Gotowanie żaby

Pomysły interwencjonizmu w rolnictwie sięgają lat 30tych. Nie bez powodu Tadeusz Dołęga-Mostowicz opisał w powieści Bank Zbożowy (Kariera Nikodema Dyzmy 1931).
Był to wówczas trend powszechny w Europie i w USA Roosevelta.

Po Traktacie Rzymskim w 1957 EWG ustanowiła Wspólna politykę rolną, którą nieustannie regulowano, dotowano, izolowano cłami i reformowano ramach walki z wypaczeniami.

W 1968 założono Klub Rzymski, którego raport opublikowano w 1972 przed kryzysem naftowym z 1973r. Raport stwierdzał że wzrost gospodarczy nie może trwać w nieskończoność z powodu wyczerpywania się zasobów.

W 1992 Fukujama ogłosił „koniec historii” i osiągnięcie w ewolucji systemów politycznych absolutu, czyli demokracji liberalnej.
W tym klimacie i w tym roku organizowano pod patronatem ONZ konferencję „Szczyt Ziemi”, która rozpoczęła erę ekorozwoju.

11 XII 1997 ogłoszono Protokół z Kioto w sprawie przeciwdziałania ociepleniu klimatu poprzez ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, w tym CO2.

W 2003 stworzono w Unii Europejskiej system handlu uprawnieniami do emisji CO2 (ETS).
(z wyjściowych kilku Euro za tonę CO2 cena osiągnęła 23.02.2020. 91,91Euro a obecnie wynosi ok.56 Euro https://energy.instrat.pl/ceny... )

W 2019 przyjęto Green Deal. To niemiecki plan wzmocnienia pozycji gospodarczej Niemiec w UE poprzez zwiększenie eksportu niemieckich firm OZE oraz przestawianie gospodarek z węgla na rosyjski gaz z Nord Stream.

W 2020 przyjęto w UE Fit for 2050, kolejny pakiet klimatyczny kosztem przedsiębiorców i konsumentów, który ma sprawić, że w 2050r. Europa stanie się neutralna klimatycznie, za to niewydolna ekonomicznie.

W 2023 otwarto granice UE dla produktów rolnych z Ukrainy i innych krajów całego świata, co w kontekście przeregulowania europejskiego rynku oraz zdominowania rolnictwa na Ukrainie i w Argentynie przez latyfundia korporacji należących do „instytucji finansowych” doprowadzi do zapaści rolnictwa w UE i widma głodu.

Brak suwerenności w zakresie wyżywienia i energetyki, zwłaszcza w skali mikro (wszak dotowano likwidację pieców na paliwa stałe, czyli naturalne akumulatory energii), jest gwarancją głodu i chłodu w warunkach III Wojny Światowej.
Potem to już tylko organizować raj na Ziemi.

O predyspozycjach współczesnych Niemiec do roli podwykonawcy globalnej polityki warto poświęcić osobny wpis.