Kolonialne korzenie ludobójstwa Izraela

Aby zrozumieć ludobójstwo, którego Izrael dokonuje w Strefie Gazy przy wsparciu Ameryki Północnej i Europy, kluczowe jest rozpoznanie korzeni syjonizmu w zachodnim kolonializmie.
Izrael dokonuje ludobójstwa w Gazie. To właśnie ustalili liczni eksperci ONZ.   https://news.un.org/en/story/2...

Do sprawy przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości przyłączyło się kilka państw, oskarżając Izrael o ludobójstwo na narodzie palestyńskim, a sędziowie w Hadze stwierdzili, że „prawdopodobne” jest, że Izrael łamie Konwencję o ludobójstwie.
Najwyżsi izraelscy urzędnicy wysuwają ludobójcze żądania wyeliminowania narodu palestyńskiego, który demonizują jako „ludzkie zwierzęta”. https://www.middleeasteye.net/... 
Skrajnie prawicowy minister finansów Izraela Bezalel Smotrich argumentował, że byłoby „uzasadnione i moralne” zagłodzenie na śmierć wszystkich, 2 milionów palestyńskich cywilów w Strefie Gazy . (Jednakże ubolewał, że społeczność międzynarodowa na to nie pozwoli.)

Niektórzy ludzie, którzy nie śledzą uważnie geopolityki, są zupełnie zdezorientowani, jak państwo, które twierdzi, że reprezentuje naród żydowski (mimo że wielu Żydów na świecie się temu sprzeciwia) mogło dopuścić się tak odrażających zbrodni, po tym jak europejscy Żydzi padli ofiarą ludobójstwa dokonanego przez nazistowskie Niemcy i ich faszystowskich sojuszników.
Aby zrozumieć jawne ludobójstwo, którego Izrael dokonuje obecnie w Strefie Gazy, przy pełnym poparciu rządu USA i większości krajów europejskich, ważne jest przestudiowanie historii syjonizmu – ruchu, który dążył do utworzenia żydowskiego państwa etnicznego – i rozpoznanie korzeni syjonizmu w zachodnim kolonializmie.

Wbrew powszechnemu przekonaniu Izrael nie został założony w odpowiedzi na barbarzyństwo nazistowskiego Holocaustu. Imperium brytyjskie poparło utworzenie izraelskiego reżimu kolonialnego w historycznej Palestynie już trzy dekady wcześniej, w Deklaracji Balfoura z 1917 r., w czasie, gdy Europa kolonizowała Azję Zachodnią (lepsze określenie Bliskiego Wschodu).

Nie jest przypadkiem, że Deklaracja Balfoura została uchwalona tuż po porozumieniu Sykesa-Picota z 1916 r., na mocy którego mocarstwa brytyjskie i francuskie podzieliły między siebie terytorium Imperium Osmańskiego i założyły własne kolonie w Azji Zachodniej.

Syjonizm wzorowany jest bezpośrednio na XIX-wiecznych europejskich ruchach kolonialnych.
„Ojciec założyciel” politycznego ruchu syjonistycznego, Theodor Herzl, napisał list do Cecila Rhodesa, ludobójczego kolonizatora Afryki (na cześć którego nazwano Rodezję), prosząc o pomoc w kolonizacji Palestyny. W liście Herzl chwalił się, że syjonizm jest „czymś kolonialnym” .
Uspokajając swoich europejskich sponsorów kolonialnych, Herzl nalegał, że Izrael (który nazywał „Der Judenstaat”) będzie „stanowił część muru obronnego Europy w Azji, przyczółek cywilizacji przeciwko barbarzyństwu”.
To ten sam kolonialny język, którego do dziś używa najdłużej urzędujący przywódca Izraela, skrajnie prawicowy premier Benjamin Netanjahu. „Ochronimy was”, powiedział Netanjahu Kongresowi USA w przemówieniu w lipcu 2024 r. „To nie jest zderzenie cywilizacji. To zderzenie barbarzyństwa z cywilizacją”.

Podczas gdy zwolennicy Izraela w XXI wieku zazwyczaj bagatelizują kolonialne korzenie państwa, pierwotni przywódcy syjonistyczni byli dumni ze swojej kolonialnej ideologii; nie ukrywali jej. Wpływowa wczesna grupa syjonistyczna nazywała siebie Palestine Jewish Colonization Association.

Jednym z głównych sojuszników politycznych Herzla był brytyjski sekretarz stanu ds. kolonii Joseph Chamberlain, krwiożerczy, ideologicznie zaangażowany kolonialista, który gwałtownie sprzeciwiał się suwerenności Irlandii i terroryzował narody żyjące pod brytyjskimi rządami kolonialnymi w Afryce.
W rzeczywistości Imperium Brytyjskie początkowo rozważało utworzenie reżimu syjonistycznego w Ugandzie, którą również skolonizowało we wschodniej Afryce, zanim później osiedlił się w Palestynie. Deklaracja Balfoura z 1917 r. w Wielkiej Brytanii była zielonym światłem dla utworzenia Izraela poprzez kolonizację Palestyny ​​— ponownie, dekady przed II wojną światową i nazistowskim Holocaustem.

Dzisiejszy faszystowski szał reżimu izraelskiego staje się bardziej zrozumiały, gdy uświadomimy sobie, że zarówno syjonizm, jak i nazizm mają swoje korzenie w europejskim kolonializmie.
Naziści chcieli skolonizować Europę Wschodnią, aby zdobyć „Lebensraum” (przestrzeń życiową). Mordowali  i przeprowadzali czystki etniczne wśród mieszkańców naszego regionu, aby ukraść nasze ziemie; tak samo syjoniści chcą skolonizować historyczną Palestynę i inne części Azji Zachodniej, aby rozszerzyć „przestrzeń życiową” swojego własnego, supremacyjnego państwa etnicznego, mordowali i przeprowadzali czystki etniczne wśród rdzennych mieszkańców, aby ukraść ich ziemie.
Podobieństwa syjonizmu do nazizmu stały się aż nadto widoczne już w 1948 roku, kiedy to powstał Izrael, w wyniku masowych czystek etnicznych Palestyńczyków (znanych jako Nakba – arabskie słowo oznaczające „katastrofę”).

Nikt inny jak Albert Einstein, żyd, porównał Izrael w tamtym czasie do nazistowskich Niemiec. W grudniu 1948 r. Einstein był współautorem listu w New York Times wraz z innymi wybitnymi  intelektualistami żydowskimi. Wydali oni złowieszczo prorocze ostrzeżenie:
"Jednym z najbardziej niepokojących zjawisk politycznych naszych czasów jest pojawienie się w nowo powstałym państwie Izrael „Partii Wolności” (Tnuat Haherut), partii politycznej ściśle spokrewnionej w swojej organizacji, metodach, filozofii politycznej i apelu społecznym do partii nazistowskiej i faszystowskiej . Powstała ona z członków i zwolenników byłej Irgun Zvai Leumi, terrorystycznej, prawicowej, szowinistycznej organizacji w Palestynie.

Obecna wizyta Menachema Begina (Mieczysław Biegun), lidera tej partii, w Stanach Zjednoczonych jest najwyraźniej obliczona na wywołanie amerykańskiego poparcia dla jego partii w nadchodzących wyborach izraelskich i na umocnienie więzi politycznych z konserwatywnymi elementami syjonistycznymi w Stanach Zjednoczonych. Kilku Amerykanów o krajowej renomie użyczyło swoich nazwisk, aby powitać jego wizytę. Nie do pomyślenia jest, aby ci, którzy sprzeciwiają się faszyzmowi na całym świecie, jeśli zostaną prawidłowo poinformowani o politycznej przeszłości i poglądach pana Begina, mogli dodać swoje nazwiska i poparcie dla ruchu, który reprezentuje.
Zanim zostaną wyrządzone nieodwracalne szkody w postaci dotacji finansowych, publicznych manifestacji na rzecz Begina i stworzenia w Palestynie wrażenia, że ​​znaczna część Ameryki popiera elementy faszystowskie w Izraelu, społeczeństwo amerykańskie musi zostać poinformowane o przeszłości i celach pana Begina i jego ruchu.

Publiczne wyznania partii Begina nie są żadnym wyznacznikiem jej rzeczywistego charakteru. Dziś mówią o wolności, demokracji i antyimperializmie, podczas gdy do niedawna otwarcie głosili doktrynę państwa nazistowskiego. To w swoich działaniach partia terrorystyczna zdradza swój prawdziwy charakter; z jej przeszłych działań możemy osądzić, czego można się po niej spodziewać w przyszłości."  https://www.marxists.org/refer...

Menachem Begin, którego Einstein i spółka określili mianem nazisty, pełnił funkcję premiera Izraela od 1977 do 1983 roku. Herut, skrajnie prawicowa partia polityczna kierowana przez Begina, przekształciła się w najpotężniejszą organizację polityczną w Izraelu w XXI wieku: Likud, partię Netanjahu.
Krótko mówiąc, kampania ludobójczej destrukcji, którą wspierane przez USA siły izraelskie rozpętują w Palestynie w 2024 r., nie jest niczym nowym; jest to kontynuacja trwającego od stuleci procesu kolonializmu Zachodu.
To, co robi Izrael, jest tym samym, co Stany Zjednoczone i Kanada zrobiły rdzennym mieszkańcom Ameryki Północnej, co Australia zrobiła Aborygenom, co Belgia zrobiła Kongo, co Francja zrobiła Algierii, co Wielka Brytania zrobiła Irlandii, i co Niemcy zrobiły Namibii.

Syjonizm to kolonializm, dlatego nie dziwi fakt, że zachodnie mocarstwa imperialne nadal tak mocno popierają Izrael. Nie potrzebują lobby izraelskiego, które przekonałoby ich do poparcia kolonializmu; to właśnie robią mocarstwa imperialne. USA nie potrzebowały lobby, które przekonałoby je do prowadzenia dzikich imperialnych wojen agresywnych przeciwko narodom Korei, Wietnamu, Kuby, Nikaragui, Jugosławii, Iraku, Libii itd.

Po ustanowieniu w krwawych masakrach Nakby w 1948 r. kolonialny reżim Izraela początkowo działał jako przyczółek imperium brytyjskiego. Było to jasne, gdy Wielka Brytania (i Francja) interweniowały, aby pomóc Izraelowi w walce z rewolucyjnym antykolonialnym panarabskim przywódcą Egiptu Gamalem Abdel Naserem, po tym, jak znacjonalizował Kanał Sueski w tzw. „kryzysie sueskim” w 1956 r. (który był w rzeczywistości kryzysem kolonializmu, w którym dawniej skolonizowany naród rościł sobie suwerenną, powszechną kontrolę nad swoim terytorium i infrastrukturą, więc mocarstwa kolonialne, które czerpały zyski z tej infrastruktury, dokonały inwazji, aby spróbować to powstrzymać).

Stany Zjednoczone następnie wyprzedziły Wielką Brytanię, a od 1967 r. Izrael jest placówką imperium USA. Waszyngton używał kolonialnego reżimu syjonistycznego jako okrutnego psa atakującego, aby spróbować zlikwidować wszystkie antyimperialistyczne siły opozycyjne w Azji Zachodniej, najpierw atakując komunistów, następnie arabskich nacjonalistów, a teraz islamsko-nacjonalistyczne grupy walczące o wyzwolenie narodowe .

Jak chwalił się były sekretarz stanu USA i dowódca NATO Alexander Haig, "Izrael jest największym amerykańskim lotniskowcem na świecie, którego nie można zatopić".