Kamienne serce Salonu

Tomasz Wołek porównał dziś odmowę dokonania aborcji przez prof. Chazana z masowymi gwałtami na kobietach w Indiach i państwach arabskich. I wyszedł mu brak różnicy, ponieważ i tutaj i tutaj kobieta traktowana jest przedmiotowo.
O głupocie tego stanowiska nie ma sensu się rozpisywać, dodajmy może, że gdyby je rozwinąć doszlibyśmy do wniosku, że urzędnik nie wydając obywatelowi np. pozwolenia na budowę popełnia przestępstwo, podobnież bank nie udzielając kredytu.
Jednak postawa T. Wołka jest ciekawym świadectwem  zamknięcia tzw. Salonu. Bo ileż już lat Wołek służy wiernie i z pasją, wydawałoby się, że przeszedł już okres nowicjatu, a jednak nadal czuje potrzebę wygadywania bzdur jak ta o gwałtach. Zaiste kamienne serce ma Salon. 

Nieco ciekawszą sprawą jest wałkowana w mediach kwestia deklaracji lekarzy, że nie będą pomagać w aborcji. Jeśli popatrzeć na rzecz tę logicznie rządzący powinni popierać takie inicjatywy. Największą bolączką państwa jest bowiem niż demograficzny, a deklaracja lekarzy zmierza w kierunku zwalczania tego niżu. Dlaczego więc wszystkie medialne ośrodki władzy atakują lekarzy z pasją Don Kichota gromiącego wiatraki?

Jedyny trop jaki mi przychodzi do głowy to bieżąca polityka. Partia Janusza została znokautowana przez społeczeństwo w wyborach do europarlamentu. PO widzi w tym szansę przyciągnięcia nowej porcji mięsa armatniego. Stąd m.in. pokazywanie: my to dopiero jesteśmy antykatole, plus: czarni są groźni, plus ruchawka przeciw Saszce Kwaśniewskiemu (immunitet Kamińskiego leżący od stycznia w Sejmie), a GW po prostu boi się, że z takim trudem montowany aktyw rewolucyjny zabierze zabawki z piaskownicy rozpadając się. Stąd potrzeba pokazywania jaki to kościół jest straszny i brzydki.
Czy jest to jednak przypuszczenie słuszne?

ps. 
a tak przy okazji prof. Chazan dziś w TVR wyjaśnił wyjaśnił, że nie jest prawdą, że dziewczynka, o  której mowa ma urodzić się bez czaszki. Kilka operacji chirurgicznych ma wystarczyć by uratować jej życie. Byłby to kolejny dowód na kamienne serce salonu. Cóż jednak znaczy życie anonimowej dziewczynki w porównaniu z utrzymaniem spoistości grupy aktywu rewolucyjnego?