Święty Jan Paweł II - Wielki

17 lat temu, 2 kwietnia 2005 r., w Watykanie zmarł papież św. Jan Paweł II, wielki Polak – Karol Wojtyła. Był on uosobieniem epoki, w której przyszło mu żyć, oraz świadkiem historycznych wydarzeń, które ukształtowały jego światopogląd i postawę. Piętno na jego życiu odcisnęła również II wojna światowa – właśnie w tym okresie rozpoczął studia uniwersyteckie, odkrył swój talent literacki i wybrał drogę powołania kapłańskiego.

Św. Jan Paweł II a właściwie Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach (niedaleko Krakowa) jako drugi syn Karola Wojtyły seniora i Emilii z Kaczorowskich. Miał starszego o 14 lat brata Edmunda, a jego siostra Olga zmarła tuż po urodzeniu. W domu Wojtyłów panowała religijna atmosfera, a oni sami cieszyli się szacunkiem wśród mieszkańców.

W 1942 roku Wojtyła podjął decyzję o wstąpieniu do tajnego seminarium duchownego. Rano asystował przy mszy księciu metropolicie Adamowi Sapiesze, a potem pracował w „Solvayu”.

Po wojnie, w sierpniu 1946 roku Wojtyła ukończył celująco czteroletnie studia teologiczne. 1 listopada z rąk kardynała Sapiehy otrzymał święcenia kapłańskie. 15 listopada udał się do Rzymu, aby podjąć studia na Papieskim Uniwersytecie Dominikańskim – Angelicum. W Rzymie uczestniczył we mszy św. celebrowanej przez Ojca Pio. Według relacji niektórych osób Ojciec Pio przepowiedział Karolowi Wojtyle, iż obejmie on Tron Piotrowy.

W lipcu 1958 roku nadeszła z Rzymu decyzja Piusa XII dotycząca powołania Wojtyły na biskupa pomocniczego archidiecezji. Mając 38 lat, Karol Wojtyła został najmłodszym polskim biskupem. Jego Nowy krakowski biskup przyjął za dewizę słowa: „Totus Tuus” (Cały Twój), zaczerpnięte z pism Ludwika Marii Grignon de Montforta, które oznaczały całkowite oddanie się w opiekę Maryi i poprzez nią Chrystusowi. Pozostały one także dewizą papieża Jana Pawła II.
30 grudnia 1963 r. papież Paweł VI poinformował bp. Wojtyłę telefonicznie o nominacji na stanowisko arcybiskupa metropolity krakowskiego. Komunistyczne władze Polski, które uprzednio odrzuciły szereg kandydatur wysuniętych przez prymasa Stefana Wyszyńskiego, zaaprobowały biskupa Wojtyłę. Uważały bowiem błędnie, że nie będzie się interesował kwestiami politycznymi i uda się go skłócić z Prymasem. Arcybiskup Wojtyła aktywnie uczestniczył w kolejnych sesjach Soboru Watykańskiego II, który zakończył się w 1965 r., jednocześnie angażował się w przygotowania do obchodów Millenium Chrztu Polski.

26 czerwca 1967 roku papież Paweł VI mianował abp. Wojtyłę kardynałem. Mimo ciążących na nim obowiązków nie zaniedbywał Krakowa. Zorganizował sprawny system nauczania religii poza szkołą, prowadził spotkania dla par i małżeństw. Z tych spotkań narodził się Instytut Rodziny, który po latach stał się integralną częścią Papieskiej Akademii Teologicznej.

Pontyfikat Jana Pawła II trwał 26 lat i 5 miesięcy (trzeci pod względem długości w historii). Papież Polak wprowadził Kościół w nowe tysiąclecie, przyczynił się do obalenia systemu komunistycznego, podróżował z orędziem pokoju po całym świecie, bronił praw rodziny i dzieci nienarodzonych, troszczył się o ubogich, chorych i starszych, zainicjował Światowe Dni Młodzieży, ogłosił nowy Kodeks Prawa Kanonicznego oraz Katechizm Kościoła Katolickiego, zawierzył cały świat Matce Bożej oraz Bożemu Miłosierdziu, spotykał się z wyznawcami różnych wyznań i religii.

Zmarł 2 kwietnia 2005. W ceremonii pogrzebowej uczestniczyły delegacje z ponad 150 państw, a w Polsce ogłoszona została sześciodniowa żałoba narodowa. Proces beatyfikacyjny Jana Pawła II rozpoczął się miesiąc po jego pogrzebie, z pominięciem tradycyjnego pięcioletniego okresu oczekiwania. Został beatyfikowany 1 maja 2011, po czym 27 kwietnia 2014 został kanonizowany, równocześnie z papieżem Janem XXIII. Wydarzenie to przeszło do historii Kościoła z powodu ogłoszenia świętymi dwóch papieży w obecności dwóch biskupów Rzymu – urzędującego Franciszka i emerytowanego Benedykta XVI.

Odbył:
104 zagraniczne podróże apostolskie (poza Włochy), odwiedził 129 narodów,
146 podróży na terytorium Włoch (poza Rzym i Castel Gandolfo),
748 wizyt w Rzymie i diecezji rzymskiej oraz w Castel Gandolfo.
Opublikował liczne dokumenty:
14 encyklik
14 adhortacji apostolskich
11 konstytucji apostolskich
45 listów apostolskich
31 Motu Proprio
Ponadto w czasie podróży apostolskich miał 3288 zaplanowanych przemówień.
Beatyfikował i kanonizował Sługi Boże z całego świata:
Liczba beatyfikowanych – 1338;
Liczba kanonizowanych – 482 kanonizacji.

Zainicjował ważne wydarzenia dla życia Kościoła:
Światowe Dni Młodzieży – 19 odbyło się za Jego pontyfikatu, z tego 7 Międzynarodowych.
Światowe Dni Modlitw o Pokój – ogłaszał 5-krotnie, pierwszy raz 27 października 1986 r. w Asyżu z udziałem 47 delegacji reprezentujących Kościoły i wspólnoty chrześcijańskie oraz 13 religii niechrześcijańskich.
Lata jubileuszowe: Rok Święty Odkupienia (III 1983- IV 1984), Rok Maryjny (VI 1987-VII 1988), Rok Rodziny (1994), Wielki Jubileusz Roku 2000 (poprzedzony trzyletnimi przygotowaniami), Rok Różańca (X 2002 – X 2003), Rok Eucharystii (X 2004 –X 2005)
Światowe Spotkania Rodzin– 4 z nich odbyły się za Jego pontyfikatu; pierwsze w 1994 r. (Rok Rodziny) w Rzymie, następnie w Rio de Janeiro (1997), Rzymie (2000) i w Manili na Filipinach (2003).
Odbywał spotkania i audiencje z różnymi ludźmi:
Oficjalne i nieoficjalne spotkania z głowami państw i premierami – ponad 1600
Liczba audiencji generalnych – 1164, brało w nich udział 17 665 800 ludzi z całego świata

Karol Wojtyła był także autorem licznych utworów literackich,
Dramatów:
Hiob. Drama ze Starego Testamentu (Kraków 1940), w: Karol W o j t y ł a, Poezje i dramaty, Kraków 1979, s. 264-318.
Jeremiasz. Drama narodowe we trzech działach (Kraków 1940), w: Karol W o j t y ł a, Poezje i dramaty, Kraków 1979, s. 319-376.
Promieniowanie ojcostwa (Misterium) (1940), [kryp. Stanisław Andrzej Gruda], pierwodruk: „Znak” 31(1979) nr 11(305), s. 1119-1145; w: Karol W o j t y ł a, Poezje i dramaty, Kraków 1979, s. 228-257

Wierszy:
Magnifikat – Hymn (Kraków 1939, wiosna-lato), w: Karol W o j t y ł a, Poezje i dramaty, Kraków 1979, s. 261-263; Karol W o j t y ł a, Adam B u j a k, Renesansowy psałterz (Księga słowiańska). Poezje słowem i światłem pisane, Kraków 1999, s. 93-97.
Sonety – Zarysy (Kraków wiosna 1939), w: Karol W o j t y ł a, Adam B u j a k, Renesansowy psałterz (Księga słowiańska). Poezje słowem i światłem pisane, Kraków 1999, s. 19-38.
… a gdy przyszedł Dawid do ziemi – macierzy swej (1939), w: Karol W o j t y ł a, Adam B u j a k, Renesansowy psałterz (Księga słowiańska). Poezje słowem i światłem pisane, Kraków 1999, s. 43-46.
Symphonie – Scalenia, w: Karol W o j t y ł a, Adam B u j a k, Renesansowy psałterz (Księga słowiańska). Poezje słowem i światłem pisane, Kraków 1999, s. 51-91.
Ballada wawelskich arkad. Poemat symfoniczny, w: Karol W o j t y ł a, Adam B u j a k, Renesansowy psałterz (Księga słowiańska). Poezje słowem i światłem pisane, Kraków 1999, s. 101-106.

Pełna bibliografia Karola Wojtyły dostępna jest pod linkiem https://www.kul.pl/16513.html

Karol Wojtyła był także autorem dramatu na podstawie którego zrealizowano film „Przed sklepem jubilera” link do filmu:
 https://m.youtube.com/watch?v=...

Zdaniem socjologów „Pokolenie JP2” jest „swoistą metaforą” odzwierciedlającą – zarówno indywidualne, jak i zbiorowe – „tęsknoty Polaków do bycia lepszymi”. A ponieważ większość z nas, żyjących w czasie pontyfikatu Jana Pawła II, w większym lub mniejszym stopniu dąży do tego, by stać się lepszymi – ludźmi, rodzicami, pracownikami itd. – wszyscy mamy prawo nazywać się Pokoleniem JP2!

Młode pokolenie Polaków po 1989 r. nazywane jest albo Pokoleniem T, czyli Pokoleniem Transformacji, albo Pokoleniem Nic, co oznacza – za młody, aby zająć atrakcyjne stanowisko, za stary, aby doczekać się efektów transformacji ustrojowej, czyli Nic. Młode pokolenie określane jest również jako generacja R – to skrót wartości, jakimi chcą się kierować młodzi ludzie. Gdyby je ująć w postaci hasła reklamowego, mogłoby ono brzmieć „4 razy R” – rodzina, rynek, religia, rozsądek. Młodzież doby Internetu jest nazywana także „net generation” albo „sieciakami”. Wreszcie młodych ludzi określa się jako Pokolenie JP2 – to ludzie, dla których Jan Paweł II stanowi punkt odniesienia.

Jeśli chodzi o dziedzinę życia moralnego, młode pokolenie niechętnie przyjmuje głoszone przez Kościół zasady moralne. Taka postawa najbardziej uwidacznia się w sprawach pożycia przedmałżeńskiego. Młodzi ludzie czują się bardziej „kreatorami” niż adresatami norm moralnych. W swoim zachowaniu kierują się często zasadą: „bo lubię”, „bo jest wygodnie dla mnie”.

Inaczej jest w przypadku aborcji. Życie w oczach młodego pokolenia posiada wciąż wielką wartość. Jeśli więc młodzi odrzucają wskazania Kościoła co do życia intymnego, to zwiększyła się grupa młodzieży przeciwna aborcji.
Młodzież początku XXI wieku nazywa się „młodością bez skrzydeł”. Młodzież ta nie ma wielkich ideałów. Nie pociągają jej wzniosłe wartości przebudowy świata, nie dąży do ustanowienia innego, lepszego ustroju społecznego. Młodzież lat 90. budowała organizacje pozarządowe, podejmowała działania społeczne w trzecim sektorze. Młodzież początku XXI wieku to pokolenie, które koncentruje się na własnej przyszłości.

Nie jest to pokolenie walczące, lecz omijające czy raczej minimalizujące aktywność w sferach, w których nie przynosi jej to bezpośredniej korzyści. To, co nie jest praktyczne, potrzebne na dziś, oddala na dalszy plan.

Niedościgniony wzór człowieka. Przebywając blisko Stwórcy nie wyprosi u Niego pokój dla nas i wszystkich ludzi.
 
 
Źródło : Regionalny Ośrodek Debaty Międzynarodowej w Szczecinie, niedzielapl, www.miesiecznik.znak.com.pl,//...