Panie Kuczyński, słowo Żyd nie przechodzi mi przez usta!

Patrzyłem na sztucznie zadętą na wodza twarz Andrzeja Dudy, maska twardziela, zła, źle przywarta, ale to pal sześć. Bardziej śmieszne, a nawet z lekka żałosne. Ale te słowa „Polska jest piękna, Polska staje się coraz silniejsza”. Niemal eksplodowałem...
panie Duda - słowo prezydent nie przechodzi mi przez usta - oznajmił wszem i wobec na facebooku

Skarży sie pan Waldek na Polaków - antysemitów i hitleropodobnych, że patrząc na jego fotografię gotują się się z nienawiści. Jeżeli o mnie chodzi, to gdybym z powodu jego garbatego nosa też miał zapałać podobnym uczyciem, to słowo Żyd zamarło by mi w gardle i przez usta nie przeszło. Nie dlatego, że chciałbym się jakoś wywyższyć w oczach pana Waldka i zyskać jego uznanie, ale przez szacunek do narodu żydowskiego.

Nie wiem, czy pan Waldek jest  Żydem, Arabem, czy gojem, ale na pewnego typu ludzi pochodzenia żydowskiego - i chyba nie tylko - jest w języku polskim określenie, o którego obecność w polskiej mowie walczył Jan Sztaudynger, a jest nim słowo parch. Jan Sztaudynger oburzał się  i czuł się osobiście obrażony, gdy ktoś w jego obecności mówił Żyd o Urbanie, zawsze strofował mówiącego, żeby parcha nie nazywał Żydem. Nie raziło go za to absolutnie, gdy wspominano żydowskie pochodzenie Tuwima, Słonimskigo, czy Lechonia.

Tak więc panie Waldku, słowo Żyd, użyte pod pana adresem, nigdy nie przeszłoby mi przez usta, jeżeli już, to co najwyżej parch. I wzorem Jana Sztaydyngera apeluję, żeby raz na zawsze skończyć z nazywaniem pana Waldka Żydem.