Moskiewskie ciągoty Bronisława Komorowskiego

I nie chodzi wcale o publiczne manifestowanie szczególnych względów wobec tego mocarstwa, chociaż i takie można by znaleźć w tych mijających pięciu latach, ale o to, co Józef Tischner nazywał kiedyś "homo sovieticus"*, a co w przypadku Bronisława Komorowskiego objawiło się przy okazji wprowadzania ustawy o in vitro, a bardzo wyraźnie we wzmożonym. w ostanim czasie, rozdawnictwie medali i awansów. Inaczej mówiąc, znaczenie ludzi jako swoich. Dokładnie takie samo  jak w Moskwie. I podobne do tego, co dzikie zwierzęta robią w naturze ze swoimi terenami łowieckimi. Szczery demokrata nie pomyślał o tym, że w żadnym demokratycznym państwie nie przyszłoby nikomu do głowy takie cóś, że człowiek, prócz Boga, żony, czy męża może jeszcze należeć do urzędnika państwowego i jego kolegów.

Zbliża się rocznica Porozumień Sierpniowych, więc - w duchu tego sowieckiego obyczaju - Bronisław Komorowski przesunął kalendarz o trzy tygodnie, żeby jeszcze w ostatnich godzinach swojego urzędowania zdążyć zawiesić kika medali. Ażeby nikt nie miał wątpliwości, co do charakteru tego wieszania medali,  to jego koledzy i koleżanki w głosowaniu na RPO uwalili panią Zofię Romaszewska - ostanią już chyba damę SOLIDARNOŚCI - tylko dlatego, że jako wolna i niezależna należy tylko do siebie.

 Niestety nie starczy czasu na to, żeby poobwieszać wszystkich, więc może niech pan prezydent zabierze pudło z medalami do Ruskiej Budy i tam dokończy to, czego nie zdążył zrobić w Belwederze. Na  początek może parę kndydatur, o których nie tylko on powinien pamiętać: na przykład pan Kunert, za obelisk ku czci bolszewików postawiony w  miejscu, gdzie ci  zastrzelili księdza Skorupkę, czy pani warszawska konserwator, za wpisanie na listę zabytków znaku wiecznej zależności od Moskwy - Pałacu Kultury i Nauki im. Józefa Stalina. Repliki moskiewskiego drapacza chmur, nazwanej darem, chociaż płaciliśmy za każdą deskę z rusztowania i za każdą parę onuc rosyjskich budowlańców.

*http://portalwiedzy.onet…