A KARAWANA IDZIE DALEJ...

      Znudzony codzienną, powtarzalną lekturą gazet opiniotwórczych włączyłem telewizor. Rutynowo, na pamięć przeleciałem przez kanały informacyjne. To samo...

       WSZYSCY NARAZ TŁUMACZĄ WSZYSTKIM, ŻE NIE SĄ WIELBŁĄDAMI...    

       Wyłączyłem TV i wyrzuciłem pilota do kosza na śmieci. Podszedłem do lustra. Przypatrując się sobie dokładniej dostrzegłem coś jakby garby, wyzierające zza moich pleców. Pokiwałem ze smutkiem głową...

       „Pora na ciebie, stary, sentymentalny dromaderze” – rzuciłem do swego odbicia. I poczłapałem przez pustynię, prosto w słońce. Wiatr przywiewał mi z oddali strzępy urywanych słów; zrozumiałem tylko koniec zdania: „...a karawana idzie dalej...”
 
       ... Przyspieszyłem kroku, przeszedłem w galop. Już po chwili dołączyłem do stada. Po drodze mijaliśmy wystające z piasku pożółkłe i delikatne kości lemingów, bielejące skoliozą szkielety MWzDM, niewielkie, dziecinne wręcz czaszki wykształciuchów...

            Stary przewodnik popatrzył na mnie z dobrotliwym uśmiechem; z jego oczu wyzierała życiowa mądrość i doświadczenie. „Widzisz....” – powiedział – „Im do końca wydawało się, że znają drogę do Oazy...”...
 
           Ruszyliśmy dalej za przewodnikiem stada, starając się nie patrzeć na falujące nad gorącymi wydmami fatamorgany...

Lech Makowiecki

P.S. Wciąż sobie obiecuję, że kiedyś pokończę wszystkie pozaczynane projekty... Póki co udaje mi się finalizować tylko małe formy, zajmujące mi raptem jeden wieczór... Jak chociażby poniższa, gorzka  rymowanka...

         WSZYSTKO JUŻ MOŻNA...

Można tu sprzedać wszystko: godność, honor, sławę...
Można zamienić świętość na jurną zabawę...

Można kajać się za nic, stać w pokutnym worku,
Rodowe srebra oddać (za garstkę paciorków)...

Można już groby ojców tańcem sponiewierać...
Można (za garść srebrników) opluć bohatera...

Można zaprzeć się wiary... Nową wiarę stworzyć...
Można kraść... Można kłamać... Można cudzołożyć...

Można krzyże usuwać... Można je podeptać...
Można zakrzyczeć chórem tych, co modły szepczą...

Można dzieci ogłupiać, demoralizować...
Można – wszystko, co wstrętne –  zalegalizować...

Można już rękę podać tym, co donosili...
(I wytłumaczyć można, że nic nie szkodzili)...

Można katów przewiny do archiwum złożyć...
Można ofiary wyśmiać.. Znowu upokorzyć...

Można „wybierać przyszłość”... Względnie „tu i teraz”...
(Tych, co myślą inaczej –  wyzwać od moherów)...

Można wynieść na cokół łotra; cóż to szkodzi?...
Nie wstyd, by znów rządzili k..wa oraz złodziej...*

Można z „ludźmi honoru” siadać do kolacji,
Zabić też można kogoś (zwłaszcza, gdy ma rację)...

A potem zbrodnię można odciąć grubą kreską,
Zdać się na sprawiedliwość (po śmierci) niebieską...

Można (nawet wypada) być dzisiaj „na haju”,
By bez żalu pożegnać wolność swego kraju...

Można (jak i należy) obśmiać dziś Ojczyznę...
Można (trzeba!) patriotyzm okrzyknąć faszyzmem...

Można sprzedać domeny „Polska” oraz „Poland”...
Naród powalić można, gdy znów powstał z kolan...

Lecz jednego nie wolno robić w naszym Domu:
NIE MOŻNA powyższego zabronić nikomu!

* na pytanie o program budowy Polski Józef Piłsudski odpowiedział: „To proste. Bić ku..y i złodziei!”

Z cyklu znalezione w sieci:
PRASŁOWIAŃSKA NOC – odtrutka na obce nam kulturowo Walentynki
http://www.youtube.com/watch?v...