Jak to być Gauleiterem z wyrokiem śmierci

Dwa dni temu Specjalna Grupa Operacyjna (SGO) złożona z byłych bojowników Pułku Azowa i Prawego Sektora dokonała udanej utylizacji kolejnego ukraińskiego kolaboranta Aleksieja Żurawko .
To był jeden ze stu na liście poszukiwanych do odstrzału ale umieszczony na dość odległym miejscu tej listy.
Obecnie trwają przygotowania do wykonania wyroków na kolaborantach z tzw.pierwszej dziesiątki zwłaszcza tych co w pierwszych dniach wojny świadczyli swoje usługi rosjanom przyczyniając się do śmierci setek żołnierzy i cywili. O dwóch takich będzie ta notka

Na początku rosyjskiej ofensywy na pełną skalę w lutym 2022 roku jednym z najczęściej poruszanych tematów była szybkość, z jaką armia rosyjska zdołała posunąć się naprzód na południu Ukrainy.
Szybki rozwój wydarzeń i konieczność utrzymania porządku sprawiły, że dyskusja w społeczeństwie została nieco odłożona. Ukraińcy nie stracili jednak chęci poznania nazwisk i ukarania winnych niepowodzeń w przygotowaniach do wojny, zwłaszcza na południu.
Jeszcze więcej pytań pojawia się, gdy czytasz biografie obecnych zdrajców. Niektórzy z nich nigdy nie ukrywali swojej „żarliwej miłości” do sąsiedniego kraju, za co już dawno powinni byli ścigać ich organy ścigania lub przynajmniej znajdować się w stałym centrum uwagi sił bezpieczeństwa.   
„Prawda Ukraińska” nadal mówi o głównych współpracownikach w różnych regionach. Ta część serii publikacji będzie dotyczyć regionu Chersoniu. W tych historiach pojawiają się oszuści polityczni, publiczni skandaliści, zdeklarowani kolaboranci i po prostu lokalni szaleńcy.

Wołodymyr Saldo
Stanowisko w zawodzie: „szef administracji obwodu chersońskiego”
Zawód przed okupacją: polityk
Doświadczenie polityczne: w polityce od ponad 20 lat
Stosunki z Rosją przed okupacją: były członek prorosyjskiej partii OPZZH
Wołodymyr Saldo to najbardziej wstrętna, znienawidzona i znana postać z  tzw.kohorty rzeczowników, którą okupanci wyznaczyli do „zarządzania” regionem Chersoniu. 
Przez dziesięć lat, od 2002 do 2012 roku, był burmistrzem Chersoniu. Opuścił fotel burmistrza dopiero wtedy, gdy został wybrany na deputowanego Rady Najwyższej z „Partii Regionów”, której oddziałem kierował w obwodzie chersońskim.

Przed burmistrzem zbudował karierę w dziedzinie budownictwa, skąd przyszedł do pracy w lokalnych organach samorządowych.
W jego oficjalnej biografii jest dość ciekawa wzmianka o pięcioletniej pracy w Mongolii na początku lat osiemdziesiątych. Żadne szczegóły dotyczące działalności Saldo w tym odległym azjatyckim kraju nie zostały ujawnione. Warto jednak zauważyć, że tam w gronie doradców wojskowych znalazł się absolwent Krzyworoskiego Instytutu Górnictwa i Rud.
W czasie swojej pracy w parlamencie nie miał czasu, by pamiętać o niczym znaczącym, podobnie jak wszyscy „regionalni”, z którymi głosował w styczniu 2014 r. za dyktatorskimi prawami. 
Nawet podczas jego kadencji jako burmistrza lokalne media nieustannie oskarżały Saldo o korupcję i najazdy. Jednak dopiero po zimie 2014 roku jego kariera i reputacja w mieście pogorszyły się. 
Doszło do tego, że mieszkańcy miasta swobodnie rozdawali mu szczygły w samym centrum miasta.

Po zwycięstwie Rewolucji Godności Saldo ponownie próbował dostać się do parlamentu, zmieniając kolor na przedstawiciela „Naszego Regionu” (sztucznej partii, do której „przemalowani” „regionaliści” uciekli, by nie kojarzyć się z toksyczny polityczny brand - UP ) , ale nie zdał.
W 2015 r. próbował wrócić na siedzibę burmistrza Chersoniu, ale nie udało mu się w wyborach, będąc zadowolonym z mandatu zastępcy Rady Miejskiej Chersoniu.
W 2016 roku Saldo został aresztowany w odległej Dominikanie , gdzie został oskarżony o porwanie.
W tym samym czasie w chersońskich mediach pojawiło się nagranie audio, na którym mężczyzna o głosie podobnym do Saldo przyznał się do współpracy z FSB . W tamtym czasie nie wzbudziła zainteresowania organów ścigania. 
Wobec powyższego nie dziwi fakt, że Saldo wystąpił razem z prorosyjską partią Medwedczuka – Lowoczkina – Bojko OPZH, z której po raz trzeci próbował startować w wyborach parlamentarnych. Ale znów przegrał, przegrywając z przedstawicielem „Sługi Narodu” w okręgu większościowym.
Kolejne polityczne fiasko czekało go w 2020 roku, gdzie poniósł sromotną porażkę w następnych wyborach burmistrza. Poszedł do nich jako przedstawiciel bloku nazwanego swoim imieniem, ale w czasie wyborów aktywnie wspierał go „ochroniarz Medwedczuka” Wiktor Chornyi.  
Pomimo oczywistego, wręcz rażącego uprzedzenia do sił prorosyjskich, na początku agresji na pełną skalę Saldo próbował flirtować z nastrojami chersońskiego ludu, opowiadając historie o swoim proukraińskim. Nawet „przejechał” swojego przyszłego „zastępcę” Kyrila Stremousova.
Jednak już 26 kwietnia okupanci mianowali Saldo „szefem administracji Chersoniu i regionu”.
Na jego „pozycji” wszystko nie poszło tak, jak chciał. W tym czasie podjęto na nim kilka prób , ciągle krążyły pogłoski o śmierci, nosicielstwie, innych chorobach, zatruciach i leczeniu w Moskwie.
W ostatnim filmie z Rosji , w którym zaprzeczył, że umarł, Saldo powiedział, że jest aktywnie zaangażowany w „kwestie budżetowe”.
Jednak według rosyjskich środków masowego przekazu, to właśnie za defraudację tego budżetu, a raczej pieniędzy, które Rosjanie przekazali na pracę „władz” w Chersoniu, chcą go zmienić na inna kolaborantke  Katerynę Gubariewą,

Kyrylo Stremousov
Stanowisko w zawodzie: „zastępca szefa administracji obwodu chersońskiego”
Okupacja przed okupacją: działacz prorosyjski
Doświadczenie polityczne: członek partii SPU i Derżawa
Stosunki z Rosją przed okupacją: członek partii prorosyjskich, organizator akcji prorosyjskich
Jeśli Saldo jest najbardziej publiczną postacią od czasu swojego udziału w ukraińskiej polityce, to nasza kolejna postać dąży do tego, by stać się najbardziej znaną już pod okupacją.
Stremousov nagrywa filmy na prawie każdą okazję. Pracując dla okupantów groził „dysydentom” w Chersoniu rosyjskim więzieniem, pospiesznie przeprowadził „spis ludności” , zakazał hrywny i wprowadził rubla, stale groził albo zorganizowaniem „referendum”, albo po prostu „dołączeniem” do Chersoniu Obwód do Federacji Rosyjskiej. 
Takie działanie nie jest dla współpracownika czymś dziwnym. Całe swoje publiczne (jeśli można tak to ująć) życie, był stale uwikłany w skandale.

Ten 45-letni mieszkaniec Donbasu pojawił się w regionie Chersoniu w połowie 2000 roku, gdzie najpierw prowadził firmę sprzedającą paszę dla ryb za granicą, a później kierował Inspekcją Ryb Heniche.
W 2009 roku wraz z Ustinem Maltsevem założył w Chersoniu agencję informacyjną „Tavria-News”, choć tej struktury trudno nazwać dziennikarską. Był raczej wykorzystywany jako własna arena PR i przykrywka dla licznych publicznych występów Stremousova i jego współpracowników.
Jeśli mówimy o wszystkich skandalach, w których Stremousov „wyróżnił się”, będziemy musieli napisać osobny artykuł. Zaznaczamy tylko, że on i jego współpracownicy w różnym czasie zdołali pobić policjanta, włamać się do biura burmistrza Chersoniu, zorganizować atak na przedstawicieli SBU, zabłysnąć w pobiciu dziennikarza oraz w incydencie ze strzelaniną i rozpylanie gazu łzawiącego w klubie prasowym i włamywanie się na płatną plażę, grożąc pistoletem urazowym ochroniarza.
Wiele? To nie wszystko. Przez cały ten czas Stremousow otwarcie opowiadał się za siłami prorosyjskimi, organizując spektakle, takie jak prorosyjski wiec w Chersoniu 1 marca 2014 r., w dniu, w którym Putin wypowiedział wojnę Ukrainie; mówił o „amerykańskich laboratoriach biologicznych” na Ukrainie i był częścią lub współpracował z siłami prorosyjskimi. Wśród nich obecnie zakazane są Socjalistyczna Partia Ukrainy, Derżawa, OPZZ i inne.
Biorąc pod uwagę wymienione powyżej „wyczyny”, pytanie, gdzie SBU cały czas szukała, wydaje się bardziej niż retoryczne.I dlaczego dopiero teraz SGO zabrala sie za niego.

Jedno jest pewne
Ich dni sa policzone a kara za zdrade jest tylko jedna.Dziurka na czole i dwa metry pod ziemia.co ma obiecane a SGO dotrzymuje slowa