowie stowarzyszeń bez ślubów publicznych i instytutów świeckich, którzy uprawiają handel lub kupiectwo, kan. 2380, C. Conc., 22 III 1950.
 
III. Ekskomunice zastrzeżonej Stolicy Apostolskiej simpliciter podlega:
1) kto zarobkuje odpustami, kan. 2327.
2) kto zapisuje się do sekty masońskiej lub jej podobnych sekt, kan. 2335.   
IV. Ekskomunice zastrzeżonej ordynariuszowi podlega:
1) kto zawiera związek małżeński wobec ministra akatolic­kiego, kan. 2319 § 1 n. 1.
2) kto zawiera małżeństwo z umową, że dzieci będą wycho­wywane poza Kościołem katolickim, kan. 2319 § 1 n. 2.
3) kto świadomie daje dzieci swoje chrzcić przez mini­stra akatolickiego, kan. 2319 § 1 n. 3.
4) kto świadomie dzieci wychowuje w religii akato­lickiej, kan. 2319 § 1 n. 4. 
6) kto czynnie znieważa duchownych lub zakonników, kan. 2343 § 4.
7) kto spędza płód, kan. 2350 § 1. 
 V. Ekskomunice nikomu niezastrzeżonej podlega: 
2) kto ośmiela się wymusić pogrzeb kościelny dla tych, którym z prawa się nie należy, kan. 2339.  
Bp Oliver Oravec
 
Prof. Jan Żaryn przypomina: Ekskomunika na komunistów nadal obowiązuje
Dekret Świętego Oficjum z 1 lipca 1949 r. nakładający ekskomunikę komunistów był skierowany do katolików, w tym intelektualistów katolickich mieszkających w Europie Zachodniej. Zabraniał im jakiejkolwiek współpracy na poziomie ideowym i praktycznym z wyznawcami marksizmu, a zatem z lansowaniem teorii i praktyki antychrześcijańskiej i ludobójczej – mówi portalowi Fronda.pl prof. Jan Żaryn, historyk.
Dekret Świętego Oficjum z 1 lipca 1949 r. nakładający ekskomunikę komunistów był skierowany do katolików, w tym intelektualistów katolickich mieszkających w Europie Zachodniej. Zabraniał im jakiejkolwiek współpracy na poziomie ideowym i praktycznym z wyznawcami marksizmu, a zatem z lansowaniem teorii i praktyki antychrześcijańskiej – ludobójczej.
Stolica Apostolska patrzyła na marksizm ze strony nauki, w tym również nauki społecznej Kościoła Katolickiego i strony realizowania doktryny marksistowskiej od 1917 r., które to praktyki ludobójcze skierowane przeciwko Kościołowi i chrześcijaństwu zostały przeniesione już na grunt Europy Środkowo-Wschodniej. Brak wiedzy o tym co się dzieje za żelazną kurtyną, wytwarzał w inteligencji katolickiej pokusę by hasła o sprawiedliwości społecznej wytwarzane przez marksizm traktować jako współgrające i do pogodzenia z chrześcijaństwem.
W Polsce, ten dekret miał jeszcze inne znaczenie. Komuniści posłużyli się nim, aby zmanipulować jego intencję i wymusić na hierarchach deklarację iż jego treść jest świadectwem nawołującym katolików żyjących w Polsce do zdrady państwa. To wprowadzało hierarchię w bardzo niewygodny wybór między lojalnością wobec państwa zarządzanego przez komunistów i lojalnością wobec Stolicy Apostolskiej. Od tego dekretu rozpoczyna się, w jakiejś mierze, okres represji wobec Kościoła. To była reakcja władz na rzekome mieszanie się Kościoła w rzeczywistość państwa.
Tego dekretu nikt nigdy nie wycofał i nadal obowiązuje. Faktem jest, że gdy na II Soborze Watykańskim z inicjatywy polskiego episkopatu i prymasa Wyszyńskiego, próbowano potępić doktrynę komunistyczną i realny socjalizm, to nie zajęto się naszym wnioskiem. Jednak nie oznacza to anulowania dekretu z 1949 r.
Koncesjonowane środowiska katolickie i komuniści uznali to jednak, jako rozchodzenie się linii politycznej Episkopatu Polski pod wodzą prymasa Wyszyńskiego i Stolicy Apostolskiej. Tworząc ten klin próbowano udowodnić, że II Sobór Watykański nie opowiedział się za polityką prymasa wobec PRL. To nie była jednak prawda – mówi Żaryn.
Not. Jarosław Wróblewski