Polska pięść pancerna przyspiesza stając się postrachem

Polska wpierała i wspiera nadal Ukrainę, dlatego że - podkreślił szef MON - zwycięstwo Ukrainy leży w żywotnym interesie bezpieczeństwa naszej ojczyzny.

Polska armia rośnie w siłę

O Przemyśle Obronnym RP zaczyna być głośno nie tylko z tytułu zakupów uzbrojenia z USA i Korei Południowej i roli tego przemysłu w realizacji zadań z nim związanych, ale głownie z uwagi na nowoczesny potencjał, kadrę inżynierską i wysoko kwalifikowanych fachowców oraz techniczne osiągnięcia w produkcji najnowocześniejszego sprzętu uzbrojenia .  Wojna na Ukrainie dobitnie pokazała skuteczność na polu walki produkowanego w Polsce przez Polską Grupę Zbrojeniową głownie zestawów rakiet przeciwlotniczych i armatohaubic oraz karabinków „Grot”.

Głośno jest już na świecie o rewelacyjnych systemach  PPZR (Przenośny Przeciwlotniczy Zestaw Rakietowy) „Piorun” to broń produkowana przez należącą do Polskiej Grupy Zbrojeniowej firmę Mesko z siedzibą w Skarżysku-Kamiennej.
"Pioruny” stanowią głęboką modernizację pocisków Grom , które wprowadzono do służby w latach 90. XX w. (stąd drugim stosowanym oznaczeniem tej broni jest GROM-M). Zestaw, który znajduje się na uzbrojeniu Wojska Polskiego od 2019 r., posiada układ naprowadzania pasywnego na podczerwień.  Rakiety te z powodzeniem niszczą nisko lecące śmigłowce czy samoloty agresora rossji atakujące bezbronną Ukraińską ludność.

Polskie haubice „Krab” walczą w Ukrainie już od naście miesiecy i są bardzo docenianie przez tamtejsze wojsko. Co jakiś czas do sieci trafiają także nagrania czy zdjęcie tej broni z frontu i na jednym z nich zostały doskonale uwidocznione gabaryty tego pojazdu. Armatohaubica (AHS) Krab to samobieżna gąsienicowa haubica 155 mm zaprojektowana w Polsce przez Centrum Produkcji Wojskowej Huta Stalowa Wola, poprzez połączenie południowokoreańskiego podwozia K9 Thunder z brytyjską wieżą AS-90M Braveheart z działem kalibru 52 i systemem kierowania ogniem artyleryjskim WB Electronics Topaz.

Ale to nie wszystkie możliwości Polskiego nowoczesnego Przemysłu Obronnego. To lata doświadczeń w modernizacji sprzętu kołowego, pancernego i wyposażenia Sił Zbrojnych RP.
W ostatnim czasie prasa informuję o decyzji MON I PGZ   – „O produkcji czołgów K2, która będzie prowadzona w poznańskich Wojskowych Zakładach Motoryzacyjnych, a armatohaubic K9 – w Bumar Łabędy w Gliwicach” – jak poinformował prezes Polskiej Grupy Zbrojeniowej Sebastian Chwałek.Produkcja czołgów K2 i armatohaubic K9 będzie organizowana we współpracy ze stroną koreańską, Jak podkreśla w mediach Polska Grupa Zbrojeniowa, gliwicki Bumar i poznańskie Wojskowe Zakłady Motoryzacyjne czekają nowe wyzwania.

Z Korei Płd. do polskiej armii trafiło także 48 samolotów FA-50. Jest to ponaddźwiękowy, lekki myśliwiec, który może być używany także jako ponaddźwiękowy samolot szkoleniowy. Jest to pierwsza maszyna tego typu wywodząca się z Korei Płd. (choć zbudowana we współpracy z koncernem Lockheed Martin) i jeden z niewielu ponaddźwiękowych samolotów szkoleniowych na świecie. Sama maszyna to w pewnym sensie młodszy brat kultowego F-16, z którym wiąże go kilka podobieństw. Obsługuje go dwójka pilotów, FA-50 ma też zasięg ok. 1,8 tys. km, a jego konstrukcja może wytrzymać przeciążenia 8 g (plus minus 3 g). Myśliwiec rozpędza się do prędkości Ma 1,5 i może latać na wysokości do 14,5 km. Głównym uzbrojeniem maszyny jest z kolei działko 20 mm z 205 szt. amunicji, oprócz tego można zamontować na nim do 3,7 t różnorodnego arsenału. Np. rakiety Hydra, pociski powietrze-powietrze AIM-9 Sidewinder oraz AIM-120, a także pociski powietrze-ziemia Maverick oraz pociski przeciwokrętowe. Konstrukcja wspiera także szeroką gamę bomb kierowanych i niekierowanych.

Amerykańskie czołgi Abrams M1A2 w najnowszej wersji SEPv3 to jedna głośniejszych inwestycji MON-u w ostatnich miesiącach. Mówimy o łącznie 250 maszynach. Kontrakt wart 23 mld zł ma na celu unowocześnić polskie siły pancerne, które w dużej mierze opierają się na niemieckich czołgach Leopard 2. To będzie prawdziwa "pancerna pięść" nie do pokonania na współczesnym polu walki.

Co potrafi ten sprzęt? Czteroosobowa załoga ma do dyspozycji gładkolufowe działo M256A1 kal. 120 mm oraz trzy karabiny maszynowe (jeden kal. 12,7 mm i dwa kal. 7,62 mm). W terenie czołg Abrams M1A2 może osiągnąć prędkość 40 km na godz. przy maksymalnym zasięgu 200 km. Na drodze wygląda to lepiej – prędkość na poziomie 67 km na godz. oraz 425 km zasięgu.

W ręce polskich żołnierzy trafią również pojazdy opancerzone Cougar, które dostaliśmy od Stanów Zjednoczonych niemal za darmo – Polska za 300 wozów musiała zapłacić 27,5 mln dol., co pokrywa koszty przygotowanie ich do działania oraz transport i szkolenie personelu. Skąd taka "promocyjna" cena? Amerykanie, w ramach programu pozbywania się nadwyżek, po prostu oddali sprzęt. Pojazd może przewozić od sześciu do dziesięciu osób, a wieżyczka ogniowa przystosowana jest do sterowania zdalnego.

Polskie siły pancerne wzmocnią m.in. koreańskie, nowoczesne czołgi K2 Czarna Pantera. Za 180 czołgów K2 wraz z dodatkowymi pakietami zapłacimy 3,37 mld dol., a same czołgi trafią do Polski do 2025 r.

K2 czarna pantera jeden z najnowszych czołgów znajdujących się obecnie w aktywnej służbie, do której wszedł w 2014 r. Głównym uzbrojeniem maszyny jest działo 120 mm, które dzięki wydłużonej konstrukcji zapewnia pociskom większą precyzję i siłę przebicia pancerza. Czołg korzysta także z automatycznego systemu ładowania, dzięki czemu dysponuje większą szybkostrzelnością niż konkurencja. W sumie K2 może wystrzeliwać do 10 pocisków na min., przenosząc 40 szt. amunicji.

Czołg wyposażono także w kilka unikalnych rozwiązań związanych z jego zawieszeniem. Czarna pantera potrafi przechylić się do przodu lub do tyłu, wykonując swoisty klęk, ułatwiając załodze celowanie, potrafi także obniżyć swoje zawieszenie nawet o 40 cm, dostosowując je do podłoża. Jeśli chodzi o defensywne możliwości czołgu, to chroni go m.in. system obrony aktywnej typu soft-kill, polegający np. na zakłócaniu czujników wrogiej amunicji. Szczegóły samego opancerzenia są z kolei objęte tajemnicą, wiemy za to, iż czołg posiada specjalny system ostrzegający załogę przed pociskami wystrzelonymi w jego kierunku. Ten sam system potrafi też automatycznie wystrzelić granaty dymne, które blokują termiczną sygnaturę czołgu, utrudniając wykrycie go przez wroga.

MON podpisał już także umowę na zakup 288 wyrzutni K239,  z czego pierwszych 18szt. zintegrowanych z polskimi pojazdami Jelcz trafi do żołnierzy w 2023 r. Jak podaje polski rząd "K239 Chunmoo to samobieżna kołowa wieloprowadnicowa wyrzutnia rakiet mogąca strzelać pociskami o różnym kalibrze. Przenosi dwa kontenery z pociskami rakietowymi, w każdym może mieć m.in. sześć kierowanych rakiet kalibru 239 mm o donośności około 80 km lub jeden pocisk balistyczny o donośności około 290 km". Na papierze jest to więc broń o parametrach zbliżonych do wspomnianych wcześniej amerykańskich wyrzutni HIMARS.

Złożenie podpisów pod dokumentami umowy poprzedziła kolejna tura negocjacji, jakie przedstawiciele PGZ przeprowadzili z reprezentantami południowokoreańskich spółek. Efektem obecnej tury rozmów z firmą Hyundai Rotem Company jest podpisany tzw. Term Sheet, czyli dokument określający zasady współpracy przemysłowej pomiędzy PGZ i Wojskowymi Zakładami Motoryzacyjnymi, a partnerem południowokoreańskim w zakresie produkcji, dostaw oraz obsługi czołgów K2 w wersji PL.

Polski Przemysł Zbrojeniowy nie zostaje w tyle oto kilka pozycji które zasilają Polską Armię :
Huta Stalowa Wola odpowiada również na zapotrzebowanie WP produkując Bojowy Pływający Wóz Piechoty Borsuk, który aktualnie jest w fazie testów. Pojazd ten jest w stanie przewieźć do dziewięciu żołnierzy (trzy osoby załogi i sześciu piechurów z pełnym wyposażeniem) oraz zapewnić im ochronę przed ostrzałem z broni palnej (karabiny, pistolety itp.), ładunkami wybuchowymi czy granatnikami przeciwpancernymi.

Uzbrojenie Bojowego Pływającego Wozu Piechoty Borsuk składa się z armaty kal. 30 mm, karabinu maszynowego kal. 7,62 mm i podwójnej wyrzutni pocisków przeciwpancernych. Oprócz tego pojazd ma mieć do dyspozycji granaty dymne do maskowania swojej pozycji, system przeciwpożarowy i modułowy pancerz.

Drony wchodzące w skład systemu WIZJER, opracowane przez Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych i produkowane we współpracy z konsorcjum złożonym z Polskiej Grupy Zbrojeniowej oraz Wojskowych Zakładów Lotniczych w Łodzi i w Bydgoszczy, trafić mają na wyposażenie polskiej armii w latach 2024-2027. Pierwsza dostawa obejmować ma 25 bezzałogowców, a całe zamówienie to sto pojazdów wraz z pakietem logistycznym i szkoleniowym. Wartość kontraktu to 174 mln zł brutto, a same statki powietrzne mają pozwolić na skuteczne wykrywanie celów na ziemi, co umożliwić ma bardziej precyzyjne prowadzenie ognia (np. przez artylerię). Zasięg takiego drona to 35 km, a czas, jaki może spędzić w powietrzu, "przewyższa trzy godziny".

PPZR Piorun to przenośny przeciwlotniczy zestaw rakietowy o wadze 19,5 kg przeznaczony do zwalczania śmigłowców, samolotów, bezzałogowych statków powietrznych i rakiet skrzydlatych. Jest to usprawniona wersja pocisków Grom, które w swoim nowym wydaniu doczekały się całej gamy usprawnień oraz nowości

Od swojego poprzednika piorun różni się m.in. zmodyfikowanym mechanizmem startowym oraz celownikiem zwiększającym możliwość wykrycia zbliżającego się celu. Mechanizm startowy pozwala tym samym na wybór: trybu pościg-spotkanie, rodzaju celu, warunków pogodowych, realizuje też zapytanie swój-obcy, komunikuje się z celownikami optycznym i termowizyjnym oraz ma możliwość zastosowania klucza autoryzacji. Zasięg rażenia pioruna wynosi od 400 m do 6,5 km na wysokości celu od 10 m do 4 km.

Ostatnią potwierdzoną inwestycją są brytyjskie pociski CAMM (Common Anti-Air Modular Missile), które jeszcze w tym roku mają stać się częścią systemu obrony przeciwlotniczej NAREW. Minister Błaszczak potwierdził zakup dwóch jednostek ogniowych w kwietniu 2022 r. – każda bateria składa się z trzech wyrzutni iLauncher zintegrowanych z polskim system kierowania ognia, pojazdu kołowego, na którym zamontowano platformę do wystrzeliwania pocisków oraz radaru ZDPSR Soła. Oprócz tego szef MON potwierdził zakup zapasu amunicji w postaci pocisków CAMM wraz z pakietem szkoleniowym i logistycznym.

Pojedynczy ładunek waży 99 kg, a jego długość to 3,2 m. Maksymalny zasięg pocisku to 25 km, a jego prędkość to ponad 3,5 tys. km na godz. (liczba Macha 3). System samonaprowadzania aktywnego pozwala na skuteczne niszczenie bezzałogowców, myśliwców czy innych pocisków. Ostatnie na naszej liście są francuskie satelity Pleiades Neo (VHR-2020) – pod koniec grudnia 2022 r. ministrowie obrony Polski i Francji podpisali wiążący kontrakt, na mocy którego otrzymamy dwa urządzenia pozwalające na obserwację celów na Ziemi z dokładności do 30 km. Ten nowoczesny sprzęt przysłuży się tylko polskiej armii, a satelity mogą być też wykorzystywane w kartografii czy celach związanych z rolnictwem.

Nowości czekają także na polskich marynarzy. W marcu 2022 r. MON ogłosił przecież dużą inwestycję w polską marynarkę wojenną. Chodzi o budowę wielozadaniowych fregat w ramach programu "Miecznik", na który wydamy 8 mld zł. Do 2031 r. nasz kraj otrzyma trzy takie jednostki zbudowane na brytyjskiej licencji okrętów Arrowhead 140 (fregata typu 31) dostosowanego oczywiście do polskich potrzeb i wymagań. Tego typu jednostki to elastyczne, wielozadaniowe konstrukcje zdolne do wykonywania różnorodnych misji dysponujące szeroką gamą uzbrojenia i wsparciem śmigłowc

Wojska Pancerne i Zmechanizowane (WPiZ) są podstawą Wojsk Lądowych w Siłach Zbrojnych RP. Dlatego muszą być liczne i nowocześnie wyposażone. Podpisanie kontraktów na dostawę odpowiedniego sprzętu jednak się opóźnia.
Doświadczenia ze wszystkich konfliktów zbrojnych, jasno wykazują że sprzęt pancerny jest potrzebny, ma przed sobą przyszłość, ale musi ewoluować aby dostosowywać się do zmieniającego się pola walki. Ogromne inwestycje w broń pancerną na świecie, przeczą twierdzeniom o końcu czołgu lub broni pancernej jako takiej. Przeczą temu też obserwacje z wojny na Ukrainie, bo mimo statycznego charakteru działań i ogromnego nasycenia systemami bezzałogowymi Kijów bardzo mocno wykorzystuje pojazdy pancerne i to głównie na priorytetowych kierunkach (np. w obwodzie kurskim). Zawsze będą na polu walki potrzebne dobrze opancerzone pojazdy, posiadające wysoką przeżywalność własną oraz swych załóg, a do tego odpowiednią siłę ognia i mobilność taktyczną.

Mitem jest że sprzęt pancerny, użyteczny jest tylko w operacjach ofensywnych. W rzeczywistości wszystkie pojazdy opancerzone są uniwersalnymi środkami bojowymi, pozwalającymi na prowadzenie zarówno operacji ofensywnych, jak również defensywnych.

Wojna manewrowa jest niemożliwa bez użycia opancerzonych pojazdów bojowych. Trudno sobie wyobrazić prowadzenie skutecznego natarcia bez czołgów i bojowych wozów piechoty. Podobnie jest z obroną manewrową, która pozwala na redukowanie strat własnych przy maksymalizacji strat przeciwnika, wymaga stosowania czołgów i bojowych wozów piechoty. W przeciwnym wypadku mamy do czynienia z kosztowną wojną pozycyjną na wyniszczenie, a i tak w jej trakcie niezbędne jest wsparcie ogniowe czołgów i BWP w sytuacji ryzyka przełamania frontu.

Polska jako średniej wielkości państwo kontynentalne musi stawiać na odpowiednio liczne i nowoczesne wojska lądowe (oczywiście nie oznacza to zaniedbywania potrzeb sił powietrznych i marynarki wojennej). Tym bardziej, że zdolności Wojsk Lądowych są uznawane za kluczowe w Nowym Modelu Sił NATO, wymagającym zwiększenia liczby brygad do dyspozycji dowództwa Sojuszu o ponad 50 proc.. Sojusznicy zachodni są niechętni do ich rozwijania, stawiając bardziej na lotnictwo i marynarkę wojenną. Nie jest przypadkiem, że w krajach Unii Europejskiej produkowane są trzy typy samolotów bojowych (a czwarty, F-35, jest w programie koprodukcji z USA) i co najmniej tyle samo typów fregat rakietowych, a tylko jeden typ czołgu podstawowego (Leopard 2, którego produkcja rozwija się powoli). Tak jak w czasach Zimnej Wojny za ponad połowę zdolności pojazdów pancernych w obszarze odpowiedzialności odpowiadał RFN (mimo stałej obecności USA i Wielkiej Brytanii i to poziomu korpusów a nie brygad) tak dziś liczny komponent ciężki musi zapewnić Polska. I oczywiście ten potencjał musi być rozwijany we współpracy z innymi rodzajami wojsk, także walki radioelektronicznej czy przeciwdziałania BSP, ale od budowy go nie ma odwrotu.

Jak więc wojska lądowe będą wyglądały w najbliższej perspektywie do roku 2027?

"MUREM ZA POLSKIM MUNDUREM" 
Niech faszystowsko - bandycka roSSja nawet nie marzy o zabraniu choćby centymetra Polskiej ziemi gdyż ich klęska z 1920 roku będzie niczym, w stosunku do tego, jakie lanie dostanie od naszych żołnierzy i sił NATO.

Żródło :
https://defence24.pl/polityka-...
https://dziennikarzobywatelski...