Chrześcijanie

"Ile z tego jestestwa jest na chwałę Wiecznego, ile zaś na użytek "tu i teraz"?"
Ważne  - ile jest we mnie, a nie w innych. Ci inni odpowiadają sami za siebie.
A Bogu trzeba tylko bezgranicznie zaufać, ale to jest akurat najtrudniejsze...

wiara jest łaską, a od człowieka zależy tylko to czy jej pragnienie, czy też odrzuca wskazujące ją "drgnienia serca".

Tak to widzę : popatrzyliśmy sobie, porzucaliśmy sobie, pobawiliśmy się i jak „przestało się ruszać”, to odeszliśmy do własnych „konkretnych” spraw ( jak się nam wydaje ), pozostawiając niepotrzebny już  teraz Obiekt naszych „zabaw”, samemu sobie.
A poważniej : to prawda, krzyż skupia wokół siebie wszystkich nieszczęśników, nieudaczników, wszystkie kaleki ( podług  perspektywy tak zwanego „świata” naturalnie ). Jest to często miejsce ostatniego azylu wszystkich poranionych.
Synonim jedynej pewności.
Ale krzyż jest, od samego początku, także miejscem rozrywkowym dla wszystkich innych. Punktem kulminacyjnym wielkiego show , podobnie jak walki gladiatorów, późniejsze  łamanie kołem, autodafe, czy niedawne „igrce” na Krakowskim Przedmieściu… Sposobem na zabicie nudy , miałkości codziennych przeżyć i nijakości własnego ja.
Synonimem głupoty, opartej  o nierealne ideały.
Wszyscy zaliczamy się do jednych i drugich jednocześnie, a dzielą nas tylko etapy życia i świadomości.
Serdecznie pozdrawiam, chociaż nie rozpoznaję Nicka :)