Rządy państw Unii Europejskiej upadają jeden za drugim

  Dziś /7.02/ w "Gazecie Polskiej Codziennie" przeczytałam: "Dymisja rumuńskiego premiera.  Wczoraj centroprawicowy premier Rumunii Emil Boc podał się do dymisji.  Jako oficjalną przyczynę podano napiętą sytuację w państwie. (...) Przez kilka tygodni Rumuni protestowali przeciw drastycznej polityce oszczędnościowej władz.".  Pomyślałam sobie: który to już z  kolei rząd w UE upada z powodu kryzysu?
  Krótka kwerenda w Internecie pozwoliła ustalić, że w ciągu roku /od połowy lutego 2011/ przedterminowo zmieniły się rządy w siedmiu krajach, przy czym w ostatnich pięciu miesiącach aż w pięciu z nich.   Ostatnio upadał średnio jeden rząd na miesiąc.  W dniu 25.02.2011 odbyły się przedterminowe wybory w Irlandii /kadencja upływała w czerwcu 2012/.  Rządząca Fianna Fail poniosła klęskę i przeszła do opozycji.  W marcu 2011 do dymisji podał się rząd Portugalii po tym jak parlament odrzucił jego plan oszczędnościowy.
  Po wakacjach wydarzenia nabrały tempa.  W październiku upadł rząd Słowacji po tym jak tamtejszy parlament odrzucił początkowo plan ratunkowy dla strefy euro /później go przyjął/.  W listopadzie los ten spotkał aż trzy rządy: Papandreu w Grecji /UE ukarała go za to, ze ośmielił się postulować przeprowadzenie referendum na temat cięć finansowych/ Berlusconiego we Włoszech /nie chciał przyjąć planu oszczędnościowego narzucanego przez Niemcy/ oraz Zapatero w Hiszpanii, gdzie po gwałtownych protestach społecznych doszło w dniu 20 listopada do przedterminowych wyborów, wygranych przez prawicowa opozycję.  Nowy premier Hiszpanii, Rajoy zaprzysiężony został w grudniu 2011.
  Najgorsze jest to, że wszystkie te przetasowania polityczne zdają się nie mieć wpływu na sam kryzys, ate pakiety ratunkowe i oszczędnościowe zdają się raczej pogarszać sytuację.  Najlepszym przykładem tego jest Grecja, gdzie wczoraj doszło do zamieszek oraz 24-godzinnego strajku generalnego.  To, co stało się w Rumunii wskazuje, że obszar niestabilności finansowej i politycznej wykroczył już poza granice strefy euro.  W zeszłym roku we wszystkich krajach PIIGS zmieniono rządy, a kłopoty pozostały.
  Jedynym krajem, który jakoś wyłamał się z ogólnej tendencji jest Belgia.  Tam dla odmiany po 540 dniach niemożności udało się wreszcie sformować rząd.  Czy przetrwa on długo - nie wiadomo.