To chyba dobrze, że wciąż tęsknimy do spraw najprostszych: prawdy, uczciwości, miłości, bezpieczeństwa, solidarności, sprawiedliwości... Wiem, że dla niektórych słowa te brzmią archaicznie, jakby z innej epoki...
To bardzo źle, że oprócz tej nostalgii za „normalnością” nie robimy nic, by tę normalność przywrócić. W dniu, w którym ubecki prokurator odpowiedzialny za skazanie na śmierć siedemnastoletniej „Inki” chowany jest z honorami wojskowymi – wszelkie dywagacje na temat polskiego państwa prawa nie mają sensu...
W czasach hitlerowskiej okupacji narodowe zapotrzebowanie na sprawiedliwość zdeterminowało powstanie Armii Krajowej i konspiracyjnych struktur państwowych. Formuła: „W IMIENIU POLSKIEGO PAŃSTWA PODZIEMNEGO...” spędzała sen z powiek wszelkiej maści zdrajcom i kolaborantom. Wielu z nich usłyszało ją po raz ostatni w życiu. I to były jedyne przypadki ukarania winnych za zbrodnie popełnione przeciw Rzeczypospolitej i jej obywatelom. Stalinowski terror przez lata wściekle tropił i mordował żołnierzy wyklętych – ostatni bastion polskości i prawa. I dopiął swego! A „gruba kreska” ostatecznie przekreśliła nadzieję na sprawiedliwy wyrok dla czerwonych bestii...
Dziś, po latach, w kraju, w którym „polskość to nienormalność” ubeccy siepacze i narodowi zaprzańcy wszelkiej maści umierają w dobrobycie i ze starości. Jako wojujący ateiści nie przejmują się zbytnio Sądem Ostateczny. Oni boją się tylko ludzkiego osądu. A ten jest jednoznaczny – pochować z honorami...
No, ale jeśli narodowi jest z tym dobrze, nie rozdzierajmy szat... Chcącemu nie dzieje się przecież krzywda...
Z cyklu PRO PUBLICO BONO – kolejna odsłona na temat:
KOPACZE
Nie wiem, jak to się stało... Kto mi wytłumaczy,
Skąd nagle taki wysyp rządowych „kopaczy”?...
Jedni za piłką gonią, kopiąc co sił w nogach –
Miast budować dobrobyt. Przemysł, armię, drogi...
Inni zaś, pod Smoleńskiem – łopatami w ziemi –
Na metr zrywają glebę ... A może i głębiej...
Nadto wszyscy dziś wszystkich podkopują skrycie;
Świetnie im to wychodzi. Rzekłbym – znakomicie!
Każdy wie, że „kopacze” żyją jak krezusy:
Diety, pensje, dotacje, odprawy, bonusy...
(Zwykły Polak zaś skrycie siniaki rozciera...
Od kopania po kostkach... Lub czterech literach...)
Kraj wzdłuż i wszerz skopany w upadku się chyli.
„Kopacze” temu winni? Czyżbym się nie mylił?
Co robić? Jak im uciec? Tematy przyziemne...
Wykopać garść korzonków? Czy topór wojenny?
Szukać szczęścia w Londynie? Albo na dnie szklanki?
Może transzeje drążyć? Lub raczej ziemianki?
Jesień – to czas wykopków... Wiecie, co oznacza?
Naród do urn się uda... Wykopie „kopaczy”!
Z cyklu – znalezione w sieci – „Chłopaki! Schodzę do podziemia...” wg pomysłu Tadeusza Buraczewskiego. Ostrzegam przed dosłownym rozumieniem tego tekstu; żyjemy dziś w zupełnie innym Matriksie...
https://www.youtube.com/…
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 2837
Coś wątpię, że Naród wykopie "kopaczy"
Mądrość etapu od pogrzebu Jaruzelskiego się zmieniła. Do Koszalina wytyczne nie dotarły ;-)