Młodzi boahaterowie walczący o wolność Polski

NAJMŁODSI ŻOŁNIERZE POWSTANIA WARSZAWSKIEGO. ,,DZIŚ IDĘ WALCZYĆ MAMO MOŻE NIE WRÓCĘ"

Jutro 81 obchodzimy rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Z tej okazji chciałabym napisać o tym co czuję jako matka, patriotka i Polka. Pochylam się ze łzami nad każdym powstańcem który mógłby być moim dzieckiem czy wnukiem, a które urodziły się w wolnej Polsce.

Mam nadzieję, że nasze dzieci i wnuki nie będą musiały już o nic walczyć.
Postawmy sobie pytanie. Gdybyśmy żyli w tamtych strasznych czasach czy stać nas by było na taki zryw? Czy puścilibyśmy swoje dzieci do walki?
Dziękujmy Bogu że nie żyjemy w tamtych czasach i że to właśnie IM zawdzięczamy że my dziś nie musimy dokonywać takiego wyboru. Jedyne co możemy zrobić, to pamiętać o Ich bohaterstwie i przelanej krwi.
Krew i poświęcenie ich rówieśników zobowiązują. Terror, tortury na Szucha i Pawiaku, łapanki, egzekucje. Mieli dość ! Chcieli żyć w wolnej Warszawie i Polsce. Chcieli się uczyć, kochać i żyć!! Nie chcieli być w ciągłym strachu...
Głód, brak wody i lekarstw i przede wszystkim broni. Obłęd uwięzionych w zbombardowanych piwnicach. O tym nie usłyszymy w rocznicę powstańczego zrywu. Głosów osób, które powstanie widziały z bardzo bliska, lub brały w nim udział.
Zostaną zagłuszone frazesami o moralnym zwycięstwie, zdradzie Stalina i heroizmie mieszkańców stolicy, o tym, jak bohaterska młodzież postawiła się niemieckiemu okupantowi i zatrzymała pochód Armii Czerwonej.

,,Nam niepotrzebne są słowa i przemówień ton łzawy.
Niech politycy szukają sumienia na gruzach i grobach Warszawy."
Moje dzieci, wnuki nie musiały walczyć. Ale krew, ofiara i poświęcenie ich rówieśników zobowiązują. Jesteśmy im to winni. Z morza krwi powstańców powstali dzisiejsi patrioci.
.
NAJMŁODSI ŻOŁNIERZE
Obok dorosłych do boju włączyły się również dzieci. Wiele z nich nie było przeszkolonych w harcerskich Szarych Szeregach, a doświadczenie zdobywało dopiero w czasie samego powstania.
Nieletni strzelcy, łącznicy i zwiadowcy powstania byli nadzwyczajnie dzielni. Nie zadawali niepotrzebnych pytań, a sama możliwość wykonywania rozkazów, stawania się częścią brutalnego wojennego świata napawała ich dumą.
Najmłodszy uczestnik walk, Jerzy Szulc ,,Tygrys" miał 10 lat.
11-letni Witold Modelski „Warszawiak”. Chłopiec poległ 20 września 1944 r.
Bracia Jeleniewiczowie „Żbik” i „Ryś” z Harcerskiej Poczty Polowej, kolporterzy prasy powstańczej na ulicy Tamka.
17 sierpnia zginął śmiercią żołnierza druh Zbigniew Banaś ,,Banan". Był pierwszym poległym listonoszem Harcerskiej Poczty Polowej.
Listonosze najczęściej mieli od 12 do 14 lat.
Andrzej Szwajkert „Jędruś”, zginął 29 września 1944 r. w wieku 10 lat. Pochowano go pod murem Powązek.
14-letni Jerzy Bartnik „Magik”, który został najmłodszym żołnierzem AK odznaczonym Orderem Virtuti Militari.
11 letni Wojciech Zalewski lub Zaleski „Orzeł Biały” łącznik i zwiadowca grupy szturmowej st. sierż. „Grzesia”.
Bohaterskie dziewczynki sanitariuszki, podpora kuchni polowych, budownicze barykad. Operacje medyczne, przeprowadzane w ruinach szpitali, w ocalałych mieszkaniach oraz piwnicach, gdzie dziewczynki z powstańczymi opaskami na chudych ramionach zmagały się z krwią.
Zwinnymi paluszkami małych dłoni przygotowywały szarpie bandaże rwane po skosie ze spranego płótna, zwijały tampony, cięły paski do podwiązywania ran.
Najmłodszą sanitariuszką powstania była 8-letnia Maria Róża Goździewska „Różyczka”, pomagająca w szpitalu powstańczym w piwnicy domu przy Moniuszki 11.
13 sierpnia 1944 r w Powstaniu poległa Maria Bartnik ,,Diana" łączniczka legendarnego batalionu ,,Parasol". Walczyła na Woli i Starym Mieście. Miała 13 lat...
Najmłodsi uczestnicy Powstania Warszawskiego nie używali karabinów. Zachowały się co prawda zdjęcia przedstawiające dzieci ubrane w mundury, trzymające w dłoniach broń, jednakże były one pozowane.
Uzbrojenia w powstaniu było zbyt mało, starczyło go jedynie dla nielicznych. Poza tym starano się trzymać najmłodszych jak najdalej od strefy walk. Dzieci uparcie chciały pomagać często same zgłaszały się do boju. Uczestnictwo w powstaniu było dla nich bardzo ważne, nawet jeśli polegało ono tylko na przygotowywaniu lemoniady.
Wielu młodych powstańców w uznaniu za swoje zasługi otrzymało stopnie wojskowe: strzelca, kaprala czy plutonowego. Niektórzy z nich zostali odznaczeni Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych czy Krzyżem Zasługi z Mieczami.
Najmłodszym żołnierzem AK, który otrzymał Order Virtuti Militari V klasy jest Jerzy Bartnik. Odznaczenia 14-latka dokonał sam gen. Tadeusz Komorowski „Bór”. Chłopiec walczył w Powstaniu Warszawskim m.in. na Woli, jako członek batalionu AK „Parasol” w Zgrupowaniu „Radosław”.
W trakcie powstania został ciężko ranny i stracił oko, jednak po operacji powrócił do oddziału. Po upadku powstania trafił do niewoli, gdzie doczekał wyzwolenia przez oddziały brytyjskiej armii.
Następnie wstąpił w szeregi Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i po wojnie pozostał na emigracji. W 1992 r. na stałe powrócił do Polski.
O udziale dzieci w powstaniu przypomina pomnik Małego Powstańca, przedstawiający chłopca z bronią w ręku, w za dużym hełmie z orzełkiem i biało-czerwoną opaską.
*****
,,Dziś idę walczyć Mamo,
Może nie wrócę więcej,
Może mi przyjdzie polec tak samo,
Jak tyle, tyle tysięcy
Dziś idę walczyć Mamo kochana,
Nie płacz, nie trzeba, ciesz się, jak ja,
Serce mam w piersi rozkołatane,
Serce mi dziś tak cudnie gra."
Dzieci często celowo zawyżały swój wiek, ponieważ dowódcy niechętnie przyjmowali nieletnich kandydatów na żołnierzy.
Część malców traciła rodziny w czasie wojny i w pierwszych dniach walk, więc udział w powstaniu stawał się dla nich niemal powinnością. Dzieci wiedziały również, że nie robiąc nic, czy ukrywając się, również mogą zginąć, dlatego wolały działać.
Powstanie Warszawskie wybuchło 1 sierpnia 44 r w Warszawie największa akcja zbrojna przeciwko Niemcom w całej Europie. ,,Jak się zaczęło, czuliśmy się jak w siódmym niebie” ,,Polska musi być wolna. Nie możemy umierać na darmo" wspominał ostatnie słowa swojego przyjaciela, gen. Zbigniew Ścibor-Rylski.

Dziś już wiadomo, że Staś Potworowski z którym generał chodził do liceum, jak tysiące innych powstańców, nie zginął na darmo. Oddał życie za ojczyznę i za wolność.
Trudno ustalić dokładną liczbę dzieci, które brały udział w Powstaniu Warszawskim. Najmłodsi pomagali przy budowie barykad, roznosili powstańcze gazetki, listy, dostarczali żołnierzom środki sanitarne.
Nieco starszym dzieciom powierzano bardziej odpowiedzialne i trudniejsze zadania. Najmłodszy zaprzysiężony powstaniec warszawski miał dziewięć lat. Jak pomyślę że ja mam wnuki starsze od tych dzieci to łzy mi się same cisną do oczu.
Gdy wybuchło Powstanie Warszawskie, młodzi chłopcy w wieku 11-18 lat zgłaszali się do dowódców oddziałów powstańczych, żądając, aby pozwolono im podjąć walkę. Krytycy powstania często mówią że nieodpowiedzialni dowódcy mieli dawać 10-latkom karabiny i posyłać ich na barykady.

Opinie te mijają się z rzeczywistością. Oczywiście zdarzały się pojedyncze przypadki dzieci walczących z bronią w ręku, ale generalnie nikt nie wysyłał ich do regularnej walki
,,Z krwi naszej powstaną mściciele" taki napis znajduje się na pomniku Szymona Wizunasa Szydłowskiego na tzw. górce powstańców styczniowych na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Trudno nie dokonać modyfikacji tych słów ,,Z krwi powstańców warszawskich powstali dzisiejsi patrioci"
.
WARSZAWSKIE DZIECI PO 63 DNIACH WALK SKŁADAJĄ BROŃ...
Rozmowy o kapitulacji rozpoczęły się 30 września 1944 r. Po 63 dniach heroicznego boju prowadzonego przez powstańców z wojskami niemieckimi, nocy z 2 na 3 października w Ożarowie przedstawiciele Komendy Głównej AK podpisali układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie.
W zamian za kapitulację Niemcy obiecali Powstańcom prawa kombatanckie i gwarantowali humanitarne traktowanie ludności cywilnej....
Czy dotrzymali słowa ? To już w innym opracowaniu.
Liczba dzieci, która wzięła udział w Powstaniu Warszawskim, jest trudna do ustalenia. Na pewno było ich więcej niż 1000, ponieważ tylu chłopców w wieku 11–18 lat dostało się w październiku 1944 r. do niewoli niemieckiej.
Wielu najmłodszych jeńców 600 powstańców obu płci w wieku 12-18 lat umieszczono w obozie Lamsdorf. 14-letni strzelec Tadeusz Górski „Góral” został tam zastrzelony za próbę podniesienia kapusty, 15-letni strzelec Jan Walczak „Józek” umarł z głodu. Dwóch 15-latków z powstania, „Krowę” i „Wojtka”, zabili Rosjanie, ostrzeliwując kolumnę jeniecką. Niewolę przeżył 11-letni strzelec „Myszka”, którego z obozu wydostała matka.
****
,,Piasku, pamiętasz? Krew czarna w supły związana, ciekła w wielkie mogiły,
jak złe gałęzie wiły się trupy
dzieci i batów skręcone żyły.
Piasku, to tobie szeptali leżąc,
wracając w ciebie krwi nicią wąską,
dzieci, kobiety, chłopi, żołnierze:
„Polsko, odezwij się, Polsko”.
Piasku, pamiętasz? Wisło, przepłyniesz
szorstkim swym suknem po płaszczu plemion.
Gdy w boju padnę o, daj mi imię,
moja ty twarda, żołnierska ziemio."
Fragment poematu ,,Mazowsze" K K Baczyńskiego
---------------------------
https://naszeblogi.pl/70…
https://pressmania.pl/na…
https://ciekawostkihisto…
https://plus.polskatimes…
https://ciekawostkihisto…
https://usa.se.pl/mali-p…...
http://www.sppw1944.org/…
https://www.bryk.pl/.../…...
https://muzeum1939.pl/dz…