Świadectwo Ojca, zawarte w głosie, który pochodzi z nieba, ma miejsce u samego początku misji mesjańskiej Jezusa z Nazaretu (chrzest w Jordanie). Powtarza się ono w momencie poprzedzającym mękę oraz cały paschalny finał tej samej misji: w momencie przemienienia. (…) Temu „przemienieniu” towarzyszy ukazanie się Eliasza z Mojżeszem, „którzy rozmawiali z Jezusem”. Gdy zaś Apostołowie, „przestraszeni” takim przebiegiem wydarzenia, równocześnie wyrażają pragnienie, aby je przedłużyć i utrwalić („dobrze nam tu być”), wówczas „zjawił się obłok, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!»” (por. Mk 9,2-7). Głos Ojca stanowi niejako potwierdzenie z góry tego, co już dojrzewało w świadomości uczniów. Jezus chciał, ażeby na podstawie znaków i słów wiara w Jego Boskie posłannictwo i synostwo zrodziła się w świadomości Jego słuchaczy niejako z wewnętrznego objawienia, które daje sam Ojciec (...) Jeśli Ojciec potwierdza objawienie wewnętrzne o Bożym synostwie Chrystusa: To jest Syn mój umiłowany, to zdaje się zarazem tym świadectwem przygotowywać tych, którzy już uwierzyli, do wydarzeń zbliżającej się Paschy.(Katecheza środowa, 27 maja 1987)
Dobrze, że tu jesteśmy w obłoku świetlanym.
Ojciec wybranym uczniom objawia Mesjasza:
z Mojżeszem i Eliaszem Syn umiłowany.
Oto przedsionek nieba, raj oczekiwany,
do którego Syn Boży nas wszystkich zaprasza,
byśmy się radowali w obłoku świetlanym.
Objawił się Zbawiciel swym uczniom oddanym,
aby się umocniła wątła wiara nasza.
Z Mojżeszem i Eliaszem Syn umiłowany.
Znajdź przystań, gdy wichrami cały świat targany,
w niej Pomazaniec wszelkie złe duchy odstrasza.
Jak dobrze żyć miłością w obłoku świetlanym!
I ty na górę Tabor jesteś zapraszany!
Po jej zboczach beztrosko jak baranek hasaj,
a twą radość podzieli Syn umiłowany.
Tylko przemień swą duszę w grzechu uwikłaną
i promieniuj miłością w tych niełatwych czasach.
Zakosztuj uniesienia w obłoku świetlanym,
gdzie zaprasza cię Boga Syn umiłowany.