Witaj: Niezalogowany | LOGOWANIE | REJESTRACJA
Katyń - zbrodnia i kłamstwo
Wysłane przez Tezeusz w 30-03-2022 [08:32]
29 marca 1943 r w Katyniu rozpoczęły się prace ekshumacyjne w Katyniu. ,,POLSKIE SERCE PĘKŁO -KATYŃ 1940" Polecam film w komentarzu, to polecam go obejrzeć .Dla Stalina wykształceni, Polacy patrioci byli ziarenkiem, które gdziekolwiek rzucisz, wykiełkuje tam Polska.
Stalin mówił-Dlatego trzeba było ich zlikwidować. Wyrwać z korzeniami aby nie wzrośli i nie budowali Polski.
Po niespodziewanej, brutalnej napaści Związku Sowieckiego na Polskę 17 września 1939 r do niewoli trafiło ponad 250 tysięcy oficerów i żołnierzy Wojska Polskiego. Wiele tysięcy żołnierzy i oficerów WP zostało zamordowanych w pierwszych dniach agresji.
NKWD szczególną uwagę poświęciło kadrze oficerskiej Wojska Polskiego, policji, służbom więziennym, Korpusowi Ochrony Pogranicza, żandarmerii i zwiadowi.
Wzięci do niewoli byli umieszczani początkowo w obozach przejściowych na terenach II Rzeczypospolitej, zajętych przez Armię Czerwoną i na terenach Ukraińskiej SRR.
W połowie listopada 1939 r zakończono selekcjonowanie, transport i rozmieszczenie jeńców polskich. 46 tysięcy żołnierzy i podoficerów zwolniono, a 180 tysięcy żołnierzy i podoficerów deportowano w głąb ZSRR, do obozów pracy w Republice Komi, do Kołymy, Nowej Ziemi, Workuty, Norylska, na Czukotkę i Kamczatkę.
Oficerów WP umieszczono w dwóch obozach, w Kozielsku i Starobielsku, a policjantów (oficerów, podoficerów i szeregowych), pracowników służb więziennych, żandarmów i wywiadowców w obozie w Ostaszkowie.
Wszystkie obozy mieściły się w zabudowaniach poklasztornych, które po rewolucji proletariackiej w 1917 roku zamieniono na więzienia dla przeciwników władzy sowieckiej.
W Kozielsku, przed likwidacją obozu przebywało 4500 oficerów, w Starobielsku – 3920, a w Ostaszkowie – 6570 jeńców.
Warunki pobytu w Ostaszkowie były znacznie gorsze niż w Kozielsku i Starobielsku, o czym świadczy ponad 90 zmarłych w czasie między zapełnieniem obozu a jego likwidacją.
W obozie ostaszkowskim umieszczono ludzi uważanych przez NKWD za szczególnie niebezpiecznych, a więc oficerów, podoficerów i szeregowych wywiadu, żandarmerii wojskowej, straży granicznej, służby więziennej oraz kilka tysięcy policjantów.
Poza tym w Ostaszkowie przebywało kilkudziesięciu księży i prawników oraz osadników wojskowych i ziemian.
3 kwietnia 1940 roku z obozu w Kozielsku wyruszył pierwszy transport jeńców kierowanych na egzekucję do Katynia. Dwa dni później rozpoczęła się likwidacja obozów w Starobielsku i Ostaszkowie.
Wysyłkę skazanych prowadzono na podstawie list dyspozycyjnych, które były przysyłane z Moskwy. Obóz starobielski był najmniej liczny.
Łącznie zgromadzono tam ok. 4 tys. polskich jeńców. Było wśród nich kilkuset lotników, wielu pracowników wojskowych instytucji badawczych, a także spora grupa duchownych-kapelanów różnych wyznań.
Wśród oficerów rezerwy znajdowało się kilkunastu profesorów i docentów wyższych uczelni, 400 lekarzy, po kilkuset prawników, inżynierów i nauczycieli, wielu literatów, dziennikarzy, działaczy stronnictw politycznych i organizacji społecznych.
W momencie likwidacji, w kwietniu 1940 r. w starobielskim obozie przebywało 8 generałów, a wśród nich m.in.: Stanisław Haller, Leon Bilewicz, Kazimierz Orlik-Łukowski, Piotr Skuratowicz.
Mord na polskich jeńcach w ZSRR był precyzyjnie zaplanowany i skrupulatnie przeprowadzony. Pozbawiła Polskę niemal połowę jej przedwojennego korpusu oficerskiego.
Bezlitośnie zgładzono najbardziej patriotyczną i oddaną Polsce ogromną rzeszę ludzi.
A następnie, gdy zbrodnia została odkryta, cynicznie - mimo oczywistych dowodów winy - przerzucono winę na innego agresora - Niemców. Decyzja o egzekucji polskich jeńców zapadła na najwyższym szczeblu sowieckich władz.
Podstawą było ściśle tajne pismo, które w marcu 1940 roku skierował do Józefa Stalina ludowy komisarz spraw wewnętrznych i szef NKWD Ławrientij Beria.
„W obozach dla jeńców wojennych NKWD ZSRS i w więzieniach zachodnich obwodów Ukrainy i Białorusi w chwili obecnej znajduje się :
duża liczba byłych oficerów armii polskiej, byłych pracowników policji polskiej i organów wywiadu, członków nacjonalistycznych, kontrrewolucyjnych partii, członków ujawnionych kontrrewolucyjnych organizacji powstańczych, uciekinierów i in.
Wszyscy są zatwardziałymi wrogami władzy sowieckiej, pełnymi nienawiści do ustroju sowieckiego” – przekonywał szef NKWD.
„Będący jeńcami wojennymi, oficerowie i policjanci, przebywający w obozach, usiłują kontynuować działalność kontrrewolucyjną, prowadzą agitację antysowiecką.
Wszyscy czekają tylko na wyjście na wolność, aby móc aktywnie włączyć się do walki przeciw władzy sowieckiej.
Organy NKWD w zachodnich obwodach Ukrainy i Białorusi wykryły szereg kontrrewolucyjnych organizacji powstańczych.
We wszystkich tych kontrrewolucyjnych organizacjach przywódczą rolę odgrywali byli oficerowie armii polskiej, byli policjanci i żandarmi” – dowodził Beria.
Według danych zawartych w piśmie Berii do Stalina, w obozach dla jeńców wojennych przetrzymywano (nie licząc szeregowców i kadry podoficerskiej): „14 736 byłych oficerów, urzędników, obszarników, policjantów, żandarmów, służby więziennej, osadników i agentów wywiadu – według narodowości: ponad 97 proc. Polaków”.
3 kwietnia 1940 r NKWD rozpoczęło likwidację obozu w Kozielsku, a dwa dni później obozów w Starobielsku i Ostaszkowie. Z Kozielska 4404 jeńców przewieziono do Katynia i zamordowano strzałami w tył głowy.
3896 jeńców ze Starobielska zabito w pomieszczeniach NKWD w Charkowie, a ich ciała pogrzebano na przedmieściach miasta w Piatichatkach.
6287 jeńców z Ostaszkowa rozstrzelano w gmachu NKWD w Kalininie, obecnie Twer, a pochowano w Miednoje. Łącznie zamordowano 14 587 osób.
Na mocy decyzji NKWD wymordowało także około 7,3 tys. Polaków przebywających w różnych więzieniach na terenach włączonych do Związku Sowieckiego.
Na Ukrainie rozstrzelano 3435 osób (ich groby prawdopodobnie znajdują się w Bykowni pod Kijowem), a na Białorusi około 3,8 tys. (pochowanych prawdopodobnie w Kuropatach pod Mińskiem).
Spośród jeńców z Kozielska, Starobielska i Ostaszkowa ocalała grupa 448 osób (według innych źródeł 395).
Byli to ci, których przewieziono do utworzonego przez NKWD obozu przejściowego w Pawliszczew Borze, a następnie przetransportowano do Griazowca.
W kwietniu 1943 r Niemcy odkrywają masowe groby w lasku katyńskim, a specjalna międzynarodowa komisja Czerwonego Krzyża, po ekshumacji ponad 4 tysięcy zwłok stwierdziła, że zbrodni dokonali Sowieci.
Rząd ZSRR kategorycznie zaprzeczył temu oskarżeniu, zerwał stosunki dyplomatyczne z polskim Rządem w Londynie, powołał własną komisję pod przewodnictwem Burdenki, a ta zgodnie z przewidywaniami oskarżyła o zbrodnię Niemców.
O jeńcach z obozów w Starobielsku i Ostaszkowie w tamtym czasie nic nie było wiadomo, choć powszechnie sądzono, że spotkał ich taki sam los.
Dojście do władzy Michała Gorbaczowa i rozpad ZSRR w 1991 roku doprowadził do ujawnienia straszliwej prawdy o losach jeńców z obozów w Starobielsku i Ostaszkowie.
Kreml przyznaje się do popełnienia zbrodni i obciąża nią Stalina i ludzi z nim związanych, nie przyjmując jednak za nią odpowiedzialności w oparciu o tezę: ”Nie ma ZSRR – nie ma odpowiedzialności”.
Celem wykrycia i ustalenia wszystkich okoliczności zbrodni zostaje podjęte śledztwo przez prokuratury Polski, Rosji, Ukrainy.
Ustalono miejsca zbiorowych mogił. Przeprowadzono częściowe ekshumacje. W kraju w wielu miastach wojewódzkich powstają Stowarzyszenia Rodzin Katyńskich, skupiających żyjących członków rodzin pomordowanych jeńców.
Na cmentarzach stawiane są pomniki dla uczczenia ofiar, w kościołach wmurowywane tablice pamiątkowe. Do mogił w Katyniu, Charkowie i Miednoje organizowane są pielgrzymki.
Staraniem Stowarzyszeń Rodzin Katyńskich i Rządu RP podjęte zostały działania w sprawie budowy cmentarzy wojennych w Katyniu, Miednoje i Charkowie.
4 Czerwca 1995 roku w Katyniu, w obecności Prezydenta RP i 11 czerwca 1995 roku w Miednoje w obecności Ministra MSW RP zostały wmurowane kamienie węgielne pod przyszłe cmentarze.
,,POLSKIE SERCE PĘKŁO -KATYŃ 1940" Film który musicie obejrzeć Poezja, obrazy z muzeum Katyńskiego, a nade wszystko fragment nagrodzonej I miejscem pracy. Nie da się powstrzymać łez, nie da się powstrzymać bólu serca oglądając ten film...
Polecam, jeśli macie ochotę na chwile ogromnego wzruszenia i na spacer po Muzum Katyńskim...MUSICIE TO OBEJRZEĆ
-------------------------------
https://m.facebook.com/story.p...(link is external)
https://opinie.wp.pl/zbrodnia-...(link is external)
dzieje.pl/aktualnosci/zbrodnia-katynska
https://pl.wikipedia.org/wiki/...(link is external)ńska
Komentarze
30-03-2022 [07:20] - Tezeusz | Link: Co się zmieniło ? nic dalej
Co się zmieniło ? nic dalej czerwone bydło morduje dzieci, kobiety starców. Bandyci ludobójcy - banda mordercy karakana putka.
30-03-2022 [11:11] - u2 | Link: do obozów pracy w Republice
do obozów pracy w Republice Komi, do Kołymy, Nowej Ziemi, Workuty, Norylska, na Czukotkę i Kamczatkę.
Mój kolega często mówił, że w czasach stalinowskich popularne było określenie Kołyma, Workuta, Karaganda.
http://gulag.info.pl/historia-...(link is external)
Workuta, podobnie jak Kołyma, Norylsk, Karaganda, jest przykładem dużego regionu przemysłowego ZSRR zbudowanego na pracy niewolniczej więźniów. Workutłag był częścią wielkiego systemu obozowo-przemysłowego w Republice Komi i ważnym segmentem gospodarki ZSRR. W Workucie przez dwadzieścia pięć lat (1931-1956) więźniowie, zesłańcy i ludzie przymusowo osiedleni po odbyciu wyroków zbudowali od podstaw, na niezamieszkanych terenach, jedno z największych zagłębi węglowych w Związku Radzieckim: dwadzieścia dwie kopalnie węgla, infrastrukturę przemysłową, elektrownie, drogi, linie kolejowe, miasto Workutę i aglomerację piętnastu osiedli górniczych w tundrze: Rudnik, Gorniackij, Żeleznodorożnyj, Oktiabrskij, Komsomolskij, Siewiernyj, Chalmer-Ju, Mulda, Zapolarnyj, Promyszlennyj, Cementozawodskij, Worgaszor, Sowieckij, Jur-Szor i Zapadnyj.
30-03-2022 [21:13] - Kaczysta | Link: Jedną z ostatnich Ofiar
Jedną z ostatnich Ofiar Katynia był Śp.Ksiądz Stefan Niedzielak,zgładzony przez płatnych zdrajców,pachołków Moskwy z "Komanda Śmierci" SB w styczniu 1989r. za głoszenie prawdy o Zbrodni Katyńskiej.
Wieczna Chwała Bohaterom !