Polscy mocarze

Za dwa lata upłynie 100 rocznica połączenia Polskiego Związku Ciężkiej Atletyki (sic!) i Polskiego Związku Towarzystw Atletycznych. Powstał wtedy Polski Związek Atletyczny. Za Stalina, kiedy masakrowano także i struktury polskiego sportu istniał on pod nazwą Sekcji Atletyki Głównej Komisji Kultury Fizycznej. Dosłownie w tych dniach można świętować 68 rocznicę powstania organizacji, w której wreszcie nazwano rzeczy po imieniu: Polski Związek Podnoszenia Ciężarów. Ta dyscyplina w Polsce i na świecie świetność ma za sobą. Jej wizerunek niszczyły nieustające afery dopingowe. A przecież to właśnie ciężary są trzecim – pod względem liczby miejsc na podium- „dostarczycielem” medali dla Biało-Czerwonych na Igrzyskach Olimpijskich. Tylko lekkoatletyka i boks miały ich więcej. Nasi ciężarowcy zdobyli na IO 34 medale,w tym po 6 złotych i srebrnych i 22 brązowe. O mocy polskiej sztangi świadczy fakt, że nasi zdobyli z pośród wszystkich 239 kompletów medali na IO aż 4,742% z nich. Pod tym względem lepsze jest tylko kajakarstwo, wspinaczka sportowa i boks.
       Najbardziej utytułowani polscy ciężarowcy a jednocześnie najmocniejsi – pod względem siły fizycznej- sportowcy naszego kraju to dwukrotny mistrz olimpijski z Tokio (1964 ) i Meksyku (1968) Waldemar Baszanowski oraz również dwukrotny medalista olimpijski, złoty z Rzymu (1960) i brązowy z Tokio Ireneusz Paliński. To właśnie on był pierwszym z Polaków dzięki , któremu wysłuchaliśmy na zawodach olimpijskich w podnoszeniu ciężarów najpiękniejszą melodię świata – "Mazurka Dąbrowskiego". AKAPIT. Najbardziej znanym polskim sztangistom wszechczasów był wspomniany Baszanowski. Fachowy „World Weightlifting” uznało go za numer 3 w dziejach światowych ciężarów ( za urodzonym Turkiem Suleymanoglu oraz Węgrem Foldim). Polak 24 razy bił rekordy świata i poza dwoma złotymi medalami na IO był pięciokrotnym mistrzem globu ( i pięciokrotnym wicemistrzem)i 6 razy wygrywał też Mistrzostwa Europy a 3 razy zdobywał w nich „srebro”.
Życie miał, jak dramat sensacyjny: w 1969 roku auto, które prowadził wpadło w poślizg: w wypadku śmierć poniosła żona Anita, a sztangista i sześcioletni synek zostali ranni. A mimo to w tymże roku obronił przed własną publicznością tytuły Mistrza Świata i Europy w Warszawie, a dodatkowo pobił cztery rekordy globu.
 Artykuł ten dedykuje dwukrotnej medalistce olimpijskiej, mistrzyni świata i trzykrotnej mistrzyni Europy Agacie Wróbel, która w grudniu 2024 ogłosiła, że straciła wzrok....
*Artykuł ukazał się w dwutygodniu "Sieci"