Dzikiego Nowego Roku a dla donaldziora lekaziora

Szczerze mówiąc , jestem zaniepokojony stanem zdrowia  psychicznego Donalda Tuska .Ostatnio się bardzo uaktywnił jak po narkotykach, wypada się tylko cieszyć , że się w sukienki nie przebiera . Wpada w ekstazę to znowu w przygnębienie , to pędzi na twittera to do sejmu . U Elbanowskich twierdził że się moczy w nocy i mało nie wybuchł płaczem ze złości .Wcześniej kopał paprotkę Milera , chował się do szafy . Kibice zdiagnozowali w nim Matoła lecz Sąd nie dopuścił dowodu z badania  POwoda więc do końca nie wiadomo czy jest tym matołem czy nie. Zachowanie zahacza o socjopatę ale to tylko domysły .Dlatego zostawmy tego gościa dla którego rok 2014 będzie ostatnim rokiem w którym zahaczy go swoim krokiem . Naszego „drogiego” w utrzymaniu donaldziora czeka w nadchodzącym roku kręcenie wora. Ten rok  generalnie zapowiada się na dziki rok czego państwu i sobie życzę mając świadomość że będą nas wyzywać od dzikusów co władzę zdobywają . Nie powinniśmy się oburzać tylko jak Pan Jarosław zarzucać wędkę i łapać drani  na haczyk . A każdego złapanego do ludziarium i nie wypuszczać .Wojna Tusko-polska dobiega końca gdyż jej GENDEneRał  zostanie zmieciony w głosowaniach . Życzę wiec państwu DZIKIEGO NOWEGO ROKU , owocnych POłowów, pilnowania ruskich serwerów i AK-tywnosci obywatelskiej .Poniżej życzenia obywateli dla Donaldziora i materiał dowodowy dla lekarzy „od głowy” z życzeń ,które składa obywatelom donaldzior.

Aleksander Fredro - aktualizacja

Donald i Jarek  w jednym stali domu,
Jarek  na górze, a Donald na dole;
Jarek, spokojny, nie wadził nikomu,
Donald  najdziksze wymyślał swawole.
Ciągle polował po swoim pokoju:
To PIS, to moher — między stoły, stołki
Gonił, uciekał ,kradł, wywracał koziołki,
Strzelał i trąbił, i krzyczał do boju.
Znosił to Jarek, nareszcie nie może;
Schodzi do Donka i prosi w pokorze:
— Zmiłuj się waćpan, poluj ciszej nieco,
Bo mi na górze szyby z okien lecą. —
A na to Donald: — Wolnoć, Tomku,
                           W swoim domku. —
Cóż byłe mówić? Jarek ani pisnął,
Wrócił do siebie i czapkę nacisnął.
Nazajutrz Donald jeszcze smacznie chrapie,
A tu z powały coś mu na nos kapie.
Zerwał się z łóżka i pędzi na górę.
Sztuk! puk — Zamknięto. Spogląda przez dziurę
I widzi… Cóż tam? cały pokój w wodzie,
A Jarek z wędką siedzi na komodzie.
— Co waćpan robisz? — Drani sobie łowię.
— Ależ, mospanie, mnie kapie po głowie!
A Jarek na to: — Wolnoć, Tomku,
                           W swoim domku. —