|
|
Gasipies
pozdrawiam |
|
|
Krzysztof Pasierbiewicz
Dziękuję panu za świetny komentarz znakomicie dopełniający przekaz mojej notki.
Dziękuję Panu również za miłe słowa post scriptum, na które jednak chyba nie zasługuję. Ale miło było przeczytać.
Gorąco pozdrawiam,
Krzysztof Pasierbiewicz |
|
|
Krzysztof Pasierbiewicz
Pewnie, że puścić,
Pozdrawiam serdecznie,
Krzysztof Pasierbiewicz |
|
|
Gasipies
pozwolę sobie zatem wrzucić takie oto cudo do ocenzurowanie, bo nie wiem, czy to puścić w obieg, a w komentarzu ABW (mam nadzieję) nie doczyta, tytułu jeszcze nie mam, może Radka miłości, albo Radka uciekającego przed odpowiedzialnością... albo IMHO zbyt narażający na inwigilację bpa przez światłych uzbrojonych tytuł, chociaż z drugiej strony mocny: jak cholera: "Jakie sumienie - taka kultura osobista"
@SkowronekJanusz @PawelOlszewski In Vitro to drogi BIZNES a nie leczenie, leczeniem jest np. naprotechnologia...
Paweł Olszewski @PawelOlszewski
Paweł Żuchowski @PawelZuchowski
@PawelZuchowski ale głupoty Pan opowiada...
1:27 po południu - 5 lip 12 za pomocą Twitter for iPhone · Udostępnij ten tweet
Wklejono z <https://twitter.com/PawelOlszewski/status/220826214267486208>
To klasyka gatunku. Odzywka godna członka partii miłości. Przynależność do Światłogrodu zobowiązuje. Daje taką moc i potęgę. Pozwala decydować co jest polską racją stanu, a co głupotą. I gwarantuję nieomylność, i wszechwiedzę. Nie tylko się wie wszystko o dotychczasowych i możliwych ewentualnie osiągnięciach w dziedzinie naprotechnologii, ale też się potrafi wskazać światu drogę, jedynie słuszną - wiadomo dobra szkoła Olka Kwaśniewskiego.
Inny erudyta poznał "po oczach", kłamstwo zawarte w pismach kierowanych do Prokuratora Generalnego, nie wyjaśniając przy tym, czy się z nimi zapoznał.
Pan poseł Stefan, obecnie się nazywający na literę N, potrafi powiedzieć "won" i serwować swoim adwersarzom inwektywy typu "powinien się leczyć". Język parlamentarny w wykonaniu PO RP nabiera nowych barw, może nawet się lekko zarumienił? W uznaniu zasług, początkowo jakby zniesmaczony, jednak po przemyśleniu już doceniający odwagę pana prof. Stefana PDT określa go zaszczytnym mianem "naszego bohatera".
Pan Sekuła, ten od komisji hazardowej, poinformował czasu swego o czymś takim jak "podwyższone standardy Platformy". Pokazał je w praktyce przemawiając do pustych krzeseł. Obecnie - zapewne w nagrodę i w uznaniu zasług oraz kompetencji został powołany na zaszczytną funkcję rzecznika dyscypliny finansów publicznych, które to zapewne na tę okoliczność są zdyscyplinowane i mają się świetnie.
Podwyższone standardy Platformy nie omijają też polityki zagranicznej i tzw. "Języka dyplomacji". Minister Spraw Zagranicznych poskarżył się do Watykanu na polskiego obywatela - o. Tadeusza Rydzyka. Treści noty nie znamy, natomiast inne wypowiedzi owszem. Np. z Londynu taką oto
"Sikorski: Internet to kloaka, w której różni frustraci wylewają swoją żółć"
Środa, 27 lipca 2011 (18:27)
Wklejono z <http://www.rmf24.pl/fakty/polska/news-sikorski-internet-to-kloaka-w-ktorej-rozni-frustraci-wylewaj,nId,351896>
Radek Sikorski @sikorskiradek
@lkwarzecha Rzeczywiście, jest Pan moją największą pomyłką kadrową. Mea culpa.
9:32 rano - 20 lip 12 za pomocą Twitter for BlackBerry® ·
Wklejono z <https://twitter.com/sikorskiradek/status/226202856150163457>
@lkwarzecha A w Charkowie pewnie pogoda byłaby inna.
10:20 po południu - 19 lip 12 za pomocą Twitter for BlackBerry® ·
Wklejono z <https://twitter.com/sikorskiradek/status/226033860805263360>
Radek Sikorski @sikorskiradek
@lkwarzecha Dlatego tylko doradzałem. Ale Prezydent Kaczyński, uważał tak jak Pan, że nic go nie wiąże. Wiemy jak to się skończyło.
9:58 po południu - 19 lip 12 za pomocą Twitter for BlackBerry®
Wklejono z <https://twitter.com/sikorskiradek>
Radek Sikorski @sikorskiradek
@lkwarzecha Art. 146 pkt. 9 RM 'sprawuje ogólne kierownictwo w dziedzinie stosunków z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi.'
9:49 po południu - 19 lip 12 za pomocą Twitter for BlackBerry® · Udostępnij ten
Wklejono z <https://twitter.com/sikorskiradek/status/226026023899238400>
Po pkt nie powinno być kropki, brakuje ust. 4. Na Oxfordzie nie nauczyli staranności? Drobiazg. Zastanawia mnie jednak niesłychane buractwo platformerskich wpisów i odzywek. Zero merytoryki w wykonaniu Pawełka. Argumenty ad personam i banowanie Radka. Tu jednak chodzi o coś więcej. Słyszałem, że był pierwszą osobą w Polsce, która otrzymała informację 10 kwietnia 2010 roku o... Chyba Smoleńsk to dla niego wrażliwy temat i dlatego nie wytrzymał dyskusji z Warzechą. Popuścił, tak na to mówią MWzWM? Ciśnienie wzrosło? Alergia? Uczulenie na Smoleńsk? Bo chyba nie PiSofobia?
"Nie podzielę się wiedzą z zespołem Macierewicza"
PAP | dodane 2010-10-08 (18:52) <http://wiadomosci.wp.pl/kat,119674,title,Pismo-Sikorskiego-do-Macierewicza-nie-podziele-sie-moja-wiedza-z-pana-zespolem,wid,12741543,wiadomosc.html?ticaid=1edb5&_ticrsn=3>
CZESŁAW BIELECKI | 11.08.2011 08:55 |16
notka również w lubczasopismach: Dla Warszawiaków, Forum 2012, Parada Oszustów !, Smoleńsk 10.04.2010
Jak @sikorskiradek na pytania nie odpowiadał
<http://lubczasopismo.salon24.pl/radek/post/332339,jak-sikorskiradek-na-pytania-nie-odpowiadal>
"Radek" kłamie w sprawie Smoleńska (i mataczy)? <http://piotr.salon24.pl/377223,radek-klamie-w-sprawie-smolenska-i-mataczy>
Sikorski sabotował wizytę Lecha Kaczyńskiego
"Złożyłem w tej sprawie [y, y] pod przysięgą zeznania w prokuraturze i nie mam nic więcej do powiedzenia" - słyszymy wycedzoną odpowiedź ministra na posiedzeniu sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych <http://vod.gazetapolska.pl/2041-sikorski-sabotowal-wizyte-lecha-kaczynskiego>. Warto też zobaczyć minkę asystującego ministrowi pana G. Schetyny, który po tych słowach kończy posiedzenie komisji.
I który do Smoleńska nie poleciał, chociaż był na liście, podobnie jak inny czołowy PO-wiec Rafał G.
Smoleńsk: tajemnica ocalonych <http://www.gazetapolska.pl/9653-smolensk-tajemnica-ocalonych>
Ujawniamy korespondencję ws. obchodów w Katyniu (obrazek nr 11) <http://www.wprost.pl/ar/…;
Tu jednak pozwolę sobie zacytować niebywałej urody fragment tłitu - "perełkę" wśród udzielnych radek (zdrobnienie takie od rad):
"Przestrzegam przed dawaniem wiary urojeniom Antoniego Macierewicza."
Wklejono z <https://twitter.com/sikorskiradek/status/101155677757644800>
Uważny czytelnik bez trudu zauważy, że radka Radka zawiera sugestię w formie dogmatu, że AM ma urojenia. Wyżej nieprzypadkowo wspomniany pan poseł Stefan również używa tego typu retoryki, jednak w formie mniej wysublimowanej, wiadomo, doświadczenie w dyplomacji i kontakty robią swoje. Oczywiście cytat z Pawełka Olszewskiego pokazujący determinację, przekonanie o nieomylności i de facto chamską bezczelność serwowanego przekazu też zamieściłem celowo.
PRZESTRZEGAM
Zdumiewa jednak tutaj coś więcej - mianowicie użycie słowa przestrzegam. Czy pan minister nie zna słowa proszę - np. proszę nie ulegać sugestiom posła... "Przestrzegam" - ma zupełnie inny wydźwięk i nie zrzucałbym tego li tylko na brak dobrego wychowania i kultury osobistej, typowy dla przedstawicieli tej opcji politycznej. "Jakie sumienia taka kultura osobista" - bp Adam Lepa na pogrzebie śp. Marka Rosiaka. To jakby zakamuflowana groźba, czy ostrzeżenie. Coś w rodzaju propozycji nie do odrzucenia. A jak ktoś nie posłucha radki i da wiarę, to co? Co prawda sankcji nie wskazano, ale każdy leming chyba słyszał frazę "dorżniemy watahy". Strach się bać.
Reasumując - wydaje się, że to szczyt właśnie owej polityki miłości. Ciekawe, czy lemingi PO takiej radce przeżywają coś w rodzaju orgazmu, ale to już chyba temat na osobną notkę poprzedzoną badaniami, oczywiście.
Mam swoją hipotezę wyjaśniającą zachowanie pana ministra. |
|
|
Krzysztof Pasierbiewicz
Szanowny Panie,
Jeszcze raz prostuję, że nie jestem profesorem, lecz doktorem nauk technicznych. Profesorem nie chciałem zostać z własnego wyboru, ale to już temat na oddzielną notkę.
Pisze Pan w komentarzu:
"podziwiam Pańską determinację i ufność w to, że ktoś z szeregowych wyborców Platformy raczy się z Pana tekstem tu zaznajomić. Moje obserwacje i badania nad lemingami raczej nie potwierdzają jednak zasadności tych oczekiwań...".
Odpowiadam:
Ten sam tekst zamieściłem również na Salonie24, gdzie przeważają wyborcy Platformy. Na obecną chwilę weszło tam na moją notkę ponad tysiąc sześćset Internautów, którzy dodali 71 komentarzy, których treść wskazuje, że trafiłem w SZTAB doktrynerów Platformy i to w splot słoneczny - gorąco zachęcam do lektury tych komentarzy i moich na nie odpowiedzi - patrz: http://salonowcy.salon24.pl/435755,list-otwarty-do-szeregowcow-platformy Proszę przeczytać, a zobaczy Pan, że mnie zaatakowali, zwołani SMSami, czołowi komentatorzy Platformy od mokrej roboty w Internecie.
Dalej Pan pisze:
"Owszem może się zdarzyć jakiś zabłąkany w czeluściach Internetu Leming, który tu zbłądził, niemniej jednak zasadniczo - jestem przekonany, że zaglądają tu raczej ludzie,których przekonywać nie trzeba...".
Odpowiadam:
Dlatego właśnie zawsze zamieszczam teksty równolegle, na Salonie24 i Niezależnej.pl, żeby mieć pełen ogląd, a nie tylko jednostronny.
Dalej Pan pisze:
"Proszę wybaczyć, ale Pański Apel wydaje mi się dość naiwny...".
Odpowiadam:
Pańska młodzieńczość Pana w pewnym sensie usprawiedliwia, więc Pański zapewne niezamierzony faux pas odpuszczam wspaniałomyślnie blotką trefl.
Na szczęście dalej Pan pisze:
"Dotarcie chociażby do jednego osobnika i nakłonienie Go do zastanowienia się nad słusznością wyboru to już sukces...".
Odpowiadam:
No właśnie, nawrócenie choćby jednego leminga to już pewien sukces.
I kontynuuje Pan:
"Myślę jednak, że powinniśmy sobie odpowiedzieć na pytanie Ewy Stankiewicz, co robić w tej sytuacji. Moim zdaniem nie możemy siedzieć cicho. W szczególności jednak mam trochę pretensji do liderów PiS-u jako jedynej chyba sensownej obecnie partii opozycyjnej o jej płaszczakowatość.
Odpowiadam:
No proszę! Super! Powiem, z ust mi Pan to wyjął. Proszę poczytać komentarze na Salonie24. Tam, oprócz platformersów od mokrej roboty zaatakował mnie pewien, jak Pan to ładnie nazywa "płaszczakowaty". Próbowałem mu cos przetłumaczyć, ale moim zdaniem słabo kuma, więc zrezygnowałem.
Dalej Pan pisze:
"Owszem Jarek Kaczyński czasami coś mocniej powie, aczkolwiek też bywa, że zbyt agresywnym i zaczepnym tonem. Tak przynajmniej to pobrzmiewa momentami, a do tego chyba specjalnie wybierają krótkie wyrwane z kontekstu fragmenty i wyostrzając jego głos puszczają np. w TVN-ie, - ostatnio coś słyszałem, co mi dało po uszach.
Odpowiadam:
W notce "awans społeczny bis" pisałem, cytuję:
"Uważam, że naczelnym obecnie zadaniem uczciwych dziennikarzy, zarówno tych z prawej, jak i z lewej strony jest d e m a s k o w a n i e, wszystkimi możliwymi sposobami, r z e c z y w i s t e j jakości post-komunistycznych elit III RP. Trzeba bezlitośnie obnażać ich prawdziwy rodowód, mierny poziom, zakłamanie, miałkość ideową i bezpardonową hipokryzję. Bezlitośnie i konsekwentnie demaskować, ale, co bardzo ważne, bez agresji, starając się unikać nadmiernego patosu i nut martyrologicznych, co bardzo drażni i zniechęca młodych.
Wiem, że to trudna i „niebezpieczna” gra, czego najlepszym przykładem może być Waldemar Łysiak, który kilkanaście lat temu odważył się zdemaskować kulisy różowego salonu. W efekcie nazwisko jednego z najbardziej poczytnych współczesnych polskich pisarzy zostało dosłownie wymazane z mediów.
Przekonałem się również o tym na własnej skórze. W roku 1995, na drugi dzień po wyborze Aleksandra Kwaśniewskiego na Prezydenta, kiedy rankiem ogłoszono oficjalne wyniki, w odruchu desperacji napisałem coś w rodzaju listu otwartego, który wręczyłem wybranym znajomym z krakowskich kręgów biznesowych, artystycznych i naukowych. Oto jego tekst:
„W dniu zwycięstwa „Olka” pragnę pogratulować bezspornego sukcesu wszystkim zwolennikom grubej kreski, którzy pozostawili postkomunistów u władzy de facto na kilka pokoleń. Gratuluję również elitom naszej partii inteligenckiej, która przez kilka lat wmawiała Polakom, że to już nie ci sami komuniści. Największe gratulacje należą się jednak panu Adamowi Michnikowi i jego gazecie za to, że nawołując razem z panem Cimoszewiczem do pojednania przekonali ludzi do głosowania na postkomunistów. To nie naród należy winić za to, co się stało z polską 19-go listopada 1995
Krzysztof Pasierbiewicz Kraków, 20 listopada 1995”
Reakcją na ten list był graniczący z furią ostracyzm krakowskiego salonu wpływu, a także dystans ze strony przyjaciół bojących się salonowi narazić. W efekcie, o ile przez całe lata dostawałem rokrocznie kilkadziesiąt zaproszeń do różnych krakowskich salonów, po moim liście zaproszenia prawie się urwały, z wyjątkiem kilku najbliższych przyjaciół, którzy mnie wciąż zapraszają okupując to jednak stresem i widocznym w ich oczach strachem bym przypadkiem nie wystrzelił z czymś politycznie niepoprawnym. Nie było to miłe doświadczenie, ale pozwoliło mi się przekonać naocznie, że tak zwany „salon” to rodzaj „loży” ze świetnie zorganizowanymi nieformalnymi strukturami, której orężem jest zmowa milczenia i tak zwane przyprawianie gęby. Bo kiedy dziesięć lat później mój list opatrzony tytułem „Nabrani przez redaktora” przedrukował „Newsweek” (Nr 20/2005) okrzyczano mnie natychmiast lokalnym „PISowcem”, choć nawet nie wiedziałem, gdzie ta partia ma swoją siedzibę w Krakowie. Już wtedy jakakolwiek krytyka pod adresem obozu wywodzącego się z pnia Unii Demokratycznej kończyła się okrzyknięciem krytykującego PISiorem, oszołomem, ciemniakiem, a ostatnio obciachowym szaleńcem.
W efekcie doszło do sytuacji iście kuriozalnych. Podam dość zabawny przykład. Otóż od czasu, kiedy swoje poglądy ogłosiłem publicznie, jedna z moich przyjaciółek zaczęła wydawać imieniny w dwu turach. Przyczyną był szantaż krakowskich salonowców polegający na tym, że jeśli ktoś się odważył zaprosić osobę „politycznie niepoprawną” zostawał z automatu usunięty z towarzystwa. Ponieważ mojej wieloletniej przyjaciółce w żaden sposób nie wypadało mnie nie zaprosić, zaczęła urządzać imieniny dwuetapowo. Salonowców zapraszała w pierwszej, a mnie w drugiej turze, na którą dopraszała ludzi spoza „towarzystwa”. Najsmutniejsze jest jednak to, że robiła to ze strachu przed zemstą salonu, narażając na szwank wieloletnią przyjaźń.
A wmawia się ludziom, że to Kaczyńscy podzielili Polaków. Nic bardziej pokrętnie kłamliwego. Dlatego rzetelni dziennikarze powinni uparcie przypominać, że Polaków podzielił już w roku 1995 wspomniany redaktor wpływowej Gazety wraz z pewnym miłośnikiem białowieskich żubrów. To wtedy Polska pękła na pół, rozpadając się na „lewacko” post-komunistyczną i „prawicowo” patriotyczno-solidarnościową, a resztki prawdziwej inteligencji udały się na emigrację wewnętrzną, na której pozostają do dzisiaj...", koniec cytatu.
Jak Pan widzi, nie jest to wszystko takie proste jak się może zdawać.
I dalej Pan pisze:
"Jednak oni (liderzy PiS) mają możliwość dotarcia do szerszej publiczności poprzez media. I powinni z tej możliwości skwapliwie korzystać. Tuskowy PR budzi obrzydzenie i słusznie, ale dlaczego się nie szkolić w tym zakresie - przecież nie trzeba zdobytej wiedzy wykorzystywać przeciwko człowiekowi i człowieczeństwu wcale. Powinni też z większym zaangażowaniem pokazywać obłudę i brak elementarnej przyzwoitości PeOwców...".
Odpowiadam:
W notce pt. "Awans społeczny bis" pisałem, cytuję:
"Dlatego uczciwi dziennikarze powinni obecnie zrobić ruch wyprzedzający i stanąć na głowie by obnażyć kompleksy, zakłamanie, płytkość ideową i pretensjonalność "elit" III RP. Jeśli się tego uda dokonać, stojąca na glinianych nogach doktryna Donalda Tuska i jego kolegów z boiska piłkarskiego rozpadnie się jak domek z kart, co powinno otworzyć drogę do pojednania Polaków. Rodzi się, więc pytanie, jak to zrobić? Myślę, że desperackie próby zaprzeczania kłamliwemu stereotypowi, że „PIS to obciach” są drogą do nikąd. Ludziom tak zamieszano w głowach, że każda próba zmiany gęby przyprawionej PISowi jest obecnie zdana na niepowodzenie, a wszelkie kroki w tym kierunku działają na korzyść partii rządzącej. Uważam, że naczelnym obecnie zadaniem uczciwych dziennikarzy, zarówno tych z prawej, jak i z lewej strony jest d e m a s k o w a n i e, wszystkimi możliwymi sposobami, r z e c z y w i s t e j jakości post-komunistycznych elit III RP. Trzeba bezlitośnie obnażać ich prawdziwy rodowód, mierny poziom, zakłamanie, miałkość ideową i bezpardonową hipokryzję. Bezlitośnie i konsekwentnie demaskować, ale, co bardzo ważne, bez agresji, starając się unikać nadmiernego patosu i nut martyrologicznych, co bardzo drażni i zniechęca młodych. Wiem, że to trudna i „niebezpieczna” gra, czego najlepszym przykładem może być Waldemar Łysiak, który kilkanaście lat temu odważył się zdemaskować kulisy różowego salonu. W efekcie nazwisko jednego z najbardziej poczytnych współczesnych polskich pisarzy zostało dosłownie wymazane z mediów...
Ale jak? – zapytacie. Podpowiadam. Uczmy się od wspomnianego redaktora wszechwiedzącej niegdyś gazety. I tu zwracam się do rzetelnych dziennikarzy, niekoniecznie prawicowych. Trzeba pisać PRAWDĘ! Pisać! Pisać! I jeszcze raz, pisać! Do znudzenia. Świetny wzór przytoczył w Klubie Dziennikarza Pod Gruszką pan profesor Nowak, który przypomniał setki artykułów w sprawie Jedwabnego zamieszczonych na łamach Gazety Wyborczej w ciągu zaledwie kilku miesięcy. A więc piszcie śmiało, dziesiątki, setki artykułów nawet, gdy tak zwane „oświecone” gremia będą was regularnie opluwać, niszczyć i wyszydzać. Piszcie prawdę! Odważnie! Nie bacząc, że inteligencja z awansu zrobi wszystko by zabić naruszających podstawy jej egzystencji posłańców złej nowiny. Więcej, uczcie młodych kolegów cywilnej odwagi oraz odporności na niesprawiedliwą krytykę i wredną intrygę. Wielu komentatorów zastanawia się nad genezą szerzącej się w Polsce plagi nienawiści, przybierającej często formy wręcz wynaturzone. „Oświecone” media konsekwentnie oskarżają o ten stan rzeczy Jarosława Kaczyńskiego wmawiając Polakom, że to on jest powodem wszelkiego zła. A prawda jest taka, że to nie Jarosław Kaczyński sieje nienawiść, lecz ci, którzy się panicznie boją, że zostaną przez niego zdemaskowani. Bowiem zdają sobie sprawę, że ten człowiek jest na tyle zdolny i odważny, iż może tego dokonać. Stąd ich patologicznie nienawistna agresja. Moim zdaniem ten sam rodzaj strachu zrodził ideę grubej kreski, wywołał zaciekły opór przeciwko lustracji, a obecnie stymuluje coraz to bardziej pokrętne próby usunięcia Jarosława Kaczyńskiego ze sceny politycznej. Co zatem robić? Trzeba niezbyt chlubnym wzorem „Szkła kontaktowego” zacząć wykpiwać mentorstwo panów Wajdów, obleśność panów Kutz’ów, nienawistne zaplucie panów Bartoszewskich, antypisowskie fobie panów Niesiołowskich, chamstwo, pretensjonalne stroje i fryzury panów Palikotów, żałosne anegdoty panów Żelichowskich i tak dalej. Bo to oni sieją ową wynaturzoną nienawiść, którą kolaboranckie media przypisują obozowi Jarosława Kaczyńskiego i samemu Prezesowi. Pójdźmy dalej. Trzeba koniecznie odkłamać wylansowany ostatnimi laty stereotyp myślowy, że „lewactwo to cnota, a patriotyzm to obciach”. Uważam to za jedno z najważniejszych obecnie wyzwań dla uczciwych dziennikarzy. I należy zapomnieć o dumnej zasadzie nie zniżania się do poziomu przeciwnika, bo w ten sposób zostawiamy drugiej stronie monopol na bezkarność i jedynie słuszną rację. Samą dumą nigdy się nie wygra. Trzeba uaktywnić błyskotliwych dziennikarzy i dowcipnych satyryków, a także pisarzy. Odpowiednio wycelowana drwina daje częstokroć więcej niż długie, poważne wywody, szczególnie teraz, gdy młodzież prawie nic nie czyta. Trzeba odkłamać zakodowane podstępnie w mózgach wielu Polaków (oszołomionych upadkiem komuny i wchodzeniem do Europy) toksyczne slogany, że: patriota to oszołom; historia to zbytek; duma narodowa to antysemityzm; tradycja to ksenofobia; honor to przeżytek; sprawiedliwość to naiwniactwo; moralność to frajerstwo; wiara to ciemniactwo; normy etyczne to atak na wolności demokratyczne; skromność to nieudaczność; kombinowanie to sposób na życie; uczciwość to frajerstwo; rodzina to anachronizm; „PIS to obciach; Jarosław Kaczyński to chodząca nienawiść i tak dalej. Trzeba mówić i pisać ze zdecydowaną pewnością siebie i poczuciem racji, ale nie wyższości. Jak ognia unikać tonu mentorskiego, stronić od tonów smutnych i śmiertelnie poważnych. Używać częściej języka młodzieżowego, również tego, który nas drażni. Trudno. Taki jest wymóg chwili. Szkody naprawimy później. Należy unikać smutku i pesymizmu, bo to sprawia wrażenie cierpiętnicze, co młodzi biorą za słabość. Wiem to z obserwacji swoich studentów. I trzeba Pisać! I to nie pięć, dziesięć czy piętnaście artykułów, ale sto lub więcej rocznie. Dzień po dniu, miesiąc po miesiącu, rok po roku. Trzeba wypracować jasny i przejrzysty program naprawy Rzeczypospolitej, coś na modłę narodowej dezynsekcji..., koniec cytatu.
I myślę, że pan Prezes Jarosła Kaczyński się na mnie nie obrazi, jak zdradzę, że z tym, co powyżej zacytowałem się w pełni zgodził, czemu dał wyraz w przeałanym do mnie liście.
Bo Jarosław Kaczyński to wbrew temu jaką doktrynerzy Platformy mu przyprawiają gębę, to pogodny i przyjazny ludziom człowiek.
I dalej Pan kontynuuje swój komentarz:
"Problem polega na tym, że taki szeregowy wyborca Platformy nie zdaje sobie sobie sprawy z tego, że to partia kolesi i karierowiczów, którzy nie tylko dla niego, ale i dla Polski nic nie zrobią. Wydaje im się, że to ludzie kompetentni i tylko oni gwarantują Polsce rozwój, nowoczesność i nie wiem co tam jeszcze. Dali sobie wmówić coś, co nie jest prawdą. Właśnie na demaskowaniu braku kompetencji i merytorycznego podejścia PO do problemów z jakimi się borykamy powinni się skupić...".
Odpowiadam:
Właśnie o tym napisałem w mojej notce.
I dalej Pan pisze:
"Ja przynajmniej wybieram PiS nie dlatego, że taki super i ze wszystkim się zgadzam, ale głównie dlatego, że brzydzę się Platformą. I dziwię się, że inni tego nie dostrzegają. Wystarcza im, że Donald powie "to kłamstwo, poznałem po oczach" - w Niemczech po czymś takim musiałby abdykować, albo Niesiołowski, że Kaczyński powinien się leczyć. Dlaczego ich nie pozwą? Przecież temu chamstwu trzeba się przeciwstawić...".
Odpowiadam:
Cieszę się, że Pan, młody człowiek, napisał tak dojrzały komentarz. Ja na ten temat powiesiłem już w Internecie ponad 320 tekstów. Ale to wciąż za mało. Dlatego tak cennes są głosy podobnych Panu młodych ludzi.
I kończy Pan słowami:
"i tu właśnie w akceptacji nieprzyzwoitych zachowań i braku reakcji dopatruję się przyczyn trwania tego nienormalnego układu..."
Odpowiadam:
I nad tym właśnie musimy, ja, człowiek wieku dojrzałego, i Pan, człowiek dopiero wkraczający w życie, wspólnie popracować.
Dziękuję Panu za wreszcie jakiś ożywczy i niekonwencjonalny komentarz i serdecznie pozdrawiam,
Krzysztof Pasierbiewicz |
|
|
Janusz40
SZ-wny Pan Krzysztof Pasierbiewicz
Przedstawił Pan w skrócie świetną analizę genezy tej naszej współczesnej inteligencji i oczywiście - pełna zgoda; trzy pokolenia, to wystarczający czas by po studiach na dobrej uczelni reprezentować średni poziom europejski, czy amerykański, ale tylko w dziedzinie wiedzy objętej programami nauczania. Są jeszcze inne wartości, o których Pan wspomina, są dziedziczone polityczne preferencje, nawet czasem mało uświadomione, jest wiedza ogólna i kultura, którą nabywa sie przez przebywanie w określonym środowisku. W domu i w środowiskowym kulturowym kręgu przebywa się kilkakrotnie więcej godzin, niż w szkołach. Żadna szkoła, czy uczelnia nie zastąpi dorastania w rodzinie i środowisku, które od pokoleń uznają za ważne te imponderabilia, o których tak często mówił marszałek Piłsudski.
Dobitnym przykładem (by nie urazić żadnego krajana) jest tu Obama, który pomimo doktoratu i ukończenia najbogatszego na świecie uniwersytetu - legitymuje sie nader mierną wiedzą z historii powszechnej, ze znajomości prawa wojennego, prezentuje chłopięcą naiwność w relacjach z Rosją. Pewnej wiedzy nie dostarczą najlepsze nawet szkoły. To nie tylko kindersztuba, nawet szybciej można dorosnąć do stanu w którym już smoking dobrze leży; nie znaczy to jeszcze, że nosi go dżentelmen. O tradycjach narodowych, postawie patriotycznej, moralności - lepiej nie wspominać.
Smutne to co piszę i mało polityczne, ale i Pańska analiza też nie przysporzyłaby Panu popularności w kręgach współczesnej inteligencji i gdyby tylko ona składała się na elektorat, to lepiej byłoby nie publikować takich analiz. Zdaje sobie sprawę, że apelowanie do kogokolwiek, by samowolnie obniżył mniemanie o sobie - jest bezskuteczne. To mniej więcej tak, jak przekonanie prezesa Strzembosza, że sędziowie z okresu PRL sami się zlustrują. Rzeczywistość była (i jest) taka, że NIKT z sędziów się nie zlustrował. Tak nawiasem mówiąc, to własnie ta grupa społeczna w dużym stopniu wywodzi się od przodków wyróżnionych największym społecznym awansem.
Konkludując - też nie osądzam współczesnej inteligencji jako przeciwników Polski, czy ludzi złej woli, nawet nie mam za złe jej wygórowanego mniemania o sobie (ta choroba jest chyba najpowszechniejsza na świecie); tak po prostu jest. Uważam, że list do szeregowych członków PO nie znajdzie u nich zrozumienia (może jakieś wyjątki - jak wyjątkiem w szeregach tej partii jest Gowin); raczej ten list powinien otworzyć oczy tej części elektoratu, który zabiegany, walczący z kłopotami dnia codziennego, czy uczestniczący w wyścigu szczurów - nie ma często czasu na głębsza refleksję i łyka to, co zadaniowe media mu podsuną.
P.S. Podziwiam nieodmiennie Pańską sprawność intelektualną, Pańską cierpliwość i kulturę, przy pomocy których to cech - rozbroił Pan całkowicie najbardziej nawet zdeklarowanych obrońców obecnego politycznego status quo w Polsce.
Z poważaniem |
|
|
Krzysztof Pasierbiewicz
Bardzo dziękuję za wypunktowanie roli tego jakże ważnego Prymasa w losach Polski.
To nie przeoczenie, tylko obawa przed rozwlekłością tekstu. Ale zgadzam się. tego nie mogło zabraknąć.
Serdecznie pozdrawiam,
Krzysztof Pasierbiewicz |
|
|
Krzysztof Pasierbiewicz
Dziękuję serdecznie za obrazowe dopełnienie mojej notki.
Pozdrawiam serdecznie,
Krzysztof Pasierbiewicz |
|
|
Gasipies
podziwiam Pańską determinację i ufność w to, że ktoś z szeregowych wyborców Platformy raczy się z Pana tekstem tu zaznajomić. Moje obserwacje i badania nad lemingami raczej nie potwierdzają jednak zasadności tych oczekiwań. Owszem może się zdarzyć jakiś zabłąkany w czeluściach Internetu Leming, który tu zbłądził, niemniej jednak zasadniczo - jestem przekonany, że zaglądają tu raczej ludzie,których przekonywać nie trzeba. Proszę wybaczyć, ale Pański Apel wydaje mi się dość naiwny. Niemniej jednak próbować trzeba, bo cóż nam pozostaje. Dotarcie chociażby do jednego osobnika i nakłonienie Go do zastanowienia się nad słusznością wyboru to już sukces.
Myślę jednak, że powinniśmy sobie odpowiedzieć na pytanie Ewy Stankiewicz, co robić w tej sytuacji. Moim zdaniem nie możemy siedzieć cicho. W szczególności jednak mam trochę pretensji do liderów PiS-u jako jedynej chyba sensownej obecnie partii opozycyjnej o jej płaszczakowatość. Owszem Jarek Kaczyński czasami coś mocniej powie, aczkolwiek też bywa, że zbyt agresywnym i zaczepnym tonem. Tak przynajmniej to pobrzmiewa momentami, a do tego chyba specjalnie wybierają krótkie wyrwane z kontekstu fragmenty i wyostrzając jego głos puszczają np. w TVN-ie, - ostatnio coś słyszałem, co mi dało po uszach. Jednak oni (liderzy PiS) mają możliwość dotarcia do szerszej publiczności poprzez media. I powinni z tej możliwości skwapliwie korzystać. Tuskowy PR budzi obrzydzenie i słusznie, ale dlaczego się nie szkolić w tym zakresie - przecież nie trzeba zdobytej wiedzy wykorzystywać przeciwko człowiekowi i człowieczeństwu wcale. Powinni też z większym zaangażowaniem pokazywać obłudę i brak elementarnej przyzwoitości PeOwców.
Problem polega na tym, że taki szeregowy wyborca Platformy nie zdaje sobie sobie sprawy z tego, że to partia kolesi i karierowiczów, którzy nie tylko dla niego, ale i dla Polski nic nie zrobią. Wydaje im się, że to ludzie kompetentni i tylko oni gwarantują Polsce rozwój, nowoczesność i nie wiem co tam jeszcze. Dali sobie wmówić coś, co nie jest prawdą. Właśnie na demaskowaniu braku kompetencji i merytorycznego podejścia PO do problemów z jakimi się borykamy powinni się skupić.
Ja przynajmniej wybieram PiS nie dlatego, że taki super i ze wszystkim się zgadzam, ale głównie dlatego, że brzydzę się Platformą. I dziwię się, że inni tego nie dostrzegają. Wystarcza im, że Donald powie "to kłamstwo, poznałem po oczach" - w Niemczech po czymś takim musiałby abdykować, albo Niesiołowski, że Kaczyński powinien się leczyć. Dlaczego ich nie pozwą? Przecież temu chamstwu trzeba się przeciwstawić.
i tu właśnie w akceptacji nieprzyzwoitych zachowań i braku reakcji dopatruję się przyczyn trwania tego nienormalnego układu. Zgoda buduje, zdradził być może niechcący nam tajemnicę tego mechanizmu kandydat Platformy na prezydenta.
Rozpisałem się, ale już kończę, to na razie tyle.
Pozdrawiam |
|
|
Z całym szacunkiem, zapomniał Pan o wiodącej roli Kościoła a właściwie jednego człowieka Prymasa Tysiąclecia.
Michnik w starciu z Kardynałem Wyszyńskim nie miałby szans. Komuna nie miała.
Obecnie brakuje tego czynnika jednoczącego ludzi. Według mnie to nie jest przypadek.
Z oceną zjawisk się zgadzam. |
|
|
Marian Konarski
wykształciuchów. Ale mam jedno poważne zastrzeżenie. Tusk sam nie odda władzy - nie może, ma zobowiązania. Jak mu ją odebrać ? Tylko siłą. Czy mamy taką siłę ? Nie mamy i mieć nie będziemy. Wykształciuchy NIGDY nie przyznają się do błędów. Nawet sami przed sobą. Nawet gdyby mieli żreć lebiodę i mieszkać w barakach, po eksmisji z mieszkań "kupionych" na kredyt we frankach. A to im grozi. Tusk i ferajna pozbyli się władztwa nad jedynym polskim bankiem.
Za marne 3 miliardy. Koniec z kredytami dla polskich przedsiębiorców i koniec negocjacji zadłużeń kredytowych. No cóż, POlacy sami zgotowali sobie ten los. |
|
|
przed przeczytaniem spaliłem ! No ale, że pamięć mi świetnie "funkuje" jak mówia młodzi (fakt), wykształceni (a jakże - gimnazja pokończyli) z wielkich miast (tyż prowda - Pcim Wielki), to zauważyłem kilka kwestii. Zgadzam się i mnie ta prawda nie boli bo nie jestem wirtualnym MWzWM tylko D(jak dojrzały)WzWM tyle, że nie z Pcimia.
Ten awans świetnie było widać u nas na Śląsku. Obsadzili PZPRy, UB, MO (teraz dynastia synalków schedę przejęła) i co się dało, bo ten region nie miał w ogóle poważnej partii komunistycznej przed wojną! A etos, nawet prostych ludzi, bliski był jak najbardziej etosowi inteligenckiemu, co u tych z awansu, autochtoni obserwowali z wielkim zażenowaniem lub śmiechem - np. frazy typu "Pan wiesz kto ja jestem"?; lub tysiące innych prawdziwych anegdot. Europejskość tu była od wieków, więc neofityzm elyt 3RP był dla mnie np. żałosny, ja to nazywam neo-europejczykami w garniturach i ze słomą w butach ma kilometr. Jeśli ktoś chce zobaczyć te patologie karier o których Pan pisze, to poza Pana Krakowem (tam nie znam sytuacji) na Śląsku było to po wojnie widoczne gołym okiem - zderzenie 2 światów wartości (tzn. jednego bez wartości).
Dlatego tu Michnik nigdy nie robił i nie robi wrażenia, bo te europejskie wartości (gdy jeszcze znaczyło to coś dobrego, nie parady równości itd) były "normalką", na neofitach zaś tak, robiło w Polsce i robi - bo oni są z "MWzWM". Przeciętny czytelnik, to półinteligent, któremu wmówiono, ze czytanie GW nobilituje, bo to gazeta inteligentów. Świetnie, ze ktoś wymyślił słowo wykształciuchy - ci też lubią, no i ci którzy kupują to dla obfitych reklam. |
|
|
Krzysztof Pasierbiewicz
O jakim brataniu Pan pisze? Przecież napisałem, że warunkiem sine qua non jest odsunięcie Tuska od władzy.
Pozdrawiam serdecznie,
Krzysztof Pasierbiewicz |
|
|
Krzysztof Pasierbiewicz
Dziękuję za uzupełnienie i doprecyzowanie przekazu mojej notki.
Pozdrawiam serdecznie,
Krzysztof Pasierbiewicz |
|
|
na nic zadne bratanie sie; nigdy nie zapomne jego wypowiedzi po przegranych wyborach w 2007 r.Na pytanie dlaczego nie chce koalicji z PiS,momo przedwyborczych obietnic, odrzekl beztrosko i arogancko;' obiecanki cacanki,a glupiemu radosc'.tA WYPOWIEDZ WINNA BYC W RZEPIE Z TAMTEGO OKRESU.Wiec z takim szmaciarzem szkoda gadac, tym bardziej ,ze to normalny antypolski agent kacapii, zlaczony z hajmatem wspolpraca ze stassi. |
