Historia kołem się toczy

   Historia kołem się toczy a my, jak zawsze, nie wyciągamy z tego żadnych wniosków. Sentencji na temat historii możemy przytoczyć oczywiście dużo więcej. Od Cycerona i jego myśli: „Historia est magistra vitae” do Hegla i jego cynicznej raczej wypowiedzi: „Historia uczy jedynie tego, że nigdy, nikogo, niczego nie nauczyła”. Można też sięgnąć do Marksa, bo to on napisał, że „Historia lubi się powtarzać, raz jako tragedia, a drugim razem jako farsa”. Do obecnej sytuacji, najlepiej jednak, wg mnie pasuje wypowiedź Orwella, że „Kto rządzi przeszłością, w tego rękach jest przyszłość a kto rządzi teraźniejszością, w tego rękach jest przeszłość”. Co tak naprawdę wiemy na temat historii? Tylko tyle, ile nam przekazano i tylko tyle, na ile pozwolono nam tę historię zgłębić. O historii wcale nie tak odległej, tylko tej z ostatnich dwustu lat.

   Cofnijmy się więc do ubiegłego wieku a dokładnie do 16 maja 1926 roku, do zamachu majowego. Co wiemy na ten temat? Tylko tyle, że przeprowadził go wybitny strateg i mąż stanu, któremu winni jesteśmy dozgonną wdzięczność. A jaka jest prawda? Ano taka, że to nie żaden strateg, wizjoner czy mąż stanu a zwykły, pospolity bandyta. Jeżeli ktoś nie wierzy, niech sięgnie do historii napadu na pociąg pod Bezdanami. Znajdziemy tam też oczywiście usprawiedliwienie, tego bandyckiego napadu, że to nie dla własnych korzyści, tylko dla dobra Narodu polskiego i ukochanej ojczyzny. Dziwne jednak jest to, że w tym momencie nikt nawet nie pomyśli, że bandyta zawsze uzasadni i będzie starał się usprawiedliwić każdy swój bandycki występek. Wybitny strateg, który swoimi czynami doprowadził do wojny polsko bolszewickiej. Nieprawda? Szarganie świętości? A czym była wyprawa kijowska? Misją pokojową, czy wycieczką turystyczno krajoznawczą? A jak skończył tę „misję” ten „wybitny strateg”? Oczywiście jako obrońca Europy przed czerwoną zarazą a powinien, jako tchórz i dezerter. Kiedy wojska bolszewickie dotarły do Warszawy, nie kto inny tylko Piłsudski sam stwierdził, że wojna jest przegrana, zdezerterował i uciekł do kochanki a wojnę musiał wygrać za niego generał Tadeusz Rozwadowski. Jaka nagroda go za to spotkała z rąk towarzysza Ziuka można znaleźć nawet w „Bronkopedii”. Wracając jednak do zamachu majowego, popatrzmy na jego genezę? Jedyną przyczyną zamachu, jaką znamy i to znamy z ust samego marszałka, było to, że „Sejm się kłóci”? Czy czegoś nam to nie przypomina? Czy przyczyną dzisiejszego bandyckiego zamachu nie jest przypadkiem to, że PiS skłócił społeczeństwo?

   Mniejsza jednak z tym, że nikt nie widzi analogii, ważniejsze jest to, jaki będzie finał tej dzisiejszej bandyckiej rozróby. My oczywiście wierzymy, że zwycięży prawda, prawo i sprawiedliwość. Niestety rzeczywistość jest zgoła inna. Wszystko wskazuje na to, że bandyci znowu będą górą, bo to nie my piszemy scenariusze. Jeżeli jednak nawet cokolwiek miałoby od nas samych zależeć, popatrzmy na sondaże. Ponad pięćdziesiąt procent społeczeństwa ma tak fantastycznie sprane mózgi, że nie jest zdolna do jakiegokolwiek krytycznego myślenia i w pełni popiera działania Koalicji. Trzydzieści procent nie ma zdania, bo patrzy tylko na to, gdzie się zabawić, co wypić i czym zakąsić. Kto ma więc obronić naszą wolność i demokrację? Ta garstka emerytów skandujących „Ruda wrona orła nie pokona”? Wolne żarty.

   Ta dzisiejsza bandycka rozróba jest jednak tylko testem. Testem do czegoś dużo większego. Jeżeli Tusk doprowadzi do końca swoje bezprawne działania, będzie to sygnał, że jeżeli udało się w krnąbrnej Polsce, to uda się w większych i bardziej spolegliwych europejskich państwach. Czy znowu czegoś nam to nie przypomina? Znowu nikt nie widzi analogii? Cofnijmy się zatem do czasów Republiki Weimarskiej a dokładnie do jej sytuacji gospodarczej w ostatnich latach jej istnienia. Czy czasem dzisiejsza sytuacja gospodarki niemieckiej w niczym nie przypomina sytuacji gospodarki niemieckiej z początku lat trzydziestych XX wieku? Przypomina i to nie tylko tragiczną sytuację gospodarki niemieckie, ale całego zachodniego systemu gospodarczego. Jeżeli ktoś nie rozumie dlaczego gospodarka kapitalistyczna jest dzisiaj w stanie agonii, niech sięgnie pamięcią do szkoły i przypomni sobie, co to jest kryzys nadprodukcji i czym ów kryzys jest spowodowany. Jeżeli komuś nie chce się szukać w maksymalnie skróconej wersji znajdzie to w moich wcześniejszych wpisach na tym portalu.

   Co więc należy zrobić w obecnej sytuacji? Należy zmienić system gospodarczy, albo zrobić to, co zawsze. Po co jednak zmieniać system gospodarczy, jak na kryzysie można jeszcze całkiem nieźle zarobić? Jak zawsze zresztą. Żeby jednak na tym zarobić trzeba znaleźć wroga a w przypadku jego baraku, trzeba wroga wykreować. Dzisiaj nie ma potrzeby wykreowania sztucznego wroga w postaci jakiejś austriackiej przybłędy, bo wróg jak najbardziej istnieje i to całkiem realnie w innej części Świata. Jest nim Chińska Republika Ludowa a dokładnie jej system gospodarczy, system wobec którego zachodni anarchiczny kapitalizm nie ma najmniejszych szans konkurencji.

   Co ma jednak wspólnego wojna chińsko – amerykańska z obecną sytuacją w naszym kraju a późniejszą w innych europejskich państwach? Wydaje nam się, że absolutnie nic a dlatego nam się wydaje, bo znowu nie znamy historii. W wojnie a szczególnie wojnie na ogromną skalę, nigdy nie walczą dwie strony. Zawsze walczy kilka stron i przeważnie ktoś z kimś przeciw komuś. Jaka więc rola jest nam przewidziana w przyszłym konflikcie o którym już całkiem otwarcie wszyscy mówią? Niestety, jak zawsze mięsa armatniego i odciążenia naszego największego obecnie sojusznika od pomocy sojusznika Chin, jakim jest Rosja. Czy tym razem mamy szansę uniknąć tragicznego losu? Patrząc na całość propagandy w naszym ukochanym kraju, szanse są raczej marne. Jesteśmy bowiem znowu tak ogłupieni, że sami z chęcią rzucimy się z „ motyką na słońce” w obronie Europy, Świata, wolności i demokracji i jak zawsze wyjdziemy na tym jak przysłowiowy „Zabłocki na mydle” i oby tylko tak to się skończyło.