Nie mam kasy i co mi zrobicie ? oraz autobiografia

Towarzysz premier pyta ,naród odpowiada czyli Bareja wiecznie żywy
Towarzysz premier będąc w opozycji dzielnie walczył z czerwonym reżimem zapluwając w przyciemnionym pokoju telewizor z wiadomościami , zamknąwszy wcześniej drzwi wejściowe oraz zasuwając rygle. Trzeba jednak stwierdzić że w latach „smuty” wojny z jaruzelem  telewizja tzw. Polska puszczała filmy Barei. Osobiście uważam że na tym dzielnym działaczu opozycyjnym w pokoju jakim był Donald największe wrażenie wywarła twórczość Barei a szczególnie scena z szatni gdy gość restauracji idzie po swój płaszcz a tam okazuje się że go nie ma. I słyszy taki tekst „ Nie mamy pańskiego płaszcza i co Pan nam zrobi?” Uważam że to był przełom w rozumowaniu towarzysza obecnego premiera. Więc nawiązując do tradycji ruchu komunistycznego jako homo sovieticus  ,towarzysz premier wprowadził tą zasadę  w życie a mianowicie
Mówi tak :
Do emerytów przyszłych i obecnych.
.Nie dostaniecie emerytur! I co mi zrobicie
Do chorych
Nie dostaniecie na lekarstwa. Nie dostaniecie zasiłków pielęgnacyjnych !I co mi zrobicie?
Do klientów banków.
Nie ma waszych oszczędności .I co mi zrobicie?
Do kierowców .
Nie ma autostrad! I co mi zrobicie……itd. Itp.

Czyli cała Polska słyszy od towarzysza premiera ten sam tekst „ Nie mam I co mi zrobicie?”
Odpowiadam więc towarzyszowi premierowi na to  pytanie . Dawno , dawno temu grupa pościgowa  złapawszy w końcu Azje Tuskhujbejowicza wbiła go na pal a hordę tuskhajbejową wybiła do nogi i  jedynie czerń uciekła wcześniej  już na sam widok grupy pościgowej. Nawiązując do tych tradycji z XVII wieku wzywam do opamiętania towarzysza premiera bo wprawdzie z wysokości pala widać wszystko lepiej / złośliwcy pewnie powiedzą że  towarzysz premier patrzy na nich dalej z góry/   ale po co ludzie mają mówić że się towarzysz premier  już nie uśmiecha i  jest taki sztywniak jakby połknął kija lub  miał  kołek w dupie.

Wątek autobiograficzno – historyczny

To były piękne dni aż łza się w oku kręci ale w czasach gdzie funkcje kata przejął seryjny samobójca notabene działający w PO-dziemiu / kara śmierci została oficjalnie zniesiona/ zostały mi już tylko wspomnienia za co i jak karano przestępców .Lekturę zaś polecam aby przypomnieć sobie za co w dawnych czasach karano i ile kat miałby dzisiaj roboty .W imieniu zdelegalizowanego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Kat” składam oficjalny protest i informuję że schodzę do podziemia / nie będzie mi tu konkurencji robił jakiś seryjny samobójca/
Rodzaje kar
Zazwyczaj wykonywano karę śmierci poprzez ścięcie lub powieszenie, często też poprzez łamanie kołem

Powieszenie - za kradzież, rozbój, fałszowanie monet itp.
29 stycznia 1477 r. w Wołowie mincerz miejski został powieszony za fałszowanie monet, pomimo sprzeciwu księcia oleśnickiego Konrada X Białego młodszego.
W 1543 r. powieszono pomocnika sukiennika, bowiem na jarmarku obcinał chłopom sakiewki z pieniędzmi.
28 stycznia 1580 r. powieszono mężczyznę, który "miał 3 żony ślubne, a w swoim zyciu tyle nakradł, że nawet tortury nie przypomniały mu wszystkiego".
w 1789 r w Sycowie powieszono kobietę za zabicie swoich dzieci.
Powieszenie było karą hańbiącą. Karę powieszenia określano jako "karę złodziejską" związaną z utratą tak ważnej w średniowieczu czci, która dotykała skazanego oraz kolejne dwa pokolenia jego następców. 
Niekiedy powieszonego zdejmowano z szubienicy i rozkładano na kole umocowanym wysoko na drągu. Aby wiatr go nie zrzucił - głowę przybijano do koła. Najczęściej jednak pozostawiano na sznurze do czasu, aż sam spadł. Miało to znaczenie odstraszające.
________________________________________

Ścięcie - za morderstwo, zdradę (bunt), przestępstwa przeciw urzędom państwowym (np. czynna napaść na suwerena, sędziego, radnego), rozgłaszanie pomówień przeciwko urzędom, gwałt na niewieście (wg. Karoliny także za spędzanie płodu, spowodowanie bezpłodności. Wg. Józefiny także za zdradę małżeńską, kazirodztwo).
Ścięcie było karą honorową. Niekiedy karani szubienicą prosili o zamianę - na ścięcie. Karę przyjmowano ze spokojem, gdyż życie w średniowieczu było krótkie i pełne wyrzeczeń.
   
Zwyczajowo ściętą głowę osoby publicznej, występującej przeciw władzom miasta - gotowano, tarzano w smole i potem wystawiano na widok publiczny (nawet w ratuszu). Niekiedy bezpośrednio po ścięciu przybijano ją gwoździem do pala. Ścięcie było karą bardziej szlachetną niż powieszenie. Odium kary nie spływało na dzieci.
________________________________________
Ćwiartowanie za zamach na panującego (zdradę).
W dzień św. Pawła 1496 r. dowódca warty na murach (kuśnierz) został zasztyletowany w kłótni przez wartownika. Za to został pojmany i poćwiartowany.
Najczęściej poćwiartowanie było ostatnim krokiem pastwienia się nad sprawcami okrutnych zbrodni. Ćwiartki ciała rozmieszczano zatem przy bramach miejskich "ku przestrodze".
Spalenie żywcem - za sodomię, podpalenie, fałszowanie monet, trucicielstwo (wg Karoliny dodatkowo za czary, świętokradztwo, homoseksualizm. Wg. Józefiny wyłączono czary, świetokradztwo).
Spalenie miało dwie opcje - od góry i od dołu. Wbrew pokutującym poglądom (za sprawą filmów) - ogień nie był duży, aby iskry nie zapaliły miasta. Chodziło o zadanie bólu i śmierci, a nie spalenie ciała. "Stos" mógł składać się z kilku szczap (dla oszczędności). Niekiedy przed spaleniem skazańca duszono.  

Zakopanie żywcem i przebicie palem - za dzieciobójstwo - stosowane tylko w stosunku do kobiet.
31 marca 1559 r. pogrzebano żywą i przebito palem służącą, gdyż zabiła swoje dziecko.
6 maja 1569 r. zakopano żywcem mężczyznę, który zamordował i poćwiartował swoją żonę oraz służącą. Ten rodzaj kary był rzadki. Prawdopodobnie orzeczono go ze względu na brak potrzeby zatrudniania kata (oszczędności). 

________________________________________

Utopienie - stosowano zastępczo wobec kobiet - dzieciobójczyń, złodziejek oraz kobiet posądzonych o zdradę, morderstwo itp. przewinienia zagrożone ścięciem i szubienicą.
Kary te wykonywano w miastach, które leżały nad głębokimi rzekami.  

________________________________________


Łamanie kołem - za zdradę, rozbój, morderstwo (wg. Józefiny za gwałt na niewieście, recydywę nierządu, fałszerstwo, trucicielstwo).
Skazanego uderzano kołem od wozu (rysunek obok). Zasądzano łamanie od dołu lub od góry. Na dalszym rysunku skazaniec przygotowany do wyroku i koło - narzędzie zadawania śmierci. Na dalszym planie widoczne koło umieszczone na palu. Do tego koła przybijano zwłoki skazańca "ku odstraszaniu innych".
1659 r. w Bierutowie dwaj podpalacze zostają poddani torturom i skazani na smierć poprzez łamanie kołem.    
W Polsce stosowano "łamanie na kole". Wówczas skazanego rozciągano na kole i łamano kości uderzeniami drąga.

________________________________________
Kary cielesne
Obcięcie ręki - za kradzież dużą;
Obcięcie palców prawej ręki - za krzywoprzysięstwo;
Obcięcie uszu i włosów za kradzież;
Kara chłosty (często łączona z relegacją) za kradzież, prostytucję;
Piętnowanie za kradzież małą, jako obostrzenie innej kary;
Oślepienie za kradzież dużą, zamiast kary śmierci (wg. Karoliny);
Wyrwanie języka i ucięcie uszu.     
Kary cielesne wykonywano pod pręgierzem. Człowiek okaleczony sądownie lub napiętnowany był usunięty poza nawias społeczeństwa średniowiecznego.

Z grupy kar cielesnych najczęściej stosowane były:
Ucięcie ucha łączone z publiczną chłostą i relegacją z miasta;
Ucięcie ręki, łączone z publiczną chłostą i relegacją z miasta;
Piętnowanie, łączone z publiczną chłostą i relegacją z miasta.
________________________________________
Kat miejski
Karę śmierci wykonywali pierwotnie, na początku XIII w., sami ławnicy (przeważnie najmłodszy z nich), a niekiedy nawet sam oskarżyciel. Dopiero w XIII w. pojawia się w miastach urząd zawodowego kata.
Opłaty katowskie były szczegółowo określone. Np. "katu za ukazanie się wraz ze służącymi do tortur przyrządami l guldena 12 krajcarów, za stryczek albo nałożenie przyrządu do zgniatania kciuków 36 krajcarów, za rzeczywiste tortury, bez względu na to czy z użyciem czy bez użycia ognia 2 guldeny 2 krajcary". Kara chłosty - 2 guldeny 24 krajcary; Obcięcie uszu i nosa - 2 guldeny 24 krajcary; Ucięcie ręki, targanie kleszczami - 2 guldeny 24 krajcary; Wypalenie piętna - l gulden 12 krajcarów; Powieszenie - 6 guldenów; Ścięcie, złożenie do grobu i przebicie serca kołkiem - 6 guldenów; Powieszenie, ścięcie mieczem lub uduszenie połączone ze spaleniem na stosie - 7 guldenów; Spalenie żywcem "z góry", tj. od głowy, "z dołu", tj. od nóg; rozciąganie żywcem na kole - 7 guldenów; Ucięcie języka - 6 guldenów; Dodatkowe obostrzenie kary śmierci przez wleczenie końmi - 9 guldenów.
Dlatego niekiedy kary mniejszej wagi (np. chłosty) wykonywano skrycie, aby nie angażować kata.
________________________________________
CENNIK OPŁAT ZA TORTURY
Dotyczy arcybiskupstwa Kolonii z 1757 r. Przytaczam ten cennik ze względu na wyszczególnienie rodzajów tortur, sposób wykonywania i ich rytuał. Moneta Alba to najpewniej odpowiednik Krajcara.
CENNIK (ceny w Reichstalarach i albach)
I. Za rozrywanie na ćwierci czterema końmi 5 rt. 26 a
2. Za ćwiartowanie 4 rt
3. Za sznur niezbędny do tego celu 1 rt
4. Za rozwieszenie onych ćwierci w czterech rogach rynku. włączając w to cenę sznura, gwoździ i transportu 5 rt 26 a
5. Za ścięcie i spalenie na stosie, wraz z wszelkimi kosztami 5 rt 26 a
6. Za sznur niezbędny do tego celu oraz przygotowanie i podpalenie stosu 2 rt
7. Za uduszenie i spalenie na stosie 4 rt
8. Za sznur oraz przygotowanie i podpalenie stosu 2 rt
9. Za spalenie żywcem 4 rt
10. Za sznur oraz przygotowanie i podpalenie stosu 2 rt
11. Za łamanie kołem żywcem 4 rt
12. Za sznur i łańcuchy niezbędne do tego celu 2 rt
13. Za zdjęcie ciała przytwierdzonego do koła 2 rt 52 a 14. Za samo ścięcie 2 rt 52 a
15. Za sznur niezbędny do tego celu oraz za chustę do przykrycia twarzy 1 rt
16. Za wykopanie dołu i złożenie w nim ciała 1 rt 26 a
17. Za ścięcie i rozpięcie ciała na kole 4 rt
I8. Za sznur i łańcuchy niezbędne do tego, a także za chustę 2 rt
19. Za odrąbanie ręki lub kilku palców i ścięcie; łącznie 3 rt 26 a
20. Za dodatkowe przy tym piętnowanie rozpalonym żelazem 1 rt 26 a
21. Za niezbędne do tego sznur i chustę 1 rt 26 a
22. Za ścięcie i zatknięcie głowy na palu 3 rt 26 a
23. Za sznur i chustę niezbędne do tego 1 rt 26 a
24. Za ścięcie, rozpięcie ciała na kole i zatknięcie głowy na palu; łącznie 5 rt
25. Za niezbędny do tego celu sznur, łańcuchy i chustę 2 rt
26. Za powieszenie 2 rt 52 a
27. Za niezbędne do tego sznur, gwoździe i łańcuch 1 rt 26 a
28. Zanim rozpocznie się egzekucja: za szarpanie przestępcy rozpalonymi do czerwoności szczypcami, niezależnie od wyżej wspomnianej opłaty za powieszenie; każdorazowo 0 rt 26 a
29. Za całkowite lub częściowe odcięcie języka oraz następujące potem przypalanie warg rozpalonym do
czerwoności żelazem 5 rt
30. Za sznur, szczypce i nóż używane zazwyczaj przy tej okazji 2 rt
31. Za przybicie gwoździami do szubienicy odciętego języka lub odrąbanej ręki 1 rt 26 a
32. Jeśli ktoś sam się powiesi, utopi lub w inny sposób pozbawi życia za jego odczepienie i przeniesienie, a także wykopanie dołu, w którym można złożyć zwłoki 2 rt
33. Za wygnanie człowieka z miasta lub z kraju 0 rt 52 a
34. Za chłostę w więzieniu, wliczając w to rózgi 1 rt
35. Za obicie 0 rt. 52 a
36. Ta postawienie pod pręgierzem 0 rt 52 a
37. Za postawienie pod pręgierzem i wychłostanie, wliczając w to sznur i rózgi 1 rt 26 a
38. Za postawienie pod pręgierzem, napiętnowanie i wychłostanie, wliczając w to węgle, sznur i rózgi,
a także maść używaną przy piętnowaniu 2 rt
39. Za zbadanie więźnia po napiętnowaniu 0 rt 20 a
40. Za przystawienie drabiny do szubienicy, bez względu na to, czy tego samego dnia ma być powieszona tylko jedna, czy też więcej osób 2 rt