Trzeci rozdział Fiducia Supplicans sprzeczny z Obj.Bożym

Trzeci rozdział Deklaracji Fiducia Supplicans zawierający w sobie zachętę do błogosławienia par
homoseksualnych jest sprzeczny z Objawieniem Bożym.

Deklaracja Fiducia Supplicans nie może być przyjęta przez wierzących jako wiążąca w sumieniu, ponieważ:
1. Trzeci rozdział Deklaracji Fiducia Supplicans zawierający w sobie zachętę do błogosławienia par
homoseksualnych jest sprzeczny z Objawieniem Bożym.
Błogosławieństwo na kartach Pisma Świętego w Starym Testamencie odnosiło się do zradzania potomstwa i dziedziczenia
(Rdz 27, 1-45).
Nowy Testament błogosławionymi nazywa dziedziców Królestwa Bożego (Mt 5, 1-11). Święty Paweł w swoim nauczaniu wprost i
dobitnie sprawców czynów homoseksualnych określa jako tych, którzy Królestwa Bożego nie odziedziczą (1Kor
6,9-11).

2. Pomimo zapewnień zawartych w 31 punkcie, że proponowane przez Dykasterię Nauki Wiary błogosławieństwo
nie ma na celu uprawomocnienia statusu trwających w grzechu ciężkim osób, ich błogosławienie wydaje się
formą nowego krzyżactwa, które podobnie jak kiedyś wsparte błogosławieństwem władzy kościelnej dopuszczało
się przemocy wobec pogan, dzisiaj ma być asystowaniem w prowadzeniu życia sprzecznego z wolą Bożą.

3. Propozycja, by takie błogosławieństwa udzielać w sanktuariach i podczas pielgrzymek, jest nawoływaniem
do świętokradztwa w miejscach poświęconych Bogu.

4. Zachęta do błogosławienia par homoseksualnych jest łamaniem drugiego przykazania Bożego.
Chrześcijańskie błogosławieństwo zawsze wiąże się z przywoływaniem imienia Pańskiego, Trójcy Świętej i
znaku krzyża. Błogosławienie par homoseksualnych jest zatem szydzeniem ze Stwórcy i Odkupiciela.

5. Proponowana praktyka stoi w sprzeczności z nauczaniem świętego Jana Pawła II. Papież Polak zwracał
uwagę na brak głębokiej więzi międzyosobowej u par homoseksualnych, w których nie jest możliwe wzajemne
dopełnienie się osób na poziomie psychicznym (Przemówienie do pracowników i adwokatów Roty Rzymskiej na
temat chrześcijańskiej wizji małżeństwa i miłości małżeńskiej. 21.01.1999, 5). Błogosławienie przez
Kościół par osób tej samej płci jako takich jest negowaniem zdrowej antropologii.

6. Modlitwa zanoszona podczas błogosławienia pary homoseksualnej jest sprzeczna z wiarą. Trwanie w stanie
grzechu ciężkiego powoduje wieczne potępienie. Nie można zatem błogosławić pary trwającej w grzechu ze
względu na samo trwanie w grzechu. Postulat błogosławienia homoseksualistów jako współżyjących ze sobą
zrywa konieczną więź, która łączy prawdy wiary, modlitwę i życie Kościoła.

7. Zgodnie z literą Deklaracji Fiducia Supplicans pary homoseksualne mogą i mają być błogosławione z
tytułu bycia parami homoseksualnymi, a wiec nie ze względu na to, co jest prawdziwe, dobre i po ludzku
ważne w życiu i relacjach osób uznających swoją niegodność i potrzebę Bożej pomocy. Punkt 31 zawiera
sprzeczność samą w sobie, czyniąc niemożliwym udzielenie takiego błogosławieństwa.

8. Deklaracja Fiducia Supplicans zawiera w sobie kontrowersyjne nauczanie, które stawia pod znakiem
zapytania jedność wierzących, którzy odrzucają jej treść, z tymi, którzy ją przyjmują i głoszą. Deklaracja
sprowadza Kościół do wspólnoty wielu wierzeń i praktyk sprzecznych ze sobą. Taki stan Kościoła nie pozwala
na urzeczywistnienie się w nim jedności, o którą modlił się nasz Zbawiciel (J 17,20-24).

ks.Beniamin Sęktas
S24