Geny autodestrukcji prawicy groźniejsze od zakusów opozycji

Uff, jednak Polak mądry po szkodzie, że nawiążę do pointy mojego wypracowania sprzed tygodnia. I dzięki Bogu! Ale pytanie: na jak długo, wciąż wisi w powietrzu, bo geny autodestrukcji pozostają aktywne. Dosyć czarnowidztwa, tym bardziej, że opozycja po staremu goni w piętkę. I zapowiada armagedon. Mój ulubiony rynsztokowy radiowęzeł zaprzągł do strzykania jadem nawet wydobytego z niebytu szemranego osobnika Stefana N. i gra gitara.
W PO dawny konflikt Tusk – Schetyna reinkarnuje się coraz wyraziściej w starcie tytanów: Budka – Trzaskowski. Progresywny katolik Szymon Hołownia rozpoczął klecenie koła parlamentarnego od admiratorki Róży Luksemburg Hanny Gill-Piątek. Teraz dla symetrii powinien skaperować do swego ruchu Grzegorza Brauna. Włodzimierz Czarzasty, który już chyba stracił złudzenia, jeśli w ogóle je miał, że jego partia odzyska kiedykolwiek przewodnią rolę, zabawia się w luzackiego recenzenta na pograniczu(?) kabotyństwa. Ostatnio rozpoczął antypisowską filipikę w stylu Emila Zoli broniącego Dreyfusa: Oskarżam! No cóż, tyle jego, co sobie pogada…
Reasumując, w opozycyjnych opłotkach nie dzieje się nic. A jeśli wierzyć wieszczym słowom piosenki: “I nie stanie się nic aż do końca”. Elektoratowi na pocieszenie pozostaje medialny matrix. Przyznam, że coraz częściej mdli mnie na widok budyniowatych przedstawicieli zjednoczonej prawicy sekowanych przez gromadkę pyskatych buców z taboretowych wręcz partyjek. Jacyż oni są rozsądni, jacyż kreatywni, jacyż receptotwórczy. Niemal z każdej dyskusji w generatorach rzeczywistości urojonej można by wybrać niczym na kastingu nową obsadę do “Kiepskich”.
Prawicowi szpenie także znaleźliby kreacje dla siebie w “Never ending story”. Dochodzenia w sztandarowych aferach ciągną się latami, a domniemani przestępcy brylują w senacie. Raport z katastrofy smoleńskiej wciąż nie gotowy. RPO mimo zakończonej kadencji nadal urzęduje. Zbuntowani sędziowie wydają coraz bardziej kuriozalne wyroki…
A propos sędziów. Niby we wszystkich demokratycznych państwach muszą oni przestrzegać prawa zawartego w kodeksach, a nie orzekać wedle własnego widzimisię. Akurat. Niedawno zmarła Ruth Bader Ginsburg sędzia Sądu Najwyższego USA. Podobno na łożu śmierci zażyczyła sobie, aby jej następczynię na to dożywotnie stanowisko desygnował prezydent wybrany w listopadzie, a nie kończący kadencję Ronald Trump. Demokraci są za, bo liczą na sukces Joe Bidena. I ten wprowadzi do Sądu Najwyższego kolejną lewaczkę i feministkę wrogą konserwatywnym tradycjom Ameryki. A ona sparafrazuje dewizę Ludwika XIV: prawo to ja. Nawiasem mówiąc, kandydatka Trumpa będzie się kierować tą samą maksymą, stosowaną przez wielu polskich sędziów już od dawna.
 
Sekator
 
Ps.

- Bo są bezkarni - kontynuuje wątek mój komputer, - gdyż nie ponoszą odpowiedzialności za ferowane wyroki.
- Masz rację - potwierdzam. - Niby dlaczego odszkodowania dla niewinnie skazanych ma płacić skarb państwa?