Platon i Arystoteles. Biblioteka Białego Człowieka

Na temat wielkich filozofów greckich sporo można powiedzieć na podstawie osiągnięć ich uczniów. Arystoteles był wychowawcą młodego Aleksandra Macedońskiego. Starszy od niego o 40 lat Platon usiłował być mentorem sycylijskich jedynowładców. Jego uczniowie przeważnie kończyli marnie.

Niektórzy wymieniają Platona i Arystotelesa jednym tchem, gdy tymczasem w połowie zdania wypadałoby odkaszlnąć. Niezależnie bowiem od całego bogactwa myśli prezentowanej przez obu filozofów, patronują oni dwóm odmiennym prądom które zaciążyły i po dziś dzień ciążą nad światem. Progresywny platoński, zakładający że jesteśmy zdolni poprzez odpowiednie wychowanie stworzyć społeczeństwo idealne, oczywiście nie rezygnując w miarę potrzeby z przymusu
oraz konserwatywny arystotelesowski, który godząc się z niedoskonałością świata i natury człowieka zaleca przede wszystkim jego poznanie i wykorzystanie tego co w nim lepsze, szlachetniejsze i mądrzejsze. Starożytna filozofia pokazywała jak się mądrze różnić a podział na idealistów i pragmatyków, prawice i lewicę trwa do dziś, wg. reguł opisanych przez Arystotelesa