Asy szachownicy biało czerwonej

Lotnicy Polscy bohaterowie przestworzy których bał się i szanował wróg. Przypomnijmy ich męstwo i bohaterstwo...

Podczas II Wojny Światowej Polscy lotnicy zdali swój historyczny egzamin . Co istotne przez cały okres wojny Polskie lotnictwo na Zachodzie stanowiło kompletny system, w którym oprócz jednostek bojowych były też jednostki lotnicze różnych szczebli (poczynając od nalatajacego aż po Wyższą Szkolę Lotniczą , kształcącą oficerów dyplomowanych) i rozmaite służby pomocnicze.

Decyzję o organizacji i wyposażeniu polskich jednostek w okresie wojny podejmowano z myślą o odbudowie lotnictwa w wyzwolonej Polsce.

Choć dziś rzadko się o tym pamięta , to właśnie powietrzna bitwa o Anglię toczona latem-jesienią 1940 r była jedną z decydujących batalii II wojnie światowej w której Polacy mieli istotny wkład w zwycięstwo.

Polskie dywizjony w Wielkiej Brytanii:
W 1940 r sformowano 10 polskich dywizjonów 
Cztery bombowe 300,301, 304 i 305 
Cztery myśliwskie dzienne 302,303,306 i 308
Jeden myśliwski nocny 307
I jeden współpracy z armią 309.
Kolejne trzy dywizjony myśliwskie 315,316 i 317 utworzono w 1941r.
W 1943 r sformowano jeszcze dywizjon myśliwsko-rozpoznawczy 318, a w 1944 dywizjon obserwacyjny do korygowania ognia artylerii 663.
Wielu Polaków latało w jednostkach brytyjskich m.in.polskie załogi 138 Dywizjonu Specjalnego Przeznaczenia RAF latały że zrzutami do Polski .
W 1943 wyodrębniono je w samodzielną polską 1586 Eskadrę Specjalnego Przeznaczenia, która następnie wsławiła się podczas Powstania Warszawskiego.

W głównych okresach bitwy o Anglię Polacy stanowili 13% ogółu pilotów obrony ,
w październiku 20%. 
W liczbach wygląda to tak :
We wrześniu polskich pilotów w dywizjonach RAF było 53.
Październik -73
Listopad -89

Liczby:

Liczba 145 Polaków - uczestników bitwy o Anglię jest bardzo niesprawiedliwa gdyż dotyczy jedynie pilotów myśliwskich przydzielonych do jednostek operacyjnych i biorących bezpośredni udział w lotach operacyjnych .
Statystyki niestety nie obejmują personelu technicznego bez którego nie było by sukcesów pilotów .
Tym co odróżniało PSP od jednostek złożonych z przedstawicieli innych państw okupowanych było właśnie jednorodność narodowa personelu naziemnego z personelem latającym .

Po wojnie

Szacuje się że spośród ponad 14 tys ludzi którzy w chwili zakończenia wojny pełnili służbę w PSP do Polski wróciło ok 3 tys .
Powracając wszyscy oni przechodzili weryfikację stopni i specjalności wojskowych.
Tylko niektórzy zgłaszali chęć wstąpienia do "Ludowego" Wojska Polskiego przy czym nie wszystkim chętnych przyjęli do służby.
W latach 1945-1948 nieliczni oficerowie lotnictwa Polskiego na Zachodzie zostali mianowani na
 stanowiska dowódcze byli to :

Podpułkownik Szczepan Ścibór ( dywizjon 305)
Podpułkownik Zygmunt Sokołowski (304)
Podpułkownik Bernad Adamecki (KG-Ak)
Podpułkownik Władysław Minakowski (304)
Podpułkownik Marian Duryasza (302)
Podpułkownik Stanisław Michowski (305)
Major Stanisław Skalski...

Zdecydowanie liczniejsze grono lotników niezainteresowanych służbą w wojsku albo nieprzyjętych do niej :
A.Witorzeńć, T.Nowierski , W.Król , B.Arct , W .Łokusiewski, I. Olszewski , K. Pniak
(Niektórzy podjęli pracę w lotnictwie cywilnym)

Szukamy i represje:

Od 1948 nastąpiło zaostrzenie kursu politycznego we wszystkich instytucjach państwa.
W ciągu następnych kilku lat stopniowo usunięto że służby wojskowej praktycznie wszystkich oficerów wykształconych w II RP i na Zachodzie.
W tym samym czasie dokonano czystek we wszystkich cywilnych instytucjach lotniczych usuwając ludzi mających za sobą zawodową służbę wojskową w II RP, walkę w AK albo w formacjach polskich na Zachodzie.
Stali się obywatelami drugiej kategorii mając trudności ze znalezieniem pracy i doznając różnorodnych szykan.

Więzienia i egzekucje:

W wielu przypadkach władze nie ograniczały się do szykan , wielu aresztowano .
Beztialskimi metodami torturując fizycznie i psychicznie wymuszano przyznanie się do zbrodni zdrady i szpiegostwa.
Znana jest sprawą Stanisława Skalskiego aresztowanego w 1948 r a w kwietniu 1950 r skazany na karę śmierci , zmienioną później na dożywocie by 1956 r zostać zwolnionym w czasie "odwilży". 
Inni oficerowie tyle szczęścia nie mieli zgładzono m.in.wspomnianych wcześniej podpułkowników
Ścibora, Sokołowskiego, Adameckiego,Michowskiego, Minakowskiego i innych ...

Odwilż

Na przełomie lat 1956-1957 gen.Frey Bielecki osobiście zaprosił weteranów PSP do wstąpienia do Wojsk Lotniczych , kilku przyjęło zaproszenie lecz miało to  jedynie symboliczne znaczenie .
Jednak środowiska byłych lotników którzy odzyskali wolność w tym okresie jak i prawa do wykonywania lotów , wniosło istotny wkład w utworzenie lotnictwa sanitarnego .
Inicjatorami i organizatorami istniejącego do dziś Lotniczego pogotowia ratunkowego byli :
Jerzy Szymankiewicz (302)
Edward Jaworski (308)
Kazimierz Wunsche

Źródło https://www.facebook.com/group...