Jak zatrzymać Rosję?

Wszyscy już wiedzą, że nie umowami, deklaracjami i nawet podpisanymi zobowiązaniami. Dobitnie okazało się, że Rosja znajduje się jeszcze w poprzedniej epoce i nie posługuje się współczesnymi pojęciami międzynarodowych gwarancji czy wzajemnego bezpieczeństwa. Rosja tkwi w starej doktrynie równowagi sił oraz hegemona, który w każdej chwili może sprawdzić stan tej równowagi.
 
Niestety europejskie pięknoduchy wykoncypowały sobie i wyaprioryzowały, że zacieśniając współpracę gospodarczą z Rosją, powiążą ją wzajemnymi zależnościami do stopnia omotania. Taka omotana Rosja wyglądałaby, jak powiązany prosiak gotowy do dalszej obróbki kulinarnej.
 
Ogólnie koncepcja ta jest słuszna, tyle tylko, że pomylono kolejność posunięć. Najpierw bowiem należy przygotować grunt na płaszczyźnie politycznej, a dopiero później realizować budowanie więzi gospodarczych. Błędnie realizowana strategia zachodu zaowocowała owszem silnymi powiązaniami, ale ze wzajemnością. Dziś okazuje się, że `Krzykalski złapał Tatarzyna, a Tatarzyn za łeb trzyma`.
 
Możaby tutaj w spiskowy sposób podrapać się po głowie i zapytać, czy aby tak nie miało być od początku, ale tu raczej żadnego spisku nie ma. Patrząc na raźno i radośnie obracające się wokół prosiaczki, które jeszcze z rożna doradzają jakich przypraw najlepiej używać, a zwłaszcza na naszego rodzimego polskiego prosiaczka, mamy gotową odpowiedź. Nie tak to miało wyglądać, a wygląda na to, że poszło o miejsce przy stole.
 
Niemniej, nie zmienia to całej perspektywy. Biesiada nadal trwa, Niemce z Ruskimi siedzą przy wspólnym stole, tyle że ci pierwsi nie za bardzo wiedzą, co zrobić z takiem niekurturarnym kulegom. Coś tam skonfundowane mamroczą, a to przewracają oczami, a to załamują ręce…
 
Ruski misio za to bawi się w najlepsze. Puścił się z góry i dalej się turlać po całej górce, a śnieg sam się przylepia do misia, i misio wciąż rośnie i rośnie.
 
Premier Jaceniuk też nie ma lekko. Wiadomo, że chce i do Europu, i do NATO, ale co mówi? - że do NATO nie chce. Niechby tylko zachciał, a już tam misio wturlałby się do Charkowa i Doniecka.
 
Wracając zaś do meritum, należy powiedzieć, że w konfrontacji pały i dyplomacji, pały dyplomacją się nie zatrzyma (co stwierdziliśmy empirycznie). Jedyna rada, to zacząć komunikować się językiem rozmówcy – inaczej po prostu nas nie zrozumie. I tutaj nie ma ani żadnych rewelacji, ani nowych odkryć, czy wynalazków. System równowagi sił został zaburzony, i należy go przywrócić, z tym, że niestety, nie bezpośrednio przy pomocy NATO. Inaczej misio będzie dalej hulał w najlepsze.