Duma Marynarki Wojennej II RP

„Z powodu braku jakichkolwiek wiadomości i niepowrócenia z patrolu w określonym terminie – okręt podwodny Rzeczypospolitej Polskiej Orzeł uważać należy za stracony” - tej treści komunikatem Kierownictwo Marynarki Wojennej, 11 czerwca 1940 oficjalnie uznało stratę okrętu.

ORP "Orzeł" to duma Polskiej Marynarki Wojennej II Rzeczypospolitej. Zaginął bez wieści grzebiąc w swoim wnętrzu bohaterskich marynarzy. Do dzisiaj nie wyjaśniono przyczyn i miejsca jego zatonięcia. Oto jedna z wielu historii związana z tym bohaterskim okrętem i jego marynarzach.
ORP "Orzeł" zaginął wraz z całą załogą 25 maja 1940 roku około godziny 23.00, podczas wykonywania zadania bojowego w pobliżu Helgolandu. "Orzeł" należał wówczas do II flotylli okrętów podwodnych w Rosyth. Jego tragiczny patrol rozpoczął się dnia 23 maja 1940 r. około godziny 18.00.

Dla Polaków, nazwa Orzeł pozostanie na zawsze symbolem męstwa, odwagi, niezłomnej woli walki, rycerskiego ducha a także dżentelmeńskich sposobów prowadzenia wojny. Tu należy przytoczyć zatopienie niemieckiego transportowca "Rio de Janeiro". Dowódca Orła mimo, że okręt znajdował się w niebezpieczeństwie, przez storpedowaniem statku wezwał okręt do zatrzymania się, a załogę do opuszczenia statku.Poza tym ORP Orzeł stanowi symbol nierozerwalności Polski z morzem. Był to okręt jako jeden z nielicznych na świecie zbudowany z datków społeczeństwa. Z datków dowolnych. Za sumę 8 mln 200 tys. złotych, zebranych w trakcie kilkuletniej żmudnej akcji, ofiarowano Marynarce Wojennej nowoczesny i potężny okręt podwodny. Był to wielki triumf organizacyjny i propagandowy Ligii Morskiej, która bezustannie wpajała społeczeństwu okresu międzywojennego ideę silnej Polski na morzu.

2 lutego 1939 roku w holenderskiej stoczni Vlissingen uroczyście podniesiono polską banderę wojenną na okręcie podwodnym ORP „Orzeł”. Okręt zaprojektowany został wspólnie przez specjalistów polskich i konstruktorów holenderskich. Budowę sfinansowano ze zbiórki społecznej.

15 września 1939 roku okręt został internowany w Tallinnie, zbiegł stamtąd trzy dni później i przedarł się do Wielkiej Brytanii.
ORP „Orzeł”, dowodzony przez kpt. Jana Grudzińskiego, pozbawiony map, kontynuował samotny rejs po Bałtyku przepływając przez cieśninę Sund wprost do Wielkiej Brytanii.
Odyseja „Orła” i jego dzielnej załogi trwała 27 dni i zakończyła się dopłynięciem do brytyjskiego portu Rosyth.
W kwietniu 1940 roku polski okręt wsławił się zatopieniem niemieckiego transportowca wojskowego „Rio de Janeiro”, przewożącego żołnierzy i sprzęt wojskowy. Tym samym polski okręt przyczynił się do zdemaskowania przygotowywanej przez Hitlera inwazji na Norwegię.

23 maja 1940 roku załoga „Orła” wypłynęła w swój kolejny – jak się później okazało ostatni – patrol na Morze Północne. Z tej misji jednostka już nie wróciła. Wraku nigdy nie zdołano odnaleźć.
ORP Orzeł – gra planszowa wydana przez IPN: https://bit.ly/3HguFCN

Poster można również pobrać w formie plakatu B1: https://bit.ly/3wLDEHl

Żródło :
https://www.facebook.com…
https://www.blogger.com/…