Matka Chrystusa doznaje uwielbienia jako Królowa wszystkiego. Ta, która przy zwiastowaniu nazwała siebie służebnicą Pańską, pozostała do końca wierna temu, co ta nazwa wyraża. Przez to zaś potwierdziła, że jest prawdziwą uczennicą Chrystusa, który tak bardzo podkreślał służebny charakter swego posłannictwa: Syn człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu. W ten sposób też Maryja stała się pierwszą wśród tych, którzy służąc Chrystusowi w bliźnich, przywodzą braci swoich pokorą i cierpliwością do Króla, któremu służyć znaczy królować, i osiągnęła w pełni ów stan królewskiej wolności, właściwy dla uczniów Chrystusa: służyć - znaczy królować!(Redemptoris Mater, 41)
Oto Ty, zawsze wierna Panu służebnico,
pierwsza pośród posłusznych woli Najwyższego,
królujesz niebu, ziemi miłości krynico.
W niezliczonych ołtarzach Twoje święte lico
króluje rzeszom wiernych padołu ziemskiego.
Oto Ty, zawsze wierna Panu służebnico!
Wieżo z kości słoniowej, najczystsza dziewico!
Trwasz na straży czystości, ładu moralnego,
królujesz niebu, ziemi miłości krynico.
Lustro sprawiedliwości, mądrości stolico!
Wytyczasz ścieżki prawdy dla ludu swojego.
Oto Ty, zawsze wierna Panu służebnico!
Przybytku pobożności, pokoju strażnico!
Przychylasz ludziom nieba i chronisz od złego.
królujesz niebu, ziemi miłości krynico.
Pocieszycielko, błagań naszych powiernico!
Miej w opiece lud wierny Kościoła Świętego!
Wszak to Ty, zawsze wierna Panu służebnico
królujesz niebu, ziemi miłości krynico.
