Lekcja Francji

Właśnie wróciłem z Paryża, z wielkiej międzynarodowej konferencji z udziałem m.in. wiceprezydenta Mike Pence’a, b. szefa FBI, b. szefów MSZ Francji, b. szefowej Bundestagu oraz parunastu kongresmenów USA. Nie będę opisywał co dzieje się w Paryżu – bo w telewizji widać to najlepiej. Największą w tym roku i w tym kraju konferencję międzynarodową musiano przenieść ze stolicy Francji w jej okolice i praktycznie zamknąć miasteczko, w którym się odbywała. Chodziło o względy bezpieczeństwa. Jednak efektem tej swoistej wojny domowej, która ma miejsce we francuskich aglomeracjach i na ich przedmieściach, nie jest tylko skrócenie obecności Macrona na szycie UE, odwołanie jego wizyty w Niemczech, a także przeniesienie w ostatniej chwili owej prestiżowej konferencji, gdzie miałem zaszczyt być jedynym mówcą z Polski. Przede wszystkim ucierpiał wizerunek Francji w Europie i na świecie jako państwa, które nie jest w stanie kontrolować niemałej części swojego terytorium. Można rzec, że dzisiaj Paryż płaci wysoki rachunek za swoje liczne kolonie. To jednak nie tłumaczy wszystkiego: winna jest też fatalna polityka imigracyjna i Francji i Unii Europejskiej, a także bezgraniczna tolerancja wobec chuliganów którzy, choć już urodzili się we Francji, ale nie mają poczucia więzy z tym krajem, palą francuskie flagi i niszczą kraj, którego nie uważają za własny.

•    Tekst ukazał się w „Gazecie Polskiej Codziennie” (05.07.2023)