Warszawskiej Syrenie dała swoją twarz, Powstańczej serce

„Warszawskiej Syrenie dała swą twarz, Powstańczej Warszawie oddała swe życie”

108 lat temu, 24 marca 1914 r. urodziła się Krystyna Krahelska, harcerka, poetka, żołnierz Armii Krajowej, autorka jednej z najpopularniejszych piosenek Polski Walczącej "Hej, chłopcy, bagnet na broń!"

W czasie okupacji mieszkała w Warszawie, od 1940 r. w Pieszej Woli koło Włodawy, potem w Puławach (tam pracowała jako laborantka w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego); od 1942 r. znów zamieszkała w Warszawie. W kwietniu 1943 r. przeniosła się do Włodawy, gdzie razem z matką opiekowała się ciężko pobitym w czasie bandyckiego napadu i leczonym w szpitalu ojcem, a następnie podjęła w tym szpitalu pracę pielęgniarki. W marcu 1944 r. przeniosła się w ślad za rodzicami do Krakowa, a w lipcu tego roku wróciła do Warszawy.

Wiersze i piosenki pisała od 1928 r. Najbardziej znaną swoją piosenkę "Hej, chłopcy, bagnet na broń!" napisała w styczniu 1943 r. dla żołnierzy "Baszty", a odśpiewała im na tajnym koncercie w lutym 1943 r. w mieszkaniu podporucznika czasu wojny "Michała" Ludwika Bergera przy ul. Czarnieckiego 39/41. Stała się ona najpopularniejszą piosenką żołnierską Polski Walczącej i Powstania Warszawskiego. Tekst opublikowano po raz pierwszy na łamach konspiracyjnego pisma "Bądź Gotów" (20.09.1943 nr 21), a następnie przedrukowano kilkakrotnie w prasie powstańczej oraz w dwóch konspiracyjnych antologiach "Pieśni Podziemne" (1944) i "Śpiewnik B.Ch" (październik 1944), a także w wielu antologiach powojennych. W czasie okupacji znane były i śpiewane także jej dwie wcześniejsze (napisane w latach 1941-42) piosenki "Kołysanka" (inny tytuł "Kołysanka o zakopanej broni") i "Kujawiak" (inne tytuły "Kujawiak konspiracyjny", "Kujawiak partyzancki") oraz wiersze: "Modlitwa" i "Wiersz o Tobruku".

Została ciężko ranna w piersi w pierwszym dniu Powstania, 1 sierpnia 1944 r. na Polu Mokotowskim podczas odwrotu po nieudanym ataku na Dom Prasy przy ul. Marszałkowskiej 3/5.
Ranną "Danutę" podniósł patrol sanitarny. Nieprzytomną przeniesiono na punkt sanitarny przy ul. Polnej 34. Operowana tuż przed północą, zmarła 2 sierpnia 1944 o czwartej nad ranem.

Pochowana w ogródku na posesji Polna 36. Po ekshumacji zwłok w dniu 9 kwietnia 1945 roku, została pochowana na cmentarzu Służewieckim, przy ulicy Renety, przy kościele Św. Katarzyny. Na pogrzebie była profesor Ludwika Nitschowa. Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (1944 - pośmiertnie), Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska, Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami (1944 - pośmiertnie)

Cześć i Chwała Bohaterom


Żródło :
https://www.1944.pl/pows…