Agresywna polityka Putina otwiera oczy unijnym politykom

W istotnym związku z dalszym rozwojem agresywnych poczynań Rosji wobec Ukrainy trwa batalia o przyszłość bezpieczeństwa energetycznego Polski i Unii Europejskiej.
Nasi czołowi znawcy tej problematyki: pos. Piotr Naimski oraz europoseł Konrad Szymański wzięli udział w jej poświęconej ostatniej debacie klubu Ronina.
 
Według Konrada Szymańskiego można pokusić się o przewrotną hipotezę, iż w polityce energetycznej Unii Europejskiej najlepsze rzeczy wydarzyły się w konsekwencji agresywnej polityki rosyjskiej. W tym sensie „niezamierzonym ojcem” pozytywnych zmian w polityce energetycznej UE był Władimir Putin. Więc być może ta zasada musi dalej trwać, żeby dokonane zostały kolejne zmiany w tej dziedzinie także obecnie - twierdzi europoseł. Jego zdaniem Unia w bardzo wielu obszarach dotknęła ściany i tych zmian nie należy się spodziewać. Jednak w energetyce te zmiany powinny być. Także w klimacie mogą i powinny być. To może okazać się kluczowy wybór w kontekście obecnych wyborów do europarlamentu. Jeśli pokusić się o konkretną sprawę, gdzie Unia miałaby coś nowego do powiedzenia, to jest właśnie ten obszar.
„O ile kryzys gospodarczy przywrócił odpowiednie miejsce w debacie konkurencyjności cen energii, tak agresywna polityka Rosji przyczyniła się do większego zainteresowania bezpieczeństwem dostaw” napisał Jerzy Dudek z Centrum Europejskiego Natolin w swojej ostatniej analizie „Zapowiedź zmian w polityce energetycznej?”. Zdaniem tego eksperta polityka energetyczna UE miała się co do zasady opierać o trzy cele: zrównoważonej, konkurencyjnej i bezpiecznej energii. Jednak z biegiem czasu kwestia zrównoważonej energii zaczęła odgrywać dominującą rolę nad pozostałymi celami tej polityki. Zdaniem Dudka jednak zmieniające się okoliczności – spowodowana przez kryzys gospodarczy i recesję chęć zwiększenia konkurencyjności przemysłu, jak również agresywna polityka zagraniczna Rosji, mogą prowadzić do przywrócenia równowagi pomiędzy trzema celami.
Podczas wspomnianej debaty klubu Ronina, zorganizowanej przez portal BiznesAlert.pl Piotr Naimski w następujący sposób sformułował trzy główne cele, o realizację których Polska powinna bezwzględnie walczyć na forach unijnych z zachowaniem prawa weta włącznie, a które powinny jednocześnie wyznaczać naszą rację stanu. 1/ nasi przedstawiciele muszą walczyć przeciwko zaostrzaniu polityki w zakresie emisji CO2; 2/ włączyć postulat wyłączania z rygorów kolejnych „pakietów energetyczno-klimatycznych” inwestycji ważnych dla bezpieczeństwa energetycznego; 3/ oparcie polityki energetycznej poszczególnych krajów członkowskich przede wszystkim o własne zasoby surowcowe; w przypadku Polski dotyczyłoby to głównie umożliwienia niezakłóconego ograniczeniami narzucanymi przez UE wydobycia węgla i gazu.
W odniesieniu do rozwoju naszej energetyki, dla zapewnienia większej stabilności biznesowej, Naimski postuluje łączenie kopalń z elektrowniami w jeden organizm. Oprócz rozwoju energetyki z odnawialnych źródeł energii wg posła powinniśmy rozwijać także energetykę jądrową, a także - na indywidualną „przydomową” skalę - odnawialne źródła energii (OZE). Dopiero taki „mix energetyczny”, w połączeniu m.in. z dostawami gazu płynnego poprzez świnoujski gazoport, zdaniem Naimskiego pozwoliłby naszemu krajowi zapewnić bezpieczeństwo energetyczne Polsce. A jednocześnie, przynajmniej częściowo, wyszlibyśmy w ten sposób naprzeciw unijnych oczekiwań walki z zanieczyszczaniem atmosfery.
O tym czy zostaną one faktycznie złagodzone mamy przekonać się najpóźniej do końca roku. Jak napisał w swej analizie Jerzy Dudek w konkluzjach ostatniego, marcowego posiedzenia Rady Europy znalazły się cztery zasady, na których ma się opierać unijna polityka energetyczna. Jedną z nich, w odpowiedzi na propozycję Komisji Europejskiej, odnośnie nowego systemu zarządzania, ma być „zapewnienie państwom członkowskim elastyczności co do sposobu dotrzymania ich zobowiązań z uwzględnieniem sytuacji poszczególnych krajów oraz z poszanowaniem ich swobody określania swojego koszyka energetycznego”.