Wyrwane z kontekstu: audiencja u Króla

Dziś ze Mną będziesz w raju. (Łk 23,43)
 
Jak niewiele trzeba, by Chrystus zaprosił Cię do Swego Królestwa! Cóż takiego uczynił dobry łotr, że Jezus złożył mu tę obietnicę?
Po pierwsze, przyznał, że grzeszył: My odbieramy słuszną karę za nasze uczynki. (Łk 23,41)
Po drugie, uznał niewinność Jezusa: On nic złego nie uczynił (Łk 23,41)
Po trzecie, poprosił: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do Swego królestwa (Łk 23,42). Tym samym uwierzył w Niego A nie było to łatwe - w końcu Jezus konał obok na krzyżu. Z ludzkiego punktu widzenia był słaby i bezsilny.

Minęło dwa tysiące lat. My już dobrze wiemy, to, czego dobry łotr nic wiedział: że dramat Golgoty zakończy się „happy endem” Zmartwychwstania.
Mimo to jak trudno nam uwierzyć. Jak trudno poprosić.
Kończy się rok kościelny, przeżywany pod znakiem szczególnym: znakiem wiary. Czy dzięki temu jest ci łatwiej, choć odrobinę – uwierzyć?
 
Zastanów się nad tym. Właśnie dziś, w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Naprawdę wierzysz w tego Króla? Przychodzisz do świątyni na audiencję u Króla, czy przez  przyzwyczajenie, inercję lub szacunek dla tradycji?