Profesor naszym nowym premierem?

Obserwatorzy sceny politycznej i stosunków międzynarodowych mówią, że minister spraw zagranicznych Rosji, wysokiej klasy cwaniak i profesjonalny krętacz, a na dodatek typowe ruskie chamiszcze najwyższej kategorii, jedynego polityka z którym prowadzi rozmowy chyba się boi, jest polski szef MSZ, profesor nauk prawnych. Zbigniew Rau.

 
Może i się nie boi, ale czuje respekt. Jakiegoś francuzika, czy szkopa potrafi publicznie zrugać i ośmieszyć, nie przebierając w słowach. Kompletnie nie dyplomatycznie. Przy polskim ministrze jest raczej grzeczny i waży słowa.
Czy to dlatego, że nasz człowiek dorównuje mu wzrostem, sylwetkę ma bardziej masywną i wzbudzającą szacunek i raczej trudno, tak w imię międzynarodowej przyjaźni trudno by było prosto, po rusku, strzelić w mordę, lub kopnąć w klejnoty. Duże ryzyko, że mógłby oddać z nawiązką.
Na dodatek jest niezwykle opanowany, a w rękawie zawsze ma ciętą ripostę.


Na ostatniej konferencji prasowej na Kremlu, Ławrow wił się i pocił, a i tak Rau go załatwił, gdy na uwagę: po co taka Gruzja, czy Ukraina chciały by opuścić raj, jaki wszystkim oferuje Moskwa., krótko wytłumaczył, że gdy Polska wyrwała się z pod ruskiego buta, to jej dichód narodowy wzrósł trzykrotnie. Tak wyszczekany minister od dyplomacji rosyjskiej, na to odpowiedzi nie miał.




A tymczasem dobrze zakamuflowane podsłuchujki z okolic Nowogrodzkiej szepczą, iż Naczelnik doszedł do wniosku, że jego bądź co bądź osobisty pupil Mateusz Morawiecki, nieco już się zużył na premierowskim fotelu. A na dodatek dwukrotnie łatwo się dał okłamać, wiotkiej, niewielkiej i już niemłodej Ursuli von der Leyen, co dla Prezesa jest grubym minusem.
Myślał, myślał, przebierając w wyobraźni i wyszło mu, że autorka potęgi militarnej Niemiec, nawet by się nie odważyła, gdyż język by jej skołowaciał, wobec takiego gościa jak Zbigniew Rau. Timmermans, jako typowy kurdupel, też zacząłby się niekontrolowanie trząść przed taką mocą.


Totalna opozycja również miałaby problem z ewentualnym, nowym premierem. Wystarczy się tylko przyjrzeć, co to za łachudry i mikrusy.
A noblesse oblige...




Więc może jednak pana profesora – ministra zrobić premierem?
Dla Mateusza znajdzie się jakaś szlachetna robota.


.