Victoria bezrozumnego motłochu

Europejskie salony przepoczwarzyły się w sagany wrzącej żółci, która bucha z trzewi rozsierdzonych elyt. Bo znów zatriumfowała bezrozumna tłuszcza, tym razem w Wielkiej Brytanii. Światli młodziankowie (i młodzianki) znad Tamizy nie zdążyli schować babciom (i dziadkom) dowodów. I sklerotyczny motłoch głosował za brexitem. Awangarda pokłada jeszcze resztki nadziei w powtórnym referendum, zwłaszcza, że bywały precedensy. Ale do ilu razy sztuka? Zabawne pytanie. Do oporu, naturalnie.
Jednak takie plebiscytowe przepychanki to jedynie półśrodki. Najwyższy czas skończyć z lamusowatym dziewiętnastowiecznym rozumieniem demokracji. Pora wrócić do źródeł. W takiej Helladzie na przykład prawo głosu mieli tylko wolni mężczyźni. W całej Europie zresztą obowiązywał przez wieki cenzus majątkowy i błękitnokrwisty. A dziś? Szkoda gadać! „bełkot wyborczy” menela, pisiora i mocherowca liczy się tak samo, jak wyważony, przemyślany, uzasadniony, dojrzały intelektualnie głos Agnieszki Holland, Tomasza Lisa czy Władysława Frasyniuka. Horrendum!
Zatem niezbędne od zaraz są kryteria definiujące świadomego wyborcę i wyborczynię. Dociekliwym wyjaśniam, że z szacunku dla równouprawnienia stosuję kolejność alfabetyczną zgodną z wciąż jeszcze obowiązującym nacjonalistycznym abecadłem. Podobno komisja europejska ma wkrótce powołać stosowny komitet kwalifikujący, który będzie przyznawał, po egzaminie oczywiście, certyfikaty dla wyborców. Drżyjcie populiści. Certyfikaty położą kres rozpasaniu ciemnego ludu! A niech to jasny gwint!
Teraz chwilę poważnie. Ocena skutków brexitu może być różna. Każdemu wolno chwalić, lub krytykować, a nawet zionąć wściekłością. Tylko wara od ocen kondycji intelektualnej, moralnej, ideowej, emocjonalnej i każdej innej wyborców! Przenosząc rozważania na polski grunt nie dam głowy, że pierwszy lepszy menel nie czuje bardziej narodowego bluesa niż niejeden namaszczony przez saloon intelektualny tandeciarz. I proszę zauważyć, że w takim kontekście pejoratywny idiom: pierwszy lepszy, nabiera pozytywnego znaczenia, gdzie pierwszy rzeczywiście znaczy pierwszy, a lepszy istotnie jest lepszy.
 
Sekator
 
PS.
 
 - A ty byś dostał certyfikat unijny - pyta mój komputer.
 - Gdzie tam - odpowiadam. - Jestem stary, słabo wykształcony i nie mieszkam w dużym  mieście…
- przecież mieszkasz w Warszawie i skończyłeś UW - dziwi się komputer.
- A cóż to za metropolia w porównaniu z Nowym Jorkiem czy Pekinem - wyjaśniam. - Zaś mojej alma mater próżno szukać w pierwszej dwusetce światowych uniwersytetów. No i pijam piwo w parku...